Rondreis Tsjechië 2020

[Ad Verschoor]

Op weg naar het district Podkrkonosi in Oost-Bohemen

Zaterdag 5 september. Deze dag stond ons weer een verplaatsing te wachten. We gaan van Moranské Žižkov naar Dolni Brusnice. Ik had een route uitgezet via Google maps, die ons onder Brno door zou laten rijden. Eenmaal op weg leidt Truus, mijn leidsvrouw in de auto, ons oostelijk langs en boven Brno.
Het is een mooie route, die loopt door Slavkov u Brna (Austerlitz). Hier wordt een Veteranendag gehouden.
Een bijeenkomst van historische auto’s en motorfietsen en dan weet je niet wat je te zien krijgt. Het ziet er letterlijk zwart van de mensen en aan weerszijden van de plaats hele lange files.
Na Brno vallen beide routes weer samen en komen we door Tišnov, langs hrad Pernštejn om vandaar te rijden naar Žd‘ár nad Sázavou. Hier blijven we wat langer om bij het museum in het kasteel een kopje koffie te drinken.


Zicht op kasteel en klooster vanaf Zelená Hora

Vanaf het museum leidt een pad de Groene Berg „Zelená Hora“ op en dat gaat best wel steil omhoog.
Ik herinner me van een vorig bezoek, dat we ook met de auto omhoog kunnen rijden en dan komen we op het niveau van de Bedevaartskerk van de sv. Jana Nepomuckého. Dit barokke gotische gebouw is een van de belangrijkste werken van de architect Jan Blažej Santini-Aichel. Het werd gebouwd in de jaren 1720 tot 1722 en werd in 1994 opgenomen op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het doel van het gebouw was vooral om Jan Nepomucky te eren als een machtige beschermheer en heilige.


Kostel sv. Jana Nepomuckého

We rijden via Chrudim, Pardubice en Hradec Králové richting Dvur Kralové, doch hier zijn wat wegomleggingen. Het blijkt dan dat we aan dit soort situaties moeten wennen. In plaats van pijlen te blijven volgen, gaan we na verloop van tijd te vroeg terug naar onze Truus en dan merken we dat we gewoon rondjes rijden en steeds uitkomen bij het beginpunt.
Het lukt ons na 297 kilometer rond 15.30 uur in Dolni Brusnice aan te komen. Bij het de berg oprijden in de richting van het hotel wacht ons een verrassing, omdat een veeboer even zijn koeien op stal moet brengen. Gedurende pakweg 10 minuten vermaken wij ons kostelijk.


Even geduld, wij willen oversteken

Tot zondag 13 september blijven we in hotel Pod Zvicinou (www.hotelpodzvicinou.cz), waar we door het ons bekende personeel hartelijk worden ontvangen. Net wanneer ik de auto heb leeg geladen en ik hem neerzet op de parkeerplaats, barst een hevig noodweer los. Onweer, wind en heel veel regen. Ik ben gewoon maar een half uur in de auto blijven zitten. Later hoorde ik dat in de buurt veel wateroverlast was en bomen omver gewaaid waren. Zeker is nu dat het begin van ons verblijf hier is losgebarsten.

wordt vervolgd. Zondag 6-9

 

[Ad Verschoor]

Na een lange reis is het goed rusten?

Zondag 6 september. Ja, we hebben het vanochtend rustig aangedaan. Maar op zeker moment konden we het toch niet laten om nog even op tsjak te gaan. Heel dichtbij ons hotel ligt de dam „Les Královstvi“ in de beboste vallei van de rivier de Labe. De bouw van de dam vond plaats in de jaren 1910 tot 1919, de lange bouwperiode had alles te maken met de Eerste Wereldoorlog. De hoogte van de dam is 41 meter en de lengte is 218 meter. Over de kruin loopt een weg, de totale breedte van die kruin is 7,2 meter.
De gebouwen zijn ontworpen in een heel romantische, pseudo-gotische sfeer. Op de kruin staan twee poorten met decoratieve torentjes, terwijl het Damhuis met z’n toren en kantelen lijkt op een klein kasteel.
Sinds 1923 omvat de dam ook een waterkrachtcentrale van 2 x 600 kW. In 2005 zijn de turbines vervangen en wordt een nieuw vermogen afgegeven van 2120 kW.

Stuwmeer, waterkrachtcentrale en dam zijn sinds 1964 een beschermd technisch monument en werden op 1 juli 2010 uitgeroepen tot nationaal cultureel monument. Toen we in 2018 en de jaren ervoor op dezelfde plek stonden, werd altijd wel een onderdeel van de gebouwen opgeknapt.
Nu zagen we volledig gerenoveerde optrekjes, die er heel mooi uitzien en steeds een bezoek waard blijven.


Les Královstvi dam

Vanaf de dam naar het dorpje Hájemstvi loopt een Leerpad van 4 kilometer door het prachtige bosgebied. In de nederzetting bij het dorp vind je houten sculpturen, een Keltische boomkalender en een maquette van het Reuzengebergte. Een leuk gebied om je een tijdje te vermaken en dat hebben we uitvoerig gedaan.


De nederzetting Hájemstvi

Vandaag moet er nog getankt worden, want anders laat de auto ons in de steek. We doen dit in Trutnov en nu we er toch zijn, is het wel leuk om het centrum in te gaan. Zo op een zondagmiddag tref je er nauwelijks mensen aan en is het altijd aardig foto’s te maken.


Stilleven op zondag in het centrum van Trutnov

Op de terugweg naar ons pension komen we door Dolni Lanov en daar komen we langs voor ons bekende forumleden. Helaas, we treffen ze niet thuis. Later hebben we een afspraak kunnen maken om nog op ander moment langs te gaan. Na weer verschillende wegwerkzaamheden komen we terecht in Hostinné, een plaats die bekend staat om z’n reuzen.


De reuzen aan het raadhuis van Hostinné

Deze reuzen woonden vroeger in de bossen rond de stad. Als ze honger hadden, gingen ze naar de stad om voedsel te stelen en vee te roven. Zelfs de muren om de stad konden ze niet tegenhouden. De inwoners besloten in actie te komen en smeerden de muren in met pek. Toen de reuzen de muren beklommen, bleven ze aan elkaar plakken en werden ze door de inwoners als gedenkteken in het raadhuis geplaatst.

Uiteindelijk bereiken we na wat omzwervingen en 100 kilometer alsnog ons pension.

wordt vervolgd. Maandag 7-9

 

[Ad Verschoor]

Op weg naar de Broumov-muren

Maandag 7 september. De Broumov-muren stijgen op tussen de steden Police nad Metují en Broumov en zijn populair vanwege hun rotsformaties, kloven, uitzichten en rust. In 1956 werd dit zandstenen reliëf van 638 ha uitgeroepen tot nationaal natuurreservaat. Het gebied is erg groot en bestaat uit prachtige exemplaren van zandsteenrotsen, diepe kloven, kloven, mooie uitkijkpunten en rijke bossen.



Mijn interesse gaat vandaag uit naar een kapel op de heuvel Hvezda van de architect Dientzenhofer, die bekend staat om vele kerkelijke gebouwen in Praag en daarbuiten. Ook het klooster in Broumov is een ontwerp van hem en daar gaan we ook nog even langs.
De route die ik heb uitgestippeld, gaat door Rtynĕ v Podkrkonoši. Een plaats met zo’n 3000 inwoners. Mijn oog valt direct op een houten klokkentoren en dus gaat de auto aan de kant. Het blijkt een toren uit 1544, die bij de Johannes de Doperkerk staat. De toren heeft een puntgevel en is onderaan achthoekig. Dit duidt op een waardevol voorbeeld van laatgotische architectuur. In de toren staan 3 klokken, waarvan de oudste is gemaakt in 1471. Opmerkelijk aan de toren is dat in de constructie geen enkele spijker is gebruikt.


De houten klokkentoren in Rtynĕ v Podkrkonoši

Via Police nad Metuji, Bukovice en Hlavňov bereiken we de berg Hvĕzda. Gelukkig kunnen we doorrijden naar een parkeerplaats net onder de top, waardoor we nog maar 250 meter naar boven hoeven te wandelen over een goed begaanbaar pad. Wat we zien is de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Sneeuw, of „Kaple Panny Marie Snĕžné“. Ze is gebouwd in de jaren 1732-1733 naar een ontwerp van de architect Kilián Ignác Dientzenhofer. Aan de buitenkant heeft de kapel de vorm van een vijfpuntige ster, terwijl hij aan de binnenkant rond is. Het is een ingenieus ontworpen gebouw, gevoelig gelegen in de prachtige wilde natuur en wordt met recht de parel van de Broumow-muren genoemd.
Even verder, op dezelfde hoogte, staat een toeristenhut uit 1856. Gebouwd door de plaatselijke abt Rotter in een alpine stijl. Je kunt er kennis maken met de klassieke Tsjechische keuken, maar ook overnachten.


Kaple Panny Marie Snĕžné

Gelet op de tijd is er nog genoeg ruimte om die andere gebouwen van Dientzenhofer op te zoeken. Het zijn het Benedictijner klooster en de kapel van de Heilige Václava. Zij zijn te vinden in Broumov op loopafstand van het centrum. In het klooster heeft het Braunauer museum zijn zetel. In een latere fase zal ik meer schrijven over Broumov en z’n bezienswaardigheden.


Het Benedictijner klooster van de Heilige Václava

Door Náchod en langs Ratiborice vinden we onze weg terug. In het hotel is het inmiddels een drukte van belang. Er zijn 60 schoolkinderen te gast voor introductiedagen. Wij vinden het alleen maar erg gezellig en merken nauwelijks iets van hun aanwezigheid.

wordt vervolgd. Dinsdag 8-9

 

[Ad Verschoor]

Wat kastelen en het Adelaarsgebergte „Orlických horách“

Dinsdag 8 september. Deze morgen zijn we linea recta naar het kasteel Castolovice gereden, want we hebben heel wat kilometers te overbruggen vandaag. De geschiedenis van dit kasteel gaat terug tot de 13e eeuw, toen hier een watervesting stond. Wat we nu zien is een renaissancistisch kasteel, dat gebouwd is tussen de jaren 1588 en 1644. Sinds 1992 is het kasteel in bezit van Diana Phipps Sternberg en terug in deze familie. De eigenaresse is direct begonnen met het planten van bomen en struiken op binnenplaats en in het park.
Genoten hebben we van de wondermooie kasteelhof met fontein, prachtige planten en dieren en dit geheel werd omlijst met zachte muziek. Er is een restaurant, een speeltuin, een mini dierentuin, op de binnenplaats volières met papegaaien en een wildpark met witte damherten en emoe-vogels.


De binnenplaats van zámek Častolovice met een barokke fontein uit de 18e eeuw

Een volgend kasteel dat we willen aandoen is kasteel Doudleby nad Orlici. Het is gebouwd in 1588 en altijd in handen geweest van de familie Bubno. Na verkoop van hun andere kasteel Zamberk, verhuisden zij in 1809 voorgoed naar Doudleby. Architectonisch gezien is dit een zeer interessant kasteel. Het is een prachtig voorbeeld van de Renaissance door de rijke versiering met sgraffiti. Deze is te vinden aan de buitenkant, op de binnenplaats en zelfs op de zeven meter hoge schoorstenen.
Om het kasteel zijn Engelse tuinen aangelegd. Bezoekers kunnen het kasteel bezichtigen, tentoonstellingen bezoeken, naar het plaatselijke Museum voor Natuurwetenschappen gaan, een verzameling kinderwagens bewonderen en wandelen door kinderboerderij ‘Babiččin dvoreček’. Het kasteel sluit in het najaar en is in oktober alleen in de weekenden geopend. Het aangrenzende park is het hele jaar geopend.


Kasteel Doudleby nad Orlici

Zo, genoeg kastelen gezien voor deze dag. Het Adelaarsgebergte is ons volgende doel en dan met name het bergdorp Šerlich, dat in het noordelijk puntje van deze bergkam te vinden moet zijn. Het begin van onze trip bevindt zich in Rokytnice v Orlických horách. Bij de plaatselijke VVV vraag ik of ik hier op het goede startpunt zit richting Šerlich. De informatrice kan mij nauwelijks verder helpen, omdat ze alleen het Tsjechisch beheerst.


Het centrum van Rokytnice v Orlických horách

Uitgaande van wat geluk ben ik bij de kerk rechtsaf geslagen en bij een winkel liet iemand me weten dat ik almaar rechtuit moest rijden. Het werd ook werkelijk een hele lange weg langs de plaatsen Bartošovice v Orlických horách, Neratov en Orlické Záhoři. De weg liep volledig langs de grens met Polen en ging er zelfs een keer overheen. Uiteraard kwamen we meerdere bunkers tegen die de grens moesten bewaken.
Het was één lange bergweg over een afstand van 35 kilometer met veel diepe dalen langs de weg, en hoogtes werden afgewisseld tussen 600 en 800 meter. Aan het einde kwamen we inderdaad terecht in Šerlich.
De auto kon ik kwijt op een parkeerplaats en toen moest ik nog een stukje omhoog lopen om „Masarykova turistická chata“ te bereiken. Deze hut is in 1924 gebouwd door de Tsjechische Toeristen Club van Hradec Kralové naar een ontwerp van architect B. Fuchs.
De hut met mogelijkheid tot overnachting en met een restaurant, staat op een hoogte van 1027 meter, waardoor je een prachtig uitzicht hebt over het Adelaarsgebergte. Voor het gebouw staat een beeld van Masaryk, aan wie het gebouw is opgedragen.


Masarykova turistická chata

Inmiddels was het al aardig laat geworden en werd het tijd naar ons hotel terug te gaan. Om rond half zes waren we terug na 199 kilometer afgelegd te hebben. Het was me het dagje wel. Fantastisch!!!!

wordt vervolgd. Woensdag 9-9

 

[Ad Verschoor]

Alweer een hele gezellige dag

Woensdag 9 September. Bij het korte verslag over deze dag geen foto’s. Bovendien was er gedurende de donderdag de gehele dag geen stroom vanwege onderhoud aan het leidingnet. Ik was dus zelfs niet in staat om iets te sturen. Nu, na terugkomst in het hotel, lijkt alles weer goed en beloof ik jullie morgenochtend de belevenissen van donderdag.

Overigens hebben we de woensdag gebruikt om wat bezoekjes af te leggen. In de ochtenduren hebben we koffie gedronken in Dolni Lanov bij de forumleden Jan en Akkelien Nijdam. Het was uitermate gezellig en reuze bedankt voor de ontvangst.
In de middag zijn we op visite gegaan bij het forumlid Wereldreizigster en haar partner Han. Deze keer niet bij hen thuis in Albrechtice, maar bij hun oppashuis in Libun.
Het was fijn weer even bij jullie te zijn. Bedankt voor alles.

wordt vervolgd. Donderdag 10-9

 

[elske]

Jammer dat jullie volgende week een andere bestemming hebben, ander was het leuk om nog een keertje naar Dolni Lanov te komen️️

 

[Ad Verschoor]

Leuk, bewaren we dat voor een volgende keer

 

[Ad Verschoor]

Een stoeterij sinds 2019 op Unesco werelderfgoedlijst

Donderdag 10 september. Op ons programma staat de burcht Kunĕtická Hora, die na jaren van renovatie klaar is om bezocht te worden. Lang hebben we gezocht om de juiste weg te vinden, want rond Hradec Kralové is het best wel ingewikkeld met al die nieuwe wegen boven elkaar. Uiteindelijk arriveren we beneden aan de berg bij het jachthuis.
Helaas, het jachthuis is gesloten, waardoor we geen kennis kunnen maken met de peperkoek. Blijft over het treintje dat rijdt tussen het jachthuis en de burcht, maar laat dat nu alleen op zaterdag en zondag rijden. Er blijft me niet anders over dan gewoon naar boven te rijden. Halverwege mogen we niet verder en moeten we daar de auto parkeren. Ergens heel hoog zie ik de burcht en dat is lopend voor ons gepensioneerden niet meer te doen. We maken rechtsomkeer en houden het bezoek aan deze burcht voor gezien.


Daar staat Kunĕtická Hora parmantig te zijn

Na verwerking van deze teleurstelling (Ha,ha!!!!!) rijden we wat rond en komen door eigenlijk best wel leuke plaatsen als Lázné Bohdanec en Přelouč. Het gebied hier is bosachtig en je rijdt er langs grote meren met nogal wat campings. Mijn oog valt op Kladruby nad Labem dat op de richtingsborden staat aangegeven.
Hiervan weet ik dat hier een stoeterij is met oude Kladruby paarden. Ik kon mij dit herinneren, omdat ik in 2010 de stoeterij in Slatiňany, bij Chrudim, heb bezocht. Aangekomen in Kladruby rijden we aan tegen een gigantisch complex en worden er net menwedstrijden gehouden.


Tribunes en juryvertrekken rond het parcours

De nationale stoeterij in Kladruby nad Labem is een van de oudste stoeterijen ter wereld en tegelijkertijd de thuisbasis van het oudste originele Tsjechische paardenras, het Kladruby-paard. Het gebied van de stoeterij beslaat een oppervlakte van 1.200 hectare in het laagland van de Elbe bij Pardubice. De traditie van het fokken van paarden in Kladruby nad Labem gaat zeker terug tot het midden van de 14e eeuw. Gedurende meer dan 300 jaar (1579-1918) was dit de stoeterij van het keizerlijk hof, die paarden leverde voor de keizerlijke en koninklijke hoven in Praag en Wenen. Tegenwoordig fokt de National Stud Farm ongeveer 500 Old Kladruby-paarden, in twee kleurvarianten: wit en kraai. Alleen al in Kladruby nad Labem zijn er 250 ondergebracht. Studenten van de middelbare landbouwschool, die zich richt op het fokken en paardrijden, krijgen praktijkles en lopen stage in deze stoeterij. De opleiding duurt 3 jaar. Er volgen 144 studenten de opleiding en zij hebben er een eigen jeugdhuis.


Een deelnemer aan de men wedstrijd in uiterste concentratie

Het hart van het hele complex in Kladruby nad Labem bestaat uit de hoofdstallen, het kasteel en de kerk, die allemaal toegankelijk zijn voor het publiek met een gids. De hoofdstallen vertegenwoordigen een perfect ingerichte classicistische reeks gebouwen bestaande uit een stal met fokhengsten, vrije stallen van fokmerries, stallen voor jonge paarden in opleiding, veulenkraamafdelingen, maneges en andere functionele gebouwen.
Het hele Kladruby-gebied is een uniek landschap dat bestaat uit weilanden, oude steegjes, bossen, zijtakken van de Elbe, sloten en historische gebouwen voor veel verschillende doeleinden. Vanwege het unieke karakter bezit de stoeterij en z’n gehele omgeving sinds 2019 de status van werelderfgoed van de Unesco.


Kerk van sv. Václav en Leopold met schoolgebouw, behorend tot de stoeterij

Terwijl wij genieten van het schouwspel dat zich afspeelt op het parcours van de menwedstrijd, horen we achter ons heel veel herrie en vliegt een auto door de heg tussen een paar bomen door. Op z’n kant blijft hij liggen en een jonge vrouw klimt, gelukkig ongeschonden, uit haar auto.
Al snel volgen ziekenauto en politie, die door omstanders zijn gewaarschuwd. Zij kunnen slechts constateren dat het erg goed voor de vrouw is afgelopen.


Niet mijn gewoonte, maar als ooggetuige.......

Thuisgekomen blijkt dat we toch weer zo’n 200 kilometer hebben gereden, maar het was het waard.
Een bezoek aan Kladruby nad Labem kan ik aanbevelen, want je vergeet de tijd bij het zien van zoveel activiteit.

wordt vervolgd. Vrijdag 11-9

 

[kuurgast]

De Nationale Stoeterij in Kladruby nad Labem vierde vrijdag 4 september de eerste verjaardag van haar inschrijving op de UNESCO-lijst, vanwege corona in aangepaste vorm.

 

[wereldreiziger]

In de middag zijn we op visite gegaan bij het forumlid Wereldreizigster en haar partner Han. Deze keer niet bij hen thuis in Albrechtice, maar bij hun oppashuis in Libun.
Het was fijn weer even bij jullie te zijn. Bedankt voor alles.

Het was gezellig om jullie weer te zien en te spreken en we het gebak was heerlijk.
Wij wonen niet in Albrechtice maar in Bernartice.

 

[Ad Verschoor]

Wij wonen niet in Albrechtice maar in Bernartice

Het zal de leeftijd zijn

 

[Bedrich]

Hopelijk speelt de "hoogbejaarde" leeftijd jou geen parten Ad, wanneer jullie weer richting gaan reizen.
Als we het goed hebben begrepen aanvaarden jullie de tocht richting huis zondag a.s. Een goede reis en wees voorzichtig!!
Bedankt voor het onderhoudende reisverslag.

 

[Ad Verschoor]

Altijd een dagje dierentuin en safaripark

Vrijdag 11 september. Altijd proberen we tijdens ons verblijf in Dolni Brusnice een keer naar de dierentuin in Dvur Kralové te gaan. Ook deze vakantie stond het weer in ons programma. Uiteraard hebben we alle tijd genomen om te ontbijten en koffie te drinken. Rond half elf zijn we vertrokken. Vanaf het hotel is het slechts 8 kilometer, zodat we vandaag niet veel kilometers hoeven te maken. Aangekomen is het nog altijd vrij parkeren en de entree tot de dierentuin is 190 kronen p.p. voor senioren.



We hebben de kaartjes voor de safari-rit ook maar gelijk aangeschaft en dat kwam neer op 80 kronen p.p. voor senioren. Om 11.30 uur mochten we mee in de truck voor de safaritocht. Het is steeds weer een spektakel van jewelste. Zeker wanneer op enig moment een stalen hek zich opent en de truckdriver zijn aanhangers afsluit met metalen horren. Na deze procedure opent een tweede hek en zijn we in het deel waar de leeuwen verblijven. Heel leuk is om te zien dat er, volgens mij 3, jonge leeuwtjes zijn geboren en nog bij hun moeder blijven.



Heel goed is op deze foto te zien achter welke horren wij zitten. Bij het verlaten van het leeuwenpaviljoen wordt weer eenzelfde procedure gevolgd met de hekken. Na ongeveer een uur te hebben rondgereden op safari, zit de tocht erop. Het blijft een hele leuke ervaring.
Na zo’n uur van vermaak zetten we het bezoek voort in de dierentuin. Wat opvalt na er twee jaar niet geweest te zijn, is dat men blijft doorontwikkelen en vernieuwen. Heel mooi vonden we de vijver voor de nijlpaarden. En, oh ja, ook hier weer een jong diertje, een baby nijlpaardje, of is het inmiddels al een peutertje?



Terwijl we zo op een nazomer vrijdagmiddag door de tuin wandelen, valt het me op hoeveel jonge moeders er zijn. Zij genieten achter de kinderwagen waar vaak nog wat ander jong spul omheen dartelt. Ik moet zeggen dat het een zeer relaxte sfeer oplevert. Na enkele uren hebben we het wel gehad. Bij het zien van de giraffen en de toren van Dvur Kralové lonkt een goede avondmaaltijd in hotel pod Zvicinou.



Morgen op zaterdag 12 september worden er nog wat boodschappen gedaan en brengen we wat langere tijd door in Dvur Kralové. Hoe dat geweest is, horen en zien jullie dan na thuiskomst. Zondag verlaten we Tsjechië en steken we Duitsland over naar Nederland waar we dan 's avonds hopen aan te komen.

wordt vervolgd. Maandag 14 september 2020

 

[hgmw]

goede thuisreis gewenst.

 

[A.Smit]

Hoop dat jullie een goede terugreis hebben gehad en veilig thuisgekomen zijn. weer bedankt voor de mooie verslagen.

 

[Ad Verschoor]

We zijn weer thuis

Morgen op zaterdag 12 september worden er nog wat boodschappen gedaan en brengen we wat langere tijd door in Dvur Kralové. Hoe dat geweest is, horen en zien jullie dan na thuiskomst. Zondag verlaten we Tsjechië en steken we Duitsland over naar Nederland waar we dan 's avonds hopen aan te komen.

wordt vervolgd. Maandag 14 september 2020

Na een goede reis van 900 kilometer, met oponthoud in een file van ongeveer een uur, waren we gisteravond rond 19.00 uur weer thuis na om 8.45 uur vertrokken te zijn uit Dolni Brusnice. We hebben het daar weer fantastisch gehad in hotel Pod Zvicinou. Vandaag gebruiken we om de kinderen en buren te begroeten en alle vakantiezooi op te ruimen en wasjes te draaien. Ook gisteravond hebben we al hard moeten werken. Ik was te ijverig geweest en had meerdere elektrische schakelaars uitgezet, waaronder die van de diepvries in de garage. Ik laat het graag aan ieders verbeelding over wat een lucht er dan hangt na 3 weken. De volledige inhoud vandaag maar even bij de gemeente afleveren. Genoeg te doen op zo'n dag na thuiskomst. Later kom ik op de laatste dagen van onze vakantie terug. Ik heb het voorzichtige idee dat ik nog voldoende stuff heb overgehouden om af en toe in de komende herfst- en wintermaanden een verhaal toe te voegen aan dit verslag. Tot later !!!!!!

 

[Pelhřimov]

Ad en Marja, fijn om te lezen dat jullie weer veilig thuis zijn.
Ik heb wederom genoten van jullie belevenissen.
Je hoeft mij niet te vertellen hoe het ruikt als de diepvries een paar weken uit heeft gestaan.

 

[hgmw]

Dat is niet leuk thuiskomen
Maar gelukkig zijn jullie weer veilig thuis :top:

 

[Bedrich]

Fijn dat jullie veilig en wel thuis zijn. Jammer van de inhoud van de diepvries, maar wat een geluk, dat je nog voldoende stuff (bij ons is dat wiet) hebt, dan vergeet je die diepvriesellende en hopelijk ook de stank weer snel. :zwaai2oei doei.

 

[kukel]

Het was heerlijk om jullie reis mee te maken.
Zo fijn verteld en gelardeerd met mooie foto's.
Ik liep met jullie mee alsof ik de kofferdrager was.
Vele plekken waar jullie waren riepen bij mij mooie herinneringen op.
Op naar volgend jaar? en hou het gezond.

Dank je wel.