Vakantie 2019, Vsestary

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Zaterdag 3 augustus 2019

En dan is het eindelijk, na 3 jaar, weer zover. De familievakantie naar Tsjechië. Ingewijden weten inmiddels waardoor een (wat langere) familievakantie er de afgelopen jaren niet in zat. Dit keer hebben wij het dan ook goed aangepakt, dat wil zeggen, de avond te voren vroeg naar bed zodat het opstaan om 3.00 u niet al teveel problemen gaf. Zowaar nog een oogje dicht gedaan ook, ik dan. Mijn vrouw slaapt zelfs staande in een meterkast:lache:

Goed voorbereid konden wij om 3.30 u gaan rijden en onderweg reed het als een zonnetje. Dit gold ook voor de inmiddels 14 jaar oude Volvo en zonder al te veel oponthoud reden wij rond 13.00 u het mooie Tsjechië binnen. Aangezien wij genoeg speling hadden, besloten wij warm te gaan eten bij Pizzerie Mex in Melnik.

Foto Pizzeria.jpg

Doorgaans aten wij daar bij vertrek naar huis, maar zo kon het ook. Bij aankomst was het er druk, maar er vertrok net een auto zodat het laatste plekje voor ons mocht zijn. Eénmaal geïnstalleerd kregen wij op verzoek de Engelse menukaart, wel zo prettig de eerste dag in Tsjechië. Ondanks dat de pepersteak niet meer te bestellen was, was het eten er weer heerlijk.

Eten Pizzeria 1.jpg
Eten Pizzeria 2.jpg
Eten Pizzeria 3.jpg

Even nog een hilarisch momentje toen Jelle naar het toilet wilde. Bleek toch 1 van de deuren, voor het maken van een bredere doorgang, niet open te kunnen. Onder heel veel excuses Jelle toen maar gevraagd iets om te lopen. Was uiteraard ook geen probleem.

Aangezien het langzaam aan tegen 15.00 u begon te gaan, besloten wij af te rekenen. Daarna ging het richting de rondweg van Praag. Even nog een gedoetje meegemaakt vanwege de bekende Tsjechische wegafsluitingen, maar gelukkig hebben wij navigatie en rond 16.30 u arriveerden wij bij ons vakantiehuis, alwaar wij al gauw werden opgevangen door de gastvrouw. Nu komen wij toch al sinds 2011 in Tsjechië, maar dit was werkelijk de eerste keer dat een gastvrouw ons in nagenoeg perfect Engels te woord stond. Ook wel eens leuk voor de afwisseling. Na de rondleiding in het huis vond weer de uitwisseling van de cadeautjes uit Nederland plaats en de dame werd er zowaar ontroerd door. Na de installatie in het huis gingen wij tweetjes voor wat noodzakelijke boodschapjes naar de Lidl in Ricani. Wat een feest van herkenning weer. Eenmaal thuis bleken beide kinderen in het zwembad te dobberen en wij gingen er nog even kort achteraan. Hierna het gebruikelijke tafereel, filmpje kijken via Netflix, en hierna hop naar bed. Einde van een lange maar geweldige dag.
 
Franky

Geweldig, kort maar krachtig verteld.
Maar de opmerking, "Mijn vrouw slaapt zelfs staande in een meterkast" had ik nog niet eerder gehoord/gelezen hahahaha hahahaha geweldige opmerking :lache:
Ik hoop hem ook een keer te gebruiken als het uitkomt.
Mijn vrouw en kleindochter slapen al als ik van huis de A7 op ga richting Bunde DE.

En nog een fijne voortzetting van jullie vakantie .
 
Zondag 4 augustus 2019

Minder vroeg dan anders word ik om 8.15 u wakker. Aangezien wij nog thuis hadden afgesproken onze vakanties wat actiever in te steken, besluiten wij voor het ontbijt een stuk te gaan lopen. Dat is beter voor de vetverbranding, hebben wij geleerd. Mijn vrouw volgt namelijk het zgn. “keer diabetes om” programma en is inmiddels geheel insulinevrij EN behoorlijk wat gewicht kwijt. Daarbij moet wel gezegd worden dat zij type 2 heeft, als cadeautje door de zwangerschap van onze dochter. En wat het bewegen betreft, is ook voor mij niet slecht, dus doe ik gewoon mee.

De rest van de dag staat verder in het teken van lekker bijkomen na de reis van gisteren. Dus lekker zwemmen en zonnen. Pas tegen de avond trekken wij er op uit. Eerst naar Strancice om geld te pinnen, want wij gaan vandaag weer eens restaurant U Michala uitproberen, waar geen pinbetaling mogelijk is. In 2014 waren wij enorm enthousiast over dit etablissement, maar vorig jaar met de kids alleen vonden wij het maar zozo. Dus besloten wij het restaurant nog een kans te geven. Bij aankomst vreesden wij alweer meteen het ergste. Zo gauw wij uit de auto stapten, werden wij namelijk door 2 jonge mannen opgewacht. Kennelijk de kelner en wellicht de kok? Maar in ieder geval was de boodschap dat zij ons enkel van frituur konden voorzien en ook lang niet alles wat op de kaart stond. Nou ja, wat te doen? Ach dachten wij, zo erg kan dat toch niet zijn? En aldus bestelden wij gezamenlijk 4 gepaneerde schnitzels en ik moet zeggen dat het niet tegenviel.

Eten U Michala.jpg
Eten U Michala 2.jpg
En in combinatie met de prettige ambiance hebben wij dus gewoon lekker gegeten.

Foto U Michala.jpg

Voorlopig geven wij het restaurant het voordeel van de twijfel, dit geheel in afwachting van hoe het eten op een doordeweekse dag zal uitpakken. En net als destijds in 2014 was ook de rekening nog steeds zeer aangenaam. Eenmaal thuis nemen wij voor de spijsvertering nog even een duik in het zwembad.
 
Maandag 5 augustus 2019

Anders dan voorspeld, is het weer bij het opstaan lekker. Aangezien het nog redelijk vroeg is, besluiten wij samen voor wat boodschapjes naar de Lidl en Tesco te gaan. Wel zo makkelijk, hebben wij weer alles in huis voor de komende dagen. Het brood halen wij dan morgen wel bij de buurtsuper hier.

Als wij na het boodschappen doen thuis arriveren, is onze zoon op, kort daarna gevolgd door zijn zus. Met een riant ontbijt in onze magen, het is door het tijdstip eerder een brunch, duiken wij allen het zwembad in en vermaken ons daar makkelijk een dik uur met ballen. Om er vandaag toch even uit te zijn, gaan wij naar Podebrady. Naar verluidt is daar een heel mooi park. En bij aankomst blijkt dit park zich midden in de stad te bevinden.

Het park.jpg
Selfie 2.jpg

Ik had al gelezen dat ook Podebrady een kuuroord is, maar zoals het op mij overkwam dan wel van een heel ander soort dan Karlovy Vary. Totaal geen sprake van toeristen, althans geen niet-Tsjechische, en geen spoor van overdreven commercie. Maar daarentegen komen wij wel behoorlijk wat mensen met lichamelijke beperkingen tegen. Wellicht dat men ons ook potentiële klanten heeft beschouwd?

Ter verkoeling maken wij een korte stop bij een groot fontein.

Selfie 1.jpg

Daarna lopen wij langs wat winkeltjes met voornamelijk allerlei soorten glaswerk en scoren daar een leuk cadeau voor de oppas van onze kat. Om vervolgens verder te rijden naar Kutna Hora voor het middageten. Gewoontegetrouw doen wij dat weer bij de Italiaan waar ik pas nog met mijn broer heb gegeten. Het eten is daar altijd goed en voor een stad als Kutna Hora nog goed betaalbaar ook. Vanwege het dieet dat mijn vrouw moet volgen doe ik mee met haar en bestel ook nagenoeg koolhydraat arm eten.

Eten Italiaan.jpg

De kids gaan aan de spaghetti en pizza.

Eten Italiaan 2.jpg

Aangezien wij alweer wat later in de middag op het terras aan zijn geschoven besluiten wij Kutna Hora voor vandaag voor gezien te houden. En vergezeld van enorme regenbuien, waarvan de dreiging al de hele middag voelbaar was, rijden wij huiswaarts. Daarbij komen wij weer later thuis dan gepland dankzij de beroemde Tsjechische wegafsluitingen.
 
Dinsdag 6 augustus 2019

Nu wij weer eindelijk met ons vieren naar Tsjechië kunnen kan een dagje Praag natuurlijk niet ontbreken. Al is het alleen maar om mijn vrouw te laten zien dat Praag met een rolstoel dus wel kan. Het was immers 2011 voor mijn vrouw het laatst dat zij in Praag was en een plesante ervaring was het geenszins. Dus wij weer en route naar Cerny Most en inderdaad, de slagbomen stonden er weer omhoog. Heel prettig. Daarna ging het via de metro tot Florenc en daar aangekomen gingen de dames via de roltrap omhoog en nam ik Jelle mee met de lift. Eenmaal boven kreeg ik een belletje waar de dames zich bevonden en hierna ging het richting het grote plein.

Onderweg daarheen hadden wij het gevoel dat het vandaag wel eens minder druk in Praag kon zijn en eenmaal op het grote plein aangekomen werd dat nog eens bevestigd. Niet dat een druk Praag hindert, wij mijden toch meestal de drukke plekken. Zo ook vandaag. Op basis van de informatie uit het boek van Janek Rubes en zijn maat Honza had ik begrepen dat het uitzicht vanaf Het Dansende Huis geweldig moest zijn. Maar eerst nog een drankje doen bij het Hard Rock Café. Ook zo iets wat ik mijn vrouw moest laten zien. Hierna ging het richting het bijzondere gebouw, in de volksmond ook wel Fred en Ginger genoemd.

The Dancing House.jpg

Eénmaal daar gearriveerd namen wij de lift naar boven. Daar aangekomen wachtte ons een aantal teleurstellingen. Zo was de toegang tot het terras niet per lift te bereiken en toen uiteindelijk alleen mijn vrouw en ik, op aandringen van Jelle, toch naar boven gingen bleek het terras niet vrij toegankelijk. Dat wil zeggen, niet zonder betaling van een consumptie of anders tegen betaling van 200 CK. Dus kocht ik toch maar een cola light á raison van 90 CK, wat inhield dat mijn vrouw niet mee mocht het terras op. Ook zij diende voor toegang een consumptie te nemen. Aangezien haar humeur toch al flink het kookpunt had bereikt ging zij na wat dodelijke blikken richting de bediening werpend, terug naar de kinderen die beneden wachtten. Ik heb er toen maar het beste van gemaakt en nog even genoten van het geweldig uitzicht. Want dat mag gezegd, het uitzicht vanaf dit bijzondere gebouw is net zo bijzonder.

View.jpg

Inmiddels begonnen de magen enigszins te knorren en liepen wij richting mijn inmiddels favoriete restaurant Pastar. Onderweg begon het te regenen en moesten wij nu en dan schuilen. Wel jammer, want dat zou wel eens kunnen inhouden dat een plek op het terras er niet in zou zitten vandaag. Juist het uitzicht vanaf het terras is zo geweldig. Maar niet getreurd, wij kregen binnen evengoed een mooi plekje toegewezen. Het kostte even wat moeite iets geschikts, koolhydraat arm, voor mijn vrouw te vinden.

Eten Jo.jpg

En net als vorig jaar met de kids was men bereid die lekkere risotto met asperges en rafeltjes vlees voor mijn dochter te maken.

Risotto.jpg

De risotto die dit keer op de kaart stond was namelijk met inktvis.

Eten me.jpg

En niet van het kleine soort ook, bleek later. Al genietend van het eten klaarde het weer op en besloten wij gezamenlijk dat het voor vandaag wel welletjes was. Per saldo zijn wij nog lang genoeg in Tsjechië dit keer. Dus ging het gezamenlijk naar de opstap Florenc, waar wij dit keer allen de lift namen. Zo de metro op de heenreis nog heel rustig was, werd het nu staan voor ons en dat ook nog eens in verschillende metrostellen. Maar dat hinderde ons niets. Moe maar voldaan had Praag weer eens voor het spreekwoordelijke dagje met een gouden randje gezorgd.

Us 4.jpg
 
Woensdag 7 augustus 2019

Aangezien gisteren best een inspannende dag was besluiten wij het vandaag wat rustiger aan te doen. Dus slapen wij een beetje uit en gaan wij tweeën daarna naar de buurtsuper. Daar worden wij nog van de vorige dag herkend en zijn de mensen weer even vriendelijk en hulpvaardig. Eenmaal thuis ontbijten wij op ons gemak en zien wij wel wat de dag brengt. Tot mijn vrouw maar nogmaals het idee oppert om naar een glasfabriek te gaan. Na wat Googelen, de meeste fabrieken zijn namelijk niet dichtbij, vinden wij er 1 in de buurt van Beroun. Eerst maar gebeld of er vandaag nog plek is voor een rondleiding en verdomd, om 15.00 u blijkt er nog 1 te worden gehouden. Verder wordt ook de toegankelijkheid voor een rolstoel bevestigd. Ja, wij leren steeds meer bij. Anders dan verwacht gaat het dus toch nog een actief dagje worden.

De reis naar de Rückl glasfabriek te Nizbor blijkt vanaf ons huisje een prettige reis van nog geen uur. Alleen op het laatst gaat het even mis, maar dankzij Google komen wij toch op de juiste plek terecht. Aldaar aangekomen worden wij hartelijk ontvangen en even denken wij een privé tour te krijgen, maar wij blijken gewoon ruimschoots op tijd te zijn. Onder de bezielende leiding van een goed Engels sprekende gids horen wij van alles over het proces rondom kristal.

Onze gids.jpg

Zo wordt de grondstof voor het maken van glas verwarmd tot 1500 graden celsius en kan alleen hout gebruikt worden als mal.

De mallen.jpg
Openstaande mal.jpg

Elk ander materiaal heeft een negatieve invloed op het glas.

Heet glas.jpg
Glas in mal.jpg
Glas uit mal.jpg

Zodra het kristal is afgekoeld begint het volledig handmatig bewerkingsproces. Heel in het kort komt het er op neer dat ieder artikel van Rückl uniek is en dus eigenlijk voor de koper gemaakt. Maar daar zijn de prijzen ook naar. Voor een vaas betaal je bijvoorbeeld zomaar € 300,00 tot € 500,00.

Op het moment dat wij naar de afdeling gaan waar het glas wordt gegraveerd wacht Jelle een behoorlijke teleurstelling. De lift is niet meer toegankelijk aangezien het personeel dat graveert al naar huis is. Onze gids verontschuldigt zich duizendmaal en ik besluit dan maar filmopnames te maken zodat Jelle het nog even kan nakijken.

De graveer afdeling.jpg

Na afloop van de tour kopen wij nog wat snuisterijen in de winkel en gaan wij hierna voor het eten nog 1 keer naar U Michala. Om het restaurant nog een kans te geven. De jonge ober herkent ons en komt opgewekt met 4 spijskaarten aansjokken. Kijk dat belooft wat denken wij nog. Vol goede moed maken wij onze keuzes en verheugt mijn vrouw zich al helemaal op de lever. Uit een ver verleden weet zij nog hoe goed deze smaakte. Maar helaas, opnieuw krijgen wij te horen wat er allemaal niet is. Nu is het dus gewoon klaar met dit gepruts. Hoe gunstig de prijs dan ook mag zijn in dit etablissement.

Eenmaal thuis nemen wij, terwijl het al begint te schemeren, een frisse duik in ons zwembad. En daarmee opnieuw het einde van een geweldige dag in ons mooie Tsjechië.
 
Donderdag 8 augustus 2019

Vandaag wordt het dan eindelijk een rustdag. Daar leent het weer zich ook uitstekend voor. Herhaaldelijk nemen wij dan ook een duik in het geweldige zwembad. Wel vragen wij ons in de loop van de middag af waar wij nu weer eens zullen eten. Wat een luxe. Na de toch wel teleurstellende ervaring bij U Michala willen wij ons geluk weer eens beproeven bij U Zimu, oftewel het Schweijk restaurant in Benesov. Vorig jaar daar nog heerlijk gegeten de kids op het terras, onder dreiging van een naderend onweer. Dit jaar niets van dat alles. In de eerste plaats is het weer schitterend maar is het terras ook bomvol. Dan maar binnen eten overigens geen enkel probleem vormde. Het eten was er onverkort heerlijk en de bediening zeer aangenaam.

Eten 1.jpg
Eten 2jpg.jpg
Eten 23pg.jpg
Als toetje gefrituurd ijs, heel bijzonder

Hier zullen wij vast nog wel eens komen besluiten wij. Op de weg terug willen wij even langs de Tesco voor een nieuwe strandbal en raken wij even verstrikt in de zo beroemde wegafsluitingen. Maar dankzij Google maps komt uiteindelijk alles weer goed.
 
Vrijdag 9 augustus 2019

Onze huisbazin had ons er al van op de hoogte gesteld, maar vandaag hebben zij bezoek van vrienden. Wat inhoudt dat er wat extra auto’s in het toch al krappe straatje staan geparkeerd. En inderdaad, bij het loopje naar de buurtsuper zien wij een auto naast ons geparkeerd en rijdt de volgende auto de straat in ons tegemoet op ons loopje. Het zijn allen krasse, welgestelde Tsjechische knarren. Duidelijk degenen die hebben geprofiteerd van de economische boost van Tsjechië na de val van de muur. Of wellicht ex-partijgenoten van destijds. Wie zal het zeggen.

Na het weldadige ontbijt nemen wij toch nog even een duik in het zwembad. Zodra dat even wat langer gaat duren, lijkt het even opnieuw een thuisdag te worden, maar ik beslis anders. Nee, vandaag gaan wij naar de dierentuin van Praag, besluit ik geheel democratisch. Achteraf word ik voor deze keuze gestraft. Onze huisbazin meldde het vanmorgen al, vandaag wordt het 28 graden. Zal best meevallen denk ik nog, maar na een korte rit door het mooie stadscentrum van Praag, stappen wij onder tropische temperaturen uit op de parkeerplaats van de Zoo van Praag. Oei, dat kan best nog wel eens een uitdaging worden.

En inderdaad, geheel volgens Tsjechische standaards is het heuvel op en heuvel af.

Dierentuin.jpg

Met Jelle in de rolstoel voortduwend moet ik regelmatig een stopje maken om op adem te komen. Wat moet dat worden vandaag, vraag ik mij af. Gelukkig brengt een lift op een gegeven moment redding en lijkt het er op dat wij het hoogste punt van de dierentuin hebben bereikt. Ondanks de warmte hebben wij ook nog wel oog voor al het moois om ons heen.

Aapje.jpg
Flamengos.jpg

Kosten nog moeite zijn sinds de herstelwerkzaamheden na de overstromingen van 2002 gespaard om de dierentuin aan te passen aan de huidige normen. Zodat met name de dieren zich veel meer kunnen begeven in een bijna natuurlijke leefomgeving.
En ook voor bezoekers is gezorgd voor leuk vermaak, zoals de geweldige kabelbaan. Echt een superervaring met als toetje een geweldig uitzicht over Praag.

View Praag.jpg
View Praag 2pg.jpg

Eenmaal weer beneden voegen mijn dochter en ik ons bij de achterblijvers en komen wij samen tot de slotsom dat het voor vandaag mooi is geweest. Dit met name vanwege de hitte. Neemt niet weg dat een bezoekje aan de Zoo van Praag zeer de moeite waard is. Maar bereid je wel voor op behoorlijk steile paden.
Op de weg terug naar huis komen wij in de bekende files van Praag terecht, maar ach wat hindert het, wij hebben vakantie toch. Vlak bij huis besluiten wij niet naar huis te gaan, maar restaurant Cajovna in Ricani te proberen.

Us 4.jpg

Het is een gok gezien de wisselende recensies op internet, maar al gauw krijgen wij de indruk dat het allemaal reuze meevalt. Sterker nog, we hebben daar toch een portie lekker gegeten.

Eten Frank.jpg
Eten Jelle.jpg

En dat zo dicht bij huis. Hier komen wij zeker nog eens. Met de buikjes vol besluiten wij thuis om het eten te laten zakken, lekker te gaan zwemmen en zo is er weer geweldige dag voorbij.
 
Zaterdag 10 augustus 2019

Als wij opstaan regent het buiten. Op zich komt dat niet slecht uit, want vandaag moeten wij weer wat uitgebreider boodschappen doen. Van het loopje naar de buurtsuper komt vandaag dus niets. Maar er is nog iets. Gisteren is de neusklem van Tamar in tweeën gegaan. Ik herinner mij iets soortgelijks van onze vakantie in Locenice 2015. Toen hebben wij dankzij de tip van Kuurtje een neusklem kunnen bemachtigen zonder stad en land af te moeten zoeken naar een winkel van Intersport. Nu had ik al lopen Googlen en gezien dat er in Cestlice een shopping mall is met daarin een Intersport.

Als eerste gaan wij dus daarheen en dan op de weg terug langs de Lidl in Ricani is het plan. Nu hebben wij in Tsjechië al heel wat dingen meegemaakt, maar deze spant toch wel de kroon. Blijkt toch bij aankomst het hele winkelcentrum te zijn gestript:lache:. Alleen de muren staan er nog en het hele complex wordt kennelijk gerenoveerd. Wel zien wij aan de andere kant een megastore van Albert met daarin iets wat op een sportzaak lijkt. Aangezien andere vestigingen van Intersport wel erg ver weg zijn besluiten wij een poging te wagen, wie weet, nee hebben we. We gaan de Albert shopping mall in en zien al snel de plek van de sportzaak. En ja hoor, vlak bij de toonbank hangen diverse neusklemmen, dus gelijk maar 2 meegenomen.

Terug in de auto zoeken wij een Lidl in de buurt en doen daar de boodschappen die wij eigenlijk in Ricani van plan waren te doen. Daarna gaat terug richting ons huisje in Vsestary en genieten daar van inmiddels de brunch. Kort hadden wij nog gehoopt dat het weer zou opklaren maar niets is minder waar. Dus blijven wij voorlopig thuis en kijken wij via uitzending gemist programma’s als “Poloppos” en “Wij zijn er Bijna”. Laatstgenoemde serie volg ik, net als bijna de rest van Nederland, al jaren. Fantastisch om naar te kijken.

Voor het avondeten gaan wij eigenlijk net als gisteren een gelegenheid uitproberen dat vlak bij ons huis ligt. Het is niet echt een restaurant, het heeft meer het karakter van een kantine met alle faciliteiten van een restaurant. In ieder geval is het er levendig als wij er binnenkomen. Na verloop van tijd loopt het etablissement zelfs helemaal vol met gasten die uit het nabijgelegen congrescentrum binnen komen druppelen. Het is een bonte verzameling stropdassen en mantelpakjes dat aanschuift. Wel apart zoiets op de zaterdagmiddag. Na ja, nu kent Tsjechië natuurlijk nog meer dan Nederland een 24 uurs economie, dus dat verklaart een hoop. Ondertussen verorberen wij onze geweldige maaltijd onder een kakofonie van geluid, zonder er ook maar iets van te kunnen verstaan. Maar zo te horen zit de sfeer er wel goed in. En net zo snel als ze kwamen gaan ze weer terug naar hun congreszaal en maken ook wij van de gelegenheid gebruik om af te rekenen. Als wij éénmaal thuis komen is het voor het eerst droog vandaag.
 
Zondag 11 augustus 2019

Als wij opstaan is het weer als vanouds heerlijk warm en nog voor het ontbijt nemen wij beiden een duik in het heerlijke, nog ietwat koude zwembad. De kids zijn beiden nog in dromenland. Als het buiten warmer begint te worden besluiten wij het plan om in Praag te gaan lopen te laten varen. Dat gaat vast niet prettig worden. In plaats daarvan gaan wij naar de televisie toren van Praag. Het uitzicht daarvan af moet geweldig zijn. Vlakbij de toren is parkeergelegenheid dus pakken wij de auto en niet de metro. En de weg erheen verloopt dan ook soepeltjes, tot wij de toren in het zicht krijgen. Wat een drama om in de buurt te kunnen komen. Op een gegeven moment hebben wij een plekje gevonden, maar nergens een parkeermeter te zien. Omdat ik dat niet vertrouw een passant aangeklampt en ook deze is niet zeker of zelfs met een IP kaart parkeren is toegestaan. Maar onder de toren kan het wel. Nou, ook dat pakt heel anders uit. De parkeerwachter snauwt ons, ondertussen zijn boterham kauwend, toe dat wij de parkeergarage niet in mogen. Dan maar weer terug en uiteindelijk de auto neer gezet waar hij al stond. Wel met de IP kaart op het dashboard. Na al dit gedoe eindelijk de toren in gegaan en het moet gezegd, of je vindt hem mooi of afschuwelijk.

Toren 1.jpg
Toren 2.jpg

Ik kies vooralsnog voor het eerste, met name door het geweldige uitzicht en hetgeen aan de bouw ervan is voorafgegaan. Bovendien vind ik het ook een icoon van het communistische verleden van Tsjechië. Al met al brengen wij een aardig tijdje door in de toren.

Toren inside 1.jpg
Toren inside 2.jpg

Naast het geweldige uitzicht vanaf 93 meter hoog

Uitzicht 1.jpg
Uitzicht 2.jpg
valt er van alles te lezen over het ontstaan van de toren en de reden dat “ie in de jaren 80 is gebouwd. Er daarnaast is er ook tentoonstelling van een Amerikaanse kunstenares met schilderijen die te koop staan vanaf CK 20.000. Maar dan gaat het weer naar beneden via de supersonisch snelle lift.

Lift.jpg
Via de terugweg gebruiken wij als doorgang de parkeergarage waar wij niet mochten staan. Heel bijzonder. Wij zien overigens wel heel wat voor ons niet te betalen auto’s als Bentley’s staan. Dus wellicht is het een privé garage? Terug in de auto gaan wij nog niet meteen naar huis.

In het boek van Janek staat ook een stukje over “Little Hanoi”, beter bekend als SAPA. Het schijnt zo groot als een stadje te zijn, enkel met oosterse winkeltjes. Als wij daar aankomen is het inderdaad behoorlijk groot en doet ons een beetje denken aan de opzet van de Bazaar in Beverwijk.

SAPA 1.jpg
SAPA 2.jpg

En zo is eigenlijk ook een beetje het aanbod daar, veel van het zelfde maar weinig tot niets van onze gading. Dus stappen wij na een klein uurtje opnieuw de auto in en gaan wij voor het avondeten naar het restaurant waar wij vrijdag ook al waren. Al Cajovna in Ricani. Het is nog steeds erg warm en wij vinden daar een heerlijk schaduwrijk plekje.

Eten 2.jpg
 
Maandag 12 augustus 2019

Grappig hoe grillig het weer hier in Tsjechië is. Gisteren, na een dag van regen op zaterdag, heerlijk warm, eigenlijk te, weer en vandaag is het bij opstaan gewoon koud. En na verluidt wordt het in de loop druilerig, regenachtig weer. Dus moeten wij vandaag iets indoors bedenken. Op ons loopje naar de buurtsuper komen wij overeen dat wij vandaag dan maar eens naar Mlada Boleslav gaan. Zo vaak in de buurt geweest, maar nooit binnen. Via internet komen wij erachter dat een tour er voorlopig niet in zit. Nou dan doen wij dat gewoon zelf, toch. De rit erheen gaat zonder problemen. Hoe anders de terugreis, maar daarover later meer.

Aangekomen in M.B. ervaren wij deze stad als een saaie, uit de grond gestampte industriestad. Zo te zien ademt de hele stad Skoda.

Museum.jpg

Als wij de kaartjes willen kopen blijkt er inderdaad ook geen guided tour meer te zijn. Maar dat wisten wij al. Maar dankzij de film van Skoda over Skoda krijgen wij al een hele boel informatie. Over het ontstaan als fabrikant van fietsen door de heren Klement en Laurin.

Bustes.jpg

Waardoor de eerste auto's als schild deze namen droegen en pas veel later het dat van Skoda om maar wat te noemen. Kortom vermaken wij ons best goed in het museum.

Oudste Skoda.jpg
Deze Skoda heb ik destijds nog wel zien rijden

Oude Skoda.jpg
In Nederland een heel bekend model van Skoda

Ralley Skoda.jpg

Enige minpunt vind ik de afwezigheid van een lift om de op elkaar geplaatste Skoda’s te kunnen zien.
En verder miste ik ook een beetje de allernieuwste modellen terwijl er wel een aantal fonkelnieuwe concept cars stond.

Concept Skoda.jpg

Als wij eenmaal zijn uitgekeken verlaten wij het museum en lopen wij naar de overkant naar een shopping mall. De kinderen hebben zin in KFC bij wijze van tussendoortje. Eten doen wij later wel. Gewapend met 2 porties chicken wings trotseren wij de regen op weg naar de auto die nog bij het museum staat. Vervolgens verlaten wij het lelijke Mlada Boleslav, iets anders kan ik er echt niet van vinden en rijden wij richting Benesov voor opnieuw een bezoekje aan U Zimu.

Maar helaas, helaas pakt het vandaag heel anders uit. Wij gaan al sinds 2011 naar Tsjechië en hebben regelmatig een file meegemaakt, maar vandaag is het “different cook”. Wij rijden al langzamer vanwege werk aan de weg maar staan dan op een gegeven moment stil. Van 17.00 u tot 20.00 u !!!
Een enkele keer onderbroken door een stukje kruipen van een paar honderd meter. In het begin passeert ons vanuit de tegengestelde richting een ambulance, opgevolgd door een aantal, nog lege, sleepwagens. Die laatste halen ons na pak weg een kwartier weer in over de strook naast ons. En weer over de strook daarnaast wordt, zij het langzaam, gedurende de 3 uur dat wij stil staan gewoon gereden. Zo niet de weg waar wij op staan. Om werkelijk gek van te worden:kwaad::kwaad:. En wij kunnen ook geen kant op aangezien onze weg aan beide kanten een vangrail heeft.

Zo wij het plan om bij U Zimu te gaaneten al hebben laten varen, want wie zegt dat de keuken om 21.00 u nog open is, vragen wij ons op een gegeven moment zelfs af of wij überhaupt nog iets te eten zullen bemachtigen. Maar dan passeert ons nog een politiewagen en begint er daarna beweging in onze rij te komen. Maar hoe ver wij ook komen, van een ongeluk dan wel schade aan de weg is niets te zien. Ik vraag mij werkelijk af waarom het allemaal zo lang heeft moeten duren.

Maar geluk bij een ongeluk lukt het ons op tijd de boodschappen voor het avondeten te doen en kan ik thuis gekomen eindelijk mijn blaas ledigen. Ik zag regelmatig Tsjechen wild plassen, maar dat ging mij net iets te ver. Wat een avontuur en wat een naar einde van deze verder leuke dag. Tegelijkertijd troost ik mij maar met de gedachte dat wij nog altijd de dans zijn ontsprongen:ja:.
 
Bovenaan