Tja, in het vorige topic (korte vakantie Stare Splavy) al aangekondigd, maar dit jaar wordt het 2 keer een (zij het korte) vakantie naar Tsjechië. In mei dit jaar met broertje en nu, begin augustus met enkel de kids. De aandachtige lezers weten inmiddels hoe of wat.
Dankzij de enorme support van mijn vrouw, de thuisblijver zeg maar, lukt het ons om 3.00 u sharp een in slaap gehuld Anna Paulowna achter ons te laten. Nodeloos te zeggen dat hierna de reis naar Duitsland, via de afsluitdijk, probleemloos verloopt qua drukte dan wel oponthoud. En dito geldt voor de reis door Duitsland.
Enigszins irritant blijf ik de vele wegversmallingen vinden, maar door het vroege tijdstip hebben wij hier nauwelijks last van. Hetzelfde geldt voor de aangename temperaturen in Duitsland. In Nederland worden wij al weken "geplaagd" door temperaturen boven de 25. In Duitsland niets van dit alles. Pas tegen de middag komt het kwik niet meer onder de 30 vandaan. Des te opmerkelijker is het bij aankomst in Tsjechië. Ik kan de auto weliswaar vlak voor de ingang van de kiosk parkeren, maar toch echt even de bui afwachten wil ik niet totaal soaked worden. En aldus, gewapend met vignet, rijden wij onder temperaturen van 21 graden verder door het mooie Tsjechië, dat ik althans al weer 2 maanden heb moeten missen. Voor de kids is het alweer 2 jaar terug, dus die genieten helemaal. De rit gaat aangenaam via eerst de D8, daarna opgevolgd door de D1. Het stukje dat wij dit jaar op de D1 rijden is maar kort en zo ook de overlast door wegwerkzaamheden. Inmiddels aardig met Tsjechië bekend rijden wij langs plaatsjes die ons heel bekend voorkomen. Zoals Benesov en Olbramovice (vakantie 2014).
En dan maak ik toch een fout door de navigatie te volgen en niet de meegeleverde beschrijving van Bohemia Travel. De weg naar Sedlech blijkt namelijk afgesloten. Geen idee of daar in de beschrijving rekening mee was gehouden, maar wij hebben er in ieder geval last van. Gelukkig voor ons is de aangegeven omleiding, zeker naar Tsjechische begrippen, erg duidelijk. Verder gaat het richting onze bestemming en op een gegeven moment passeren wij Sedlec Prcice. Op zich niet verwonderlijk, want ons huisje is nieuwbouw en vaak wordt dit buiten de dorpjes gepleegd. Hierna is het nog even zoeken naar de plek van het huis zelf maar ook deze wordt gauw gevonden. Alleen op de plaats van bestemming geen eigenaresse die ons opwacht. Dan maar even bellen en niet gauw daarna komt een ranke jonge dame aankarren.
In voor mij goed te volgen Duits wordt een uitleg over het huis gegeven. Daarna volgt uitwisseling van de presentjes, maar dit keer ook van haar kant. Het voelt als een warme ontvangst.
Gelet op het tijdstip, het is inmiddels 5 uur in de middag, besluiten wij er op uit te gaan voor het avondeten. Daarbij hebben wij de keus uit dichtbij of iets verder weg en gaan toch voor de laatste optie richting U Michala. Dus weer die omleiding trachten te vinden en hierna gaat het richting Olbramovice. Daar aangekomen voelt het als thuiskomen, maar dit geldt niet voor het eten. Niets van de kaart van destijds (2014) is er nog en wat wij uiteindelijk bestellen is niet allemaal nog te krijgen, blijkt. Jammer. Zo zie je maar, het is niet altijd slim om terug te vallen op eerdere ervaringen, het wordt namelijk slechts zelden beter als de eerste keer. Moe maar voldaan keren wij in een donkerend Tsjechie (het is pas 20.00 u!) huiswaarts en kijken nog een fimpje via de meegebrachte Chrome Cast (ja, het is 2018). Totdat ik het niet meer trek en aftaai richting bed. De kids laat ik achter. Dit was dag 1 van een heel bijzondere vakantie, nu al
Dankzij de enorme support van mijn vrouw, de thuisblijver zeg maar, lukt het ons om 3.00 u sharp een in slaap gehuld Anna Paulowna achter ons te laten. Nodeloos te zeggen dat hierna de reis naar Duitsland, via de afsluitdijk, probleemloos verloopt qua drukte dan wel oponthoud. En dito geldt voor de reis door Duitsland.
Enigszins irritant blijf ik de vele wegversmallingen vinden, maar door het vroege tijdstip hebben wij hier nauwelijks last van. Hetzelfde geldt voor de aangename temperaturen in Duitsland. In Nederland worden wij al weken "geplaagd" door temperaturen boven de 25. In Duitsland niets van dit alles. Pas tegen de middag komt het kwik niet meer onder de 30 vandaan. Des te opmerkelijker is het bij aankomst in Tsjechië. Ik kan de auto weliswaar vlak voor de ingang van de kiosk parkeren, maar toch echt even de bui afwachten wil ik niet totaal soaked worden. En aldus, gewapend met vignet, rijden wij onder temperaturen van 21 graden verder door het mooie Tsjechië, dat ik althans al weer 2 maanden heb moeten missen. Voor de kids is het alweer 2 jaar terug, dus die genieten helemaal. De rit gaat aangenaam via eerst de D8, daarna opgevolgd door de D1. Het stukje dat wij dit jaar op de D1 rijden is maar kort en zo ook de overlast door wegwerkzaamheden. Inmiddels aardig met Tsjechië bekend rijden wij langs plaatsjes die ons heel bekend voorkomen. Zoals Benesov en Olbramovice (vakantie 2014).
En dan maak ik toch een fout door de navigatie te volgen en niet de meegeleverde beschrijving van Bohemia Travel. De weg naar Sedlech blijkt namelijk afgesloten. Geen idee of daar in de beschrijving rekening mee was gehouden, maar wij hebben er in ieder geval last van. Gelukkig voor ons is de aangegeven omleiding, zeker naar Tsjechische begrippen, erg duidelijk. Verder gaat het richting onze bestemming en op een gegeven moment passeren wij Sedlec Prcice. Op zich niet verwonderlijk, want ons huisje is nieuwbouw en vaak wordt dit buiten de dorpjes gepleegd. Hierna is het nog even zoeken naar de plek van het huis zelf maar ook deze wordt gauw gevonden. Alleen op de plaats van bestemming geen eigenaresse die ons opwacht. Dan maar even bellen en niet gauw daarna komt een ranke jonge dame aankarren.
In voor mij goed te volgen Duits wordt een uitleg over het huis gegeven. Daarna volgt uitwisseling van de presentjes, maar dit keer ook van haar kant. Het voelt als een warme ontvangst.
Gelet op het tijdstip, het is inmiddels 5 uur in de middag, besluiten wij er op uit te gaan voor het avondeten. Daarbij hebben wij de keus uit dichtbij of iets verder weg en gaan toch voor de laatste optie richting U Michala. Dus weer die omleiding trachten te vinden en hierna gaat het richting Olbramovice. Daar aangekomen voelt het als thuiskomen, maar dit geldt niet voor het eten. Niets van de kaart van destijds (2014) is er nog en wat wij uiteindelijk bestellen is niet allemaal nog te krijgen, blijkt. Jammer. Zo zie je maar, het is niet altijd slim om terug te vallen op eerdere ervaringen, het wordt namelijk slechts zelden beter als de eerste keer. Moe maar voldaan keren wij in een donkerend Tsjechie (het is pas 20.00 u!) huiswaarts en kijken nog een fimpje via de meegebrachte Chrome Cast (ja, het is 2018). Totdat ik het niet meer trek en aftaai richting bed. De kids laat ik achter. Dit was dag 1 van een heel bijzondere vakantie, nu al