Tja och, hier en daar was de weg slecht, maar zoals ik al schreef, als het ook maar even kon reden wij op de linker weghelft. Daarbij kwam ook nog eens dat wij heel veel file reden, met als voordeel weinig boom boom
Vakantie 2016, Valasske Mezirici
- Onderwerp starter Franky
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Dinsdag 9 augustus 2016
In onze slaapkamer werkt de luxaflex op 1 raam niet goed. Het is wel te verstaan ook meteen het grootste raam. Nu is dat met donker geen probleem, want inkijk hebben wij niet, althans niet van mensen. Maar het behoeft geen uitleg dat wij, lees ik, ’s morgens vroeg wakker zijn. Zo ook deze ochtend, maar dat verschaft mij de gelegenheid verslag te doen van onze vakantiebelevenissen zolang de rest nog op 1 oor ligt.:bijtje:
Na het ontbijt gaat het al snel richting zwembad, want naar verluidt is het vandaag voorlopig de laatste warme dag. Naar verwachting zal het morgen slechts 16 graden worden. Moet er nog even niet aan denken. Ondanks het ijskoud aanvoelend water, dit jaar hebben we eens geen overdekt zwembad, nemen wij allen graag een duik.
Al luierend gaat de klok langzaam richting 14.00 u en eigenlijk moeten (nou ja moeten) wij er nog even uit.
Naar de Tesco, oorspronkelijk die van Olomouc, maar dat plan haalt het niet. Daarvoor is de afstand te groot en de tijd te kort. Bovendien is er ook een Tesco in Valmez. Nadat wij goed hebben kunnen slagen in de Tesco gaat het via een omweg (Tom was weer eens in de war) richting de villa. En eenmaal thuis besluiten wij deze avond niet uit eten te gaan, maar het Tsjechische brood te eten dat oorspronkelijk voor het ontbijt bedoeld was. Wel zo relaxed voor een keer
In onze slaapkamer werkt de luxaflex op 1 raam niet goed. Het is wel te verstaan ook meteen het grootste raam. Nu is dat met donker geen probleem, want inkijk hebben wij niet, althans niet van mensen. Maar het behoeft geen uitleg dat wij, lees ik, ’s morgens vroeg wakker zijn. Zo ook deze ochtend, maar dat verschaft mij de gelegenheid verslag te doen van onze vakantiebelevenissen zolang de rest nog op 1 oor ligt.:bijtje:
Na het ontbijt gaat het al snel richting zwembad, want naar verluidt is het vandaag voorlopig de laatste warme dag. Naar verwachting zal het morgen slechts 16 graden worden. Moet er nog even niet aan denken. Ondanks het ijskoud aanvoelend water, dit jaar hebben we eens geen overdekt zwembad, nemen wij allen graag een duik.
Al luierend gaat de klok langzaam richting 14.00 u en eigenlijk moeten (nou ja moeten) wij er nog even uit.
Naar de Tesco, oorspronkelijk die van Olomouc, maar dat plan haalt het niet. Daarvoor is de afstand te groot en de tijd te kort. Bovendien is er ook een Tesco in Valmez. Nadat wij goed hebben kunnen slagen in de Tesco gaat het via een omweg (Tom was weer eens in de war) richting de villa. En eenmaal thuis besluiten wij deze avond niet uit eten te gaan, maar het Tsjechische brood te eten dat oorspronkelijk voor het ontbijt bedoeld was. Wel zo relaxed voor een keer
Laatst bewerkt:
Woensdag 10 augustus 2016
Vandaag hebben wij geen plannen. Alleen in de ochtend een bezoekje aan het plaatselijk ziekenhuis. Nee, geen noodgevallen, alleen een boodschapje dat wij moeten afleveren. Omwille van privacy hou ik het hierbij. Daarna gaat het voor de dagelijkse boodschappen even naar de Lidl en daarna rechtstreeks naar huis. Het regent vandaag dat het giet.
Zoals het zich nu laat aanzien ook gelijk de enige (volledige) regendag hier in Valmez. Dus lekker een echt thuisdagje, waarbij dochterlief lekker gaat vloggen (Enzo en consorten), zoonlief soortgelijks aan het doen is en ik even bij vrouwlief ga liggen. Maar lang hou ik dit niet vol en ga lekker door met het vakantieverslag en de voorbereiding voor de komende dagen. Dan is goed internet toch wel een uitkomst, iets wat wij eigenlijk alleen in 2011 (Reuzengebergte) en 2013 (Vysocina) hadden. Terugkijkend naar de afgelopen jaren lijkt dit huis wel het meest luxe en complete huis te worden. En bovendien uitermate geschikt voor Jelle, ook al zou je dat in eerste instantie niet verwachten bij een niet-gelijkvloers huis. Saillant detail hierbij is dat ik in 2011, met de voorbereiding van ons eerste bezoek aan Tsjechië al mijn oog op dit huis had laten vallen. Destijds, nog geheel onbekend met Tsjechië, schrok ik een beetje van de afstand. Vooral het idee dat het huis zo dichtbij Polen lag leek mij een beetje te veel van het goede.
Vanavond besluiten wij uit eten te gaan en daarbij is het oog gevallen op Restaurace Saman. Aangezien onze Tom geen huisnummer kent bij de straat Bynina gaan wij op goed geluk op weg. Er zal heus wel een bord of iets dergelijks in de buurt van het restaurant staan. Op weg laat de Tom ons een stijl weggetje inslaan. Maar al vrij snel wordt het off-road rijden en daar hebben wij niet echt de geschikte auto voor. Dus keren wij maar om en gaan richting Valmez terug, maar dan wel richting het centrum. Op zoek naar het eerste de beste restaurant. Dit wordt uiteindelijk het restaurant van Hotel Apollo. Eenmaal binnen doet dit hotel mij denken aan de tijden van "weleer" tijdens de Sovjet overheersing.
Dat de serveerster werkelijk geen woord Engels, ja Yes en No, spreekt past helemaal in het plaatje. Het valt haar dan ook zwaar om een bestelling op te nemen en we zien haar vertwijfeld kijken naar de overige paar gasten. Echter deze worden helemaal in beslag genomen door het kijken naar de Olympische spelen. Uit pure wanhoop adviseert zij ons een gerecht te nemen wat zij kennelijk zelf erg lekker vindt. Iets met aardappel en dubbel geklapt maakt zij ons duidelijk.
Wij bestellen het maar voor ons allen en wachten in gezonde spanning af. Wat is dit heerlijk! Ook hiervoor gaan wij naar Tsjechië.
En ik moet zeggen, het smaakt best goed, zelfs de kinderen vinden dat en dat wil wat zeggen.
Helaas is het te uploaden fotobestand te groot, maar het blijkt dus een pannenkoek van aardappeldeeg te zijn gevuld met vlees en groenten
Als dessert komen de bekende gevulde pannenkoekjes op tafel. Bij het afrekenen probeert de serveerster, met een woordenboek in aanslag, ons tevergeefs nog iets duidelijk te maken. Maakt niet uit, wij hebben genoten en heerlijk gegeten.
Eenmaal thuis loop ik, om het eten te laten zakken, nog een blokje om. Daarbij vergaap ik mij aan de huizen die ik tegenkom. Tjonge, wat hebben sommige Tsjechen het inmiddels goed
Vandaag hebben wij geen plannen. Alleen in de ochtend een bezoekje aan het plaatselijk ziekenhuis. Nee, geen noodgevallen, alleen een boodschapje dat wij moeten afleveren. Omwille van privacy hou ik het hierbij. Daarna gaat het voor de dagelijkse boodschappen even naar de Lidl en daarna rechtstreeks naar huis. Het regent vandaag dat het giet.
Zoals het zich nu laat aanzien ook gelijk de enige (volledige) regendag hier in Valmez. Dus lekker een echt thuisdagje, waarbij dochterlief lekker gaat vloggen (Enzo en consorten), zoonlief soortgelijks aan het doen is en ik even bij vrouwlief ga liggen. Maar lang hou ik dit niet vol en ga lekker door met het vakantieverslag en de voorbereiding voor de komende dagen. Dan is goed internet toch wel een uitkomst, iets wat wij eigenlijk alleen in 2011 (Reuzengebergte) en 2013 (Vysocina) hadden. Terugkijkend naar de afgelopen jaren lijkt dit huis wel het meest luxe en complete huis te worden. En bovendien uitermate geschikt voor Jelle, ook al zou je dat in eerste instantie niet verwachten bij een niet-gelijkvloers huis. Saillant detail hierbij is dat ik in 2011, met de voorbereiding van ons eerste bezoek aan Tsjechië al mijn oog op dit huis had laten vallen. Destijds, nog geheel onbekend met Tsjechië, schrok ik een beetje van de afstand. Vooral het idee dat het huis zo dichtbij Polen lag leek mij een beetje te veel van het goede.
Vanavond besluiten wij uit eten te gaan en daarbij is het oog gevallen op Restaurace Saman. Aangezien onze Tom geen huisnummer kent bij de straat Bynina gaan wij op goed geluk op weg. Er zal heus wel een bord of iets dergelijks in de buurt van het restaurant staan. Op weg laat de Tom ons een stijl weggetje inslaan. Maar al vrij snel wordt het off-road rijden en daar hebben wij niet echt de geschikte auto voor. Dus keren wij maar om en gaan richting Valmez terug, maar dan wel richting het centrum. Op zoek naar het eerste de beste restaurant. Dit wordt uiteindelijk het restaurant van Hotel Apollo. Eenmaal binnen doet dit hotel mij denken aan de tijden van "weleer" tijdens de Sovjet overheersing.
Dat de serveerster werkelijk geen woord Engels, ja Yes en No, spreekt past helemaal in het plaatje. Het valt haar dan ook zwaar om een bestelling op te nemen en we zien haar vertwijfeld kijken naar de overige paar gasten. Echter deze worden helemaal in beslag genomen door het kijken naar de Olympische spelen. Uit pure wanhoop adviseert zij ons een gerecht te nemen wat zij kennelijk zelf erg lekker vindt. Iets met aardappel en dubbel geklapt maakt zij ons duidelijk.
Wij bestellen het maar voor ons allen en wachten in gezonde spanning af. Wat is dit heerlijk! Ook hiervoor gaan wij naar Tsjechië.
En ik moet zeggen, het smaakt best goed, zelfs de kinderen vinden dat en dat wil wat zeggen.
Helaas is het te uploaden fotobestand te groot, maar het blijkt dus een pannenkoek van aardappeldeeg te zijn gevuld met vlees en groenten
Als dessert komen de bekende gevulde pannenkoekjes op tafel. Bij het afrekenen probeert de serveerster, met een woordenboek in aanslag, ons tevergeefs nog iets duidelijk te maken. Maakt niet uit, wij hebben genoten en heerlijk gegeten.
Eenmaal thuis loop ik, om het eten te laten zakken, nog een blokje om. Daarbij vergaap ik mij aan de huizen die ik tegenkom. Tjonge, wat hebben sommige Tsjechen het inmiddels goed
dennuzzz
Donateur
Bij apollo heb ik weleens verbleven. Kamers zijn in idem staat de man van de eigenaresse staat in de keuken werd mij verteld, het personeel verwees me naar het, om de hoek zit een ingang van een klein en erg rokerig restaurant dat bij het hotel hoorde. Grappig vond ik de waarschuwing als hij in de keuken staat neem maar een broodje mee...want hij kookte niet zo snel..We zijn toen weer vertrokken. Kennelijk wordt er nu geserveerd in de ontbijtzaal. Btw is een foto te groot van formaat kun je dat oa via fotoverkleinen.nl doen met een paar muiskliks. Fijn te horen dat het allemaal zo naar wens verloopt!
Laatst bewerkt:
Nou dan had die kok gisteren kennelijk een goede dag. Maar ja, nu waren wij ook enige gasten die eten bestelden. De rest zat met bier aan de buis gekluisterd
Donderdag 11 augustus 2016
In plaats van steeds de trip naar de Lidl in Valmez te maken ga ik vandaag maar eens naar de Coop. Zeg maar de plaatselijke buurtsuper. Die ligt op 10 minuten afstand, een leuk loopje als je net wakker bent. Het is even zoeken maar via mijn telefoon kan het gewoon niet missen. Binnen pak ik een winkelwagentje, die bij ons allang op de sloop had gestaan, en doe mijn boodschapjes. Het gaat met name om brood voor het ontbijt en wat aspik. Persoonlijk ben ik daar enorm dol op maar helaas heeft zowel de Lidl alsook de Tesco aspik niet langer in het assortiment. Met behulp van Google Translate :wow:laat ik 2 ons afsnijden. Na het afrekenen ga het huiswaarts, dit keer gaat de klim omhoog. Lekkere ochtendgymnastiek.
Na het ontbijt gaan wij ons bezinnen wat te doen vandaag en wij zijn er al snel uit. Wij willen die grotten gaan bezichtigen die rolstoeltoegankelijk zijn. In mijn beste Tsjechisch geef ik aan de taal niet te beheersen en of men Engels spreekt aan de andere kant van de lijn. Dit blijkt gelukkig het geval, maar helaas krijg ik te horen dat de rondleidingen in de grotten van Vypustek tot 20 augustus volgeboekt zijn. Maar krijg ik te horen, voor de grot bij Sloup is reserveren niet nodig. Evengoed besluit ik te bellen waarop wat medegedeeld dat er rond 15.00 u de laatste rondleiding begint. In rap tempo vertrekken wij dus richting Sloup, een kleine 2 uur rijden. Uiteraard zit onderweg alles tegen
en ik kan ook maar nauwelijks genieten van al het moois dat ik tegenkom. Dankzij het stukje snelweg kunnen wij de achterstand toch inhalen en iets voor drieën draaien wij het parkeerterrein op. Na een paar minuutjes wachten komt onze gids er aan. Alleen voor ons 4, hoe luxe :cheerleader: . Yefgen, zo heet onze gids, blijkt oorspronkelijk uit de Oekraïne te komen en spreekt werkelijk perfect Engels. Maar daarnaast natuurlijk ook Tsjechisch (vanaf zijn 12e woont hij in Tsjechië), een beetje Frans en Spaans. Door Yefgen wordt het niet alleen een leerzame maar ook net zo een gezellige rondleiding en tussen de bezichtigingen door wisselen wij van alles uit. Heel bijzonder ook om met een rolstoel een grot in te kunnen.
Alle paden in de grot zijn dan ook geasfalteerd. Nu en dan kan Jelle niet verder omdat de doorgang net te smal is voor zijn rolstoel, maar over het algemeen kan hij overal van meegenieten.
Geweldig. Op een gegeven moment staan wij bij een afgrond van 90 meter in de grot, waanzinnig mooi om te zien. Verder merken wij dat de lucht enorm zuiver is in de grot en inderdaad, deze grot wordt ook als kuuroord gebruikt voor kinderen met astma. Dat verklaard ook de aanwezigheid van een tafeltennistafel in een grot. Na het zien van heel veel mooie afzettingen van druipsteen in de grot komt er dan een einde aan deze rondleiding.
Zowel voor ons als voor onze gids, want het blijkt, na 3 seizoenen, zijn allerlaatste rondleiding te zijn geweest. Hierna gaat Yefgen, al liftend, zijn geluk in Spanje beproeven. Wij nemen dan ook hartelijk afscheid en wensen hem het allerbeste toe.
Na een drankje en een klein hapje bij de grot gaan wij moe, maar voldaan huiswaarts. Oorspronkelijk met de gedachte dat wij onderweg wel ergens iets gaan eten. Maar wij komen geen geschikte locatie tegen en besluiten bij restaurace Saman te gaan eten. Het restaurant dat wij gisteren niet konden vinden. Wij zijgen neer op het terras en na bestudering van de Tsjechische kaart bestellen wij ons eten.
Helaas blijkt ook Saman niet dusdanig goed eten te serveren dat het in aanmerking komt voor een herhaling. Nee, wij hebben ons Konske (zie verslag 2015) dit jaar nog niet gevonden.
In plaats van steeds de trip naar de Lidl in Valmez te maken ga ik vandaag maar eens naar de Coop. Zeg maar de plaatselijke buurtsuper. Die ligt op 10 minuten afstand, een leuk loopje als je net wakker bent. Het is even zoeken maar via mijn telefoon kan het gewoon niet missen. Binnen pak ik een winkelwagentje, die bij ons allang op de sloop had gestaan, en doe mijn boodschapjes. Het gaat met name om brood voor het ontbijt en wat aspik. Persoonlijk ben ik daar enorm dol op maar helaas heeft zowel de Lidl alsook de Tesco aspik niet langer in het assortiment. Met behulp van Google Translate :wow:laat ik 2 ons afsnijden. Na het afrekenen ga het huiswaarts, dit keer gaat de klim omhoog. Lekkere ochtendgymnastiek.
Na het ontbijt gaan wij ons bezinnen wat te doen vandaag en wij zijn er al snel uit. Wij willen die grotten gaan bezichtigen die rolstoeltoegankelijk zijn. In mijn beste Tsjechisch geef ik aan de taal niet te beheersen en of men Engels spreekt aan de andere kant van de lijn. Dit blijkt gelukkig het geval, maar helaas krijg ik te horen dat de rondleidingen in de grotten van Vypustek tot 20 augustus volgeboekt zijn. Maar krijg ik te horen, voor de grot bij Sloup is reserveren niet nodig. Evengoed besluit ik te bellen waarop wat medegedeeld dat er rond 15.00 u de laatste rondleiding begint. In rap tempo vertrekken wij dus richting Sloup, een kleine 2 uur rijden. Uiteraard zit onderweg alles tegen
en ik kan ook maar nauwelijks genieten van al het moois dat ik tegenkom. Dankzij het stukje snelweg kunnen wij de achterstand toch inhalen en iets voor drieën draaien wij het parkeerterrein op. Na een paar minuutjes wachten komt onze gids er aan. Alleen voor ons 4, hoe luxe :cheerleader: . Yefgen, zo heet onze gids, blijkt oorspronkelijk uit de Oekraïne te komen en spreekt werkelijk perfect Engels. Maar daarnaast natuurlijk ook Tsjechisch (vanaf zijn 12e woont hij in Tsjechië), een beetje Frans en Spaans. Door Yefgen wordt het niet alleen een leerzame maar ook net zo een gezellige rondleiding en tussen de bezichtigingen door wisselen wij van alles uit. Heel bijzonder ook om met een rolstoel een grot in te kunnen.
Alle paden in de grot zijn dan ook geasfalteerd. Nu en dan kan Jelle niet verder omdat de doorgang net te smal is voor zijn rolstoel, maar over het algemeen kan hij overal van meegenieten.
Geweldig. Op een gegeven moment staan wij bij een afgrond van 90 meter in de grot, waanzinnig mooi om te zien. Verder merken wij dat de lucht enorm zuiver is in de grot en inderdaad, deze grot wordt ook als kuuroord gebruikt voor kinderen met astma. Dat verklaard ook de aanwezigheid van een tafeltennistafel in een grot. Na het zien van heel veel mooie afzettingen van druipsteen in de grot komt er dan een einde aan deze rondleiding.
Zowel voor ons als voor onze gids, want het blijkt, na 3 seizoenen, zijn allerlaatste rondleiding te zijn geweest. Hierna gaat Yefgen, al liftend, zijn geluk in Spanje beproeven. Wij nemen dan ook hartelijk afscheid en wensen hem het allerbeste toe.
Na een drankje en een klein hapje bij de grot gaan wij moe, maar voldaan huiswaarts. Oorspronkelijk met de gedachte dat wij onderweg wel ergens iets gaan eten. Maar wij komen geen geschikte locatie tegen en besluiten bij restaurace Saman te gaan eten. Het restaurant dat wij gisteren niet konden vinden. Wij zijgen neer op het terras en na bestudering van de Tsjechische kaart bestellen wij ons eten.
Helaas blijkt ook Saman niet dusdanig goed eten te serveren dat het in aanmerking komt voor een herhaling. Nee, wij hebben ons Konske (zie verslag 2015) dit jaar nog niet gevonden.
Laatst bewerkt:
Tja, dat is inderdaad wel eigenaardig. Overigens heb ik de foto's verkleind zodat ze nu wel meegepost kunnen worden.
Wat een geluk dat Výpustek volgeboekt was, dat is meer een atoomkelder. Mijn zoons zijn er met de scouting geweest, maar vonden er niet veel aan, terwijl ze echte grottenfans zijn. Met een privégids in Sloup lijkt me helemaal geweldig!
Oh, zo had ik het nog niet bekeken. En die boottocht, is die niet geweldig dan?
Boottocht is niet in Výpustek, maar in Punkevní jeskyně (die met de Macocha-kloof).
Oh, dank je Lisa :top: Wel jammer, want die grot is juist niet rolstoel toegankelijk. Nou, dan houden wij het bij deze geweldige ervaring, dat lijkt mij duidelijk
Ik las net op de website dat die wel rolstoeltoegankelijk is, maar alleen de "Voorste dom" en met wat hulp bij het instappen ook de boottocht. Maar als je Sloup al gezien hebt, weet ik niet of het die nog eens 2x twee uur rijden waard is. Boottocht is leuk en het bijzondere aan deze grot is dat je op een gegeven moment buiten, onderin die kloof staat. Deze grot is het drukst bezocht en reserveren is sterk aan te bevelen.
Dank je Lisa, iets om achter de hand te houden. Want voorlopig hebben wij hier tijd te kort voor al het leuks wat hier te doen is:cheerleader:
Vrijdag 12 augustus 2016
Aanvankelijk hadden wij het idee om vandaag op pad te gaan naar het “andere” bomenpad bij Dolni Morava. Echter na het ontbijt sneuvelde dit idee. Gisteren was namelijk ook al een dag met tegen de 4 uur in de auto, laten wij het daarom vandaag vooral wat rustiger aan doen. Het is immers vakantie en niets moet. Maar eerst even naar de Lidl voor wat boodschapjes alsook spulletjes voor de BBQ vanmiddag. Het wordt wel eens tijd toch. De rest van de middag wordt er gezwommen en doe ik wat huishoudelijke klusjes. Heerlijk zo’n dagje. Echter ook de BBQ wordt hem niet vandaag, veel te fris. Dat blijkt ook wel tijdens het zwemmen. We sluiten daarom Pizzerie Pepino nog een kans te geven en zowaar dit keer is de sfeer weer als tijdens de eerste keer dat wij er waren en eten wij allen zeer relaxed. Conclusie, kennelijk hadden wij ons "Konske" al gevonden, zonder dat wij dat wisten
Aanvankelijk hadden wij het idee om vandaag op pad te gaan naar het “andere” bomenpad bij Dolni Morava. Echter na het ontbijt sneuvelde dit idee. Gisteren was namelijk ook al een dag met tegen de 4 uur in de auto, laten wij het daarom vandaag vooral wat rustiger aan doen. Het is immers vakantie en niets moet. Maar eerst even naar de Lidl voor wat boodschapjes alsook spulletjes voor de BBQ vanmiddag. Het wordt wel eens tijd toch. De rest van de middag wordt er gezwommen en doe ik wat huishoudelijke klusjes. Heerlijk zo’n dagje. Echter ook de BBQ wordt hem niet vandaag, veel te fris. Dat blijkt ook wel tijdens het zwemmen. We sluiten daarom Pizzerie Pepino nog een kans te geven en zowaar dit keer is de sfeer weer als tijdens de eerste keer dat wij er waren en eten wij allen zeer relaxed. Conclusie, kennelijk hadden wij ons "Konske" al gevonden, zonder dat wij dat wisten
Zaterdag 13 augustus 2016
Uitgerust als wij zijn gaan wij dan vandaag naar het bomenpad bij Dolni Morava. De coördinaten op de site van “Sky Walk” werken niet dus ik ben benieuwd waar wij zullen belanden met enkel Dolni Morava als ingegeven bestemming. De reis erheen is in ieder geval al een stuk relaxter dan die van 2 dagen terug. Toen moesten wij op een bepaalde tijd in Sloup zijn. Het rijdt lekker over stukken snelweg afgewisseld met 110 en 90 km wegen en zo nu en dan een stuk wegdek als in het reuzengebergte. Plakband weggetjes noem ik dat. Maar wel weggetjes langs idyllische dorpjes, geweldig mooi.
Eenmaal aangekomen in Dolni Morava is het er een drukte van belang. Parkeerplaatsen vol en overal auto’s langs de weg. Dat belooft nog wat. Maar wij blijken nog verder te moeten rijden tot hotel Vista. Daar kan geparkeerd worden, maar dat kost wel wat horen wij van de medewerker waar wij de kaartjes kopen voor Stezka v oblachich. Ach, dat zal wel meevallen denken wij, het is Tsjechië toch? Wij gaan vervolgens richting de skilift, feitelijk een kopie van Stezka korunami Lipno. Het voelt heel vertrouwd. Hup de rolstoel van Jelle in de lift voor ons en gaan met die banaan.
Heerlijk gaat het omhoog met de lift en we kunnen haast niet wachten de Stezka te "bedwingen". Dat valt overigens nog niet eens zo mee. Deze Stezka is behoorlijk steil en af en toe moet ik gewoon even stoppen om op adem te komen. Ben ook geen 20 meer.
Maar hoe hoger we komen is het steeds meer genieten van het uitzicht. Zowel het uitzicht op de natuur alsook het vernuft hoe dit bouwwerk is opgezet.
De stopjes die wij maken gebruiken wij ook voor de nodige selfies.
Daar kunnen die Tsjechen/Polen (wie zal het zeggen, beiden zijn hier flink vertegenwoordigd) trouwens ook wat van. Helemaal boven moet ik natuurlijk in het gat liggen. Heel bijzonder hoor, je weet (hoopt) dat het houdt en toch is het enigszins scary.
Dan gaat het weer terug naar beneden en de tocht in de skilift is omlaag zo mogelijk nog mooier.
Beneden gekomen en bijgekomen van de schrik (parkeren kostte 500 Kc!!) drinken wij wat en daarna gaat het in een lekker tempo weer richting Valmez. Aangezien wij nog laat onderweg zijn lukt het ons niet om onderweg een hapje te eten. Veel keukens serveren niet meer na 20.00 u. Dan maar weer naar Pepino en dit keer bestellen wij allen een pizza. Ook niet te versmaden
Uitgerust als wij zijn gaan wij dan vandaag naar het bomenpad bij Dolni Morava. De coördinaten op de site van “Sky Walk” werken niet dus ik ben benieuwd waar wij zullen belanden met enkel Dolni Morava als ingegeven bestemming. De reis erheen is in ieder geval al een stuk relaxter dan die van 2 dagen terug. Toen moesten wij op een bepaalde tijd in Sloup zijn. Het rijdt lekker over stukken snelweg afgewisseld met 110 en 90 km wegen en zo nu en dan een stuk wegdek als in het reuzengebergte. Plakband weggetjes noem ik dat. Maar wel weggetjes langs idyllische dorpjes, geweldig mooi.
Eenmaal aangekomen in Dolni Morava is het er een drukte van belang. Parkeerplaatsen vol en overal auto’s langs de weg. Dat belooft nog wat. Maar wij blijken nog verder te moeten rijden tot hotel Vista. Daar kan geparkeerd worden, maar dat kost wel wat horen wij van de medewerker waar wij de kaartjes kopen voor Stezka v oblachich. Ach, dat zal wel meevallen denken wij, het is Tsjechië toch? Wij gaan vervolgens richting de skilift, feitelijk een kopie van Stezka korunami Lipno. Het voelt heel vertrouwd. Hup de rolstoel van Jelle in de lift voor ons en gaan met die banaan.
Heerlijk gaat het omhoog met de lift en we kunnen haast niet wachten de Stezka te "bedwingen". Dat valt overigens nog niet eens zo mee. Deze Stezka is behoorlijk steil en af en toe moet ik gewoon even stoppen om op adem te komen. Ben ook geen 20 meer
.
Maar hoe hoger we komen is het steeds meer genieten van het uitzicht. Zowel het uitzicht op de natuur alsook het vernuft hoe dit bouwwerk is opgezet.
De stopjes die wij maken gebruiken wij ook voor de nodige selfies.
Daar kunnen die Tsjechen/Polen (wie zal het zeggen, beiden zijn hier flink vertegenwoordigd) trouwens ook wat van. Helemaal boven moet ik natuurlijk in het gat liggen. Heel bijzonder hoor, je weet (hoopt) dat het houdt en toch is het enigszins scary.
Dan gaat het weer terug naar beneden en de tocht in de skilift is omlaag zo mogelijk nog mooier.
Beneden gekomen en bijgekomen van de schrik (parkeren kostte 500 Kc!!) drinken wij wat en daarna gaat het in een lekker tempo weer richting Valmez. Aangezien wij nog laat onderweg zijn lukt het ons niet om onderweg een hapje te eten. Veel keukens serveren niet meer na 20.00 u. Dan maar weer naar Pepino en dit keer bestellen wij allen een pizza. Ook niet te versmaden
dennuzzz
Donateur
vervelend dat ze met de mindervaliden minder rekening houden....maar bedankt voor de nuttige info tav het parkeren...foto's zien er leuk uit, bedankt voor het meenemen naar dolni morava, staat ook op mijn lijstje...
Misschien dat het komt omdat deze Stezka nog redelijk nieuw is, maar qua parkeren is het flut geregeld i.t.t. Stezka Korunami Lipno. Overigens konden wij wel gratis parkeren maar de klim naar boven was zonder rolstoel al bijna niet te doen. En toen moesten wij wel bij het Wellnes Hotel gaan staan. Op een invaliden parkeerplek. Dat dan weer wel
Zondag 14 augustus 2016
Bij het opstaan schijnt de zon weer eens, sinds dagen. Het zou toch wat zijn, eindelijk weer eens zwemweer na dagen van regen en kou. Voor het ontbijt liepelen wij wat brood van gisteren op in de oven. Scheelt weer een ritje in alle vroegte naar de Lidl, want op zondag is de Coop gesloten. Als wij eenmaal op het balkon ontbijten schijnt het zonnetje inmiddels vol overtuiging en ook even later bij de Lidl in Valmez, een stuk lager gelegen dan ons huis, is het zowaar bijna tropisch warm. Geweldig! Besloten dat wij vanavond maar eens gaan BBQ’en nemen wij het benodigde mee. Daarna nog even pinnen bij de Tesco en dit keer wel gekozen voor de optie koers laten berekenen door de bank. Bij 10000 Kc scheelt dat zo maar € 40,00!! Een week geleden haalde ik geld op bij een automaat waarbij ik door de zon verblind vrijwel niet kon zien wat ik deed. Duur grapje is dat gebleken.
Eenmaal thuis ga ook ik lekker zwemmen in een ijskoud zwembad, maar ik laat mij niet meteen kennen. Eenmaal uit het water nog even lekker luieren
en rond een uur of 5 gaat de BBQ aan.
En zoals het in Tsjechië kan gaan verzamelen zich zomaar donkere wolken en ja hoor vrij snel hierna dienen de eerste druppels zich aan.
Ons geluk hierbij is dat wij een overdekt plekje hebben, dus geen last. Heerlijk om weer eens te BBQ’en met lekker pittig vlees. Althans dat vinden zeker de kinderen.
Met het buikje rond breken wij op en zetten nog gezellig een familiefilmpje op.
Bij het opstaan schijnt de zon weer eens, sinds dagen. Het zou toch wat zijn, eindelijk weer eens zwemweer na dagen van regen en kou. Voor het ontbijt liepelen wij wat brood van gisteren op in de oven. Scheelt weer een ritje in alle vroegte naar de Lidl, want op zondag is de Coop gesloten. Als wij eenmaal op het balkon ontbijten schijnt het zonnetje inmiddels vol overtuiging en ook even later bij de Lidl in Valmez, een stuk lager gelegen dan ons huis, is het zowaar bijna tropisch warm. Geweldig! Besloten dat wij vanavond maar eens gaan BBQ’en nemen wij het benodigde mee. Daarna nog even pinnen bij de Tesco en dit keer wel gekozen voor de optie koers laten berekenen door de bank. Bij 10000 Kc scheelt dat zo maar € 40,00!! Een week geleden haalde ik geld op bij een automaat waarbij ik door de zon verblind vrijwel niet kon zien wat ik deed. Duur grapje is dat gebleken
.Eenmaal thuis ga ook ik lekker zwemmen in een ijskoud zwembad, maar ik laat mij niet meteen kennen. Eenmaal uit het water nog even lekker luieren
en rond een uur of 5 gaat de BBQ aan.
En zoals het in Tsjechië kan gaan verzamelen zich zomaar donkere wolken en ja hoor vrij snel hierna dienen de eerste druppels zich aan.
Ons geluk hierbij is dat wij een overdekt plekje hebben, dus geen last. Heerlijk om weer eens te BBQ’en met lekker pittig vlees. Althans dat vinden zeker de kinderen.
Met het buikje rond breken wij op en zetten nog gezellig een familiefilmpje op.
Pelhřimov
Donateur
Franky, wat leuk dat je Lisa's boek aan het lezen bent. 