Dit jaar het plan opgevat om weer eens op vakantie naar Tsjechië te gaan. Voorheen waren we kamperen in Noordwest, west en zuidwest Tsjechië en Praag geweest, nu eens ten oosten van Praag.
We vertrokken met gruwelijk regen uit Nederland en onze eerst stop was een pensionnetje nabij Chemnitz. Van hieruit zijn we de volgende dag naar het gehucht Lotka nabij Telc vertrokken. We hebben hier een boshut gehuurd vlak bij een meertje. Elektriciteit en stromend water ontbrak, maar dat was geen probleem, hadden we nog een beetje het gevoel dat we kampeerden. De omgeving vonden we heel erg mooi, glooiend landschap, prachtig om te wandelen, leuke dorpen en een heel mooi kasteel (Hrad Roštejn).
Vervolgens zijn we heerlijk binnendoor gereden naar het noorden, naar Hotel Pod Zvičinou (met dank aan Ad Verschoor). Dit voormalige kuuroord wordt weer in ere hersteld, een heel erg mooi historisch gebouw met een immens uitzicht.
Van hieruit diverse tochtjes gemaakt, onder ander naar de rotsen van Adršpach. Hier waren we met 2 van onze kinderen in 2008 geweest en we vonden het zo mooi dat we er nog wel een keer heen wilden. In tegenstelling tot 2008 was het nu heerlijk weer, het was dan ook een stuk drukker dit keer.
Ons volgende reisdoel was České Švýcarsko ofwel Boheems Zwitserland, een prachtig Nationaal park waar de Tsjechisch-Duitse grens doorheen loopt. Het is daar best heel toeristisch (maar ja, het is ook heel mooi).
Het was even zoeken naar een pension, heel veel waren er bezet, maar toen ik ging zoeken aan de rand van het gebied, vond ik op internet een authentiek Tsjechisch pension. De website was alleen in het Tsjechisch, maar met behulp van Google Translate kreeg ik wel een indruk. Ik stuurde een mailtje in het Duits (met wat Tsjechische kreten tussendoor) en dezelfde dag kwam er antwoord, in het Duits. We waren heel erg welkom. Dat bleek ook wel bij aankomst, we werden hartelijk begroet. Buitenlanders waren ze niet echt gewend, maar je kreeg heel erg gemakkelijk contact met wat mensen uit het dorp die hier hun biertje kwamen drinken. De eigenaar, Ivo, had jaren in een keuken in Zürich gewerkt en was dit voorjaar met dit pension/restaurant/café begonnen. Hij kookt echt Tsjechische gerechten, vooral de Borsjtsj (soep) is heel erg goed. Hij spreekt ook goed Duits, best handig.
Voor mensen die van wat meer luxe houden is dit minder geschikt, maar wij houden juist van deze sfeer. Van het café beneden hadden we op onze slaapkamer geen last, bedden en douche/wc waren gewoon goed. Alleen ontbraken de gordijnen, maar dat heeft ook wel weer wat.
Via mooie binnendoorweggetjes kun je van hieruit mooi het Nationaal Park in. Binnen een half uur ben je bij Hotel Mezni Louka, van waaruit je prachtige wandelingen kunt maken naar de bezienswaardigheden Pravčická brána en naar de bergkloof om te wandelen langs en te varen op de Kamenice rivier. Wij hebben de laatste wandeling gemaakt, heel erg mooi.
De laatste avond voor vertrek moesten we innig afscheid nemen van de gasten in ons pension Albena, wat een leuke mensen. Voor wie er ook eens naar toe wil, kijk maar op www.penzionalbena.cz; de schoondochter werkt nog aan een Duitstalige versie. Het ligt een paar kilometer ten noorden van de weg Decin-Liberec, vlak bij Česká Kamenice in het dorpje Dolní Prysk.
Dit is ook weer een mooi vertrekpunt voor de thuisreis van 725 kilometer. Al met al was het weer erg leuk, wat is Tsjechië toch een mooi land.
We vertrokken met gruwelijk regen uit Nederland en onze eerst stop was een pensionnetje nabij Chemnitz. Van hieruit zijn we de volgende dag naar het gehucht Lotka nabij Telc vertrokken. We hebben hier een boshut gehuurd vlak bij een meertje. Elektriciteit en stromend water ontbrak, maar dat was geen probleem, hadden we nog een beetje het gevoel dat we kampeerden. De omgeving vonden we heel erg mooi, glooiend landschap, prachtig om te wandelen, leuke dorpen en een heel mooi kasteel (Hrad Roštejn).
Vervolgens zijn we heerlijk binnendoor gereden naar het noorden, naar Hotel Pod Zvičinou (met dank aan Ad Verschoor). Dit voormalige kuuroord wordt weer in ere hersteld, een heel erg mooi historisch gebouw met een immens uitzicht.
Van hieruit diverse tochtjes gemaakt, onder ander naar de rotsen van Adršpach. Hier waren we met 2 van onze kinderen in 2008 geweest en we vonden het zo mooi dat we er nog wel een keer heen wilden. In tegenstelling tot 2008 was het nu heerlijk weer, het was dan ook een stuk drukker dit keer.
Ons volgende reisdoel was České Švýcarsko ofwel Boheems Zwitserland, een prachtig Nationaal park waar de Tsjechisch-Duitse grens doorheen loopt. Het is daar best heel toeristisch (maar ja, het is ook heel mooi).
Het was even zoeken naar een pension, heel veel waren er bezet, maar toen ik ging zoeken aan de rand van het gebied, vond ik op internet een authentiek Tsjechisch pension. De website was alleen in het Tsjechisch, maar met behulp van Google Translate kreeg ik wel een indruk. Ik stuurde een mailtje in het Duits (met wat Tsjechische kreten tussendoor) en dezelfde dag kwam er antwoord, in het Duits. We waren heel erg welkom. Dat bleek ook wel bij aankomst, we werden hartelijk begroet. Buitenlanders waren ze niet echt gewend, maar je kreeg heel erg gemakkelijk contact met wat mensen uit het dorp die hier hun biertje kwamen drinken. De eigenaar, Ivo, had jaren in een keuken in Zürich gewerkt en was dit voorjaar met dit pension/restaurant/café begonnen. Hij kookt echt Tsjechische gerechten, vooral de Borsjtsj (soep) is heel erg goed. Hij spreekt ook goed Duits, best handig.
Voor mensen die van wat meer luxe houden is dit minder geschikt, maar wij houden juist van deze sfeer. Van het café beneden hadden we op onze slaapkamer geen last, bedden en douche/wc waren gewoon goed. Alleen ontbraken de gordijnen, maar dat heeft ook wel weer wat.
Via mooie binnendoorweggetjes kun je van hieruit mooi het Nationaal Park in. Binnen een half uur ben je bij Hotel Mezni Louka, van waaruit je prachtige wandelingen kunt maken naar de bezienswaardigheden Pravčická brána en naar de bergkloof om te wandelen langs en te varen op de Kamenice rivier. Wij hebben de laatste wandeling gemaakt, heel erg mooi.
De laatste avond voor vertrek moesten we innig afscheid nemen van de gasten in ons pension Albena, wat een leuke mensen. Voor wie er ook eens naar toe wil, kijk maar op www.penzionalbena.cz; de schoondochter werkt nog aan een Duitstalige versie. Het ligt een paar kilometer ten noorden van de weg Decin-Liberec, vlak bij Česká Kamenice in het dorpje Dolní Prysk.
Dit is ook weer een mooi vertrekpunt voor de thuisreis van 725 kilometer. Al met al was het weer erg leuk, wat is Tsjechië toch een mooi land.
