Rondreis Tsjechië 2015

[Baan]

Ad schreef: "In de toren drie bronzen klokken, die zowel in de eerste als in de tweede wereldoorlog zijn gebruikt voor militaire doeleinden."

Ad, bedoel je hiermee dat het brons van de klokken is gebruikt om munitie te kunnen maken?

 

[Ad Verschoor]

Ad, bedoel je hiermee dat het brons van de klokken is gebruikt om munitie te kunnen maken?

Dit lijkt me zeer waarschijnlijk, omdat het in Nederland in deze oorlogsjaren ook wel plaatsvond.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Zaterdag 25 en Zondag 26 april "Op bezoek bij de buren"

Voor deze dagen staat een bezoek op ons programma bij de buren. In vergelijking met de vakantiedagen in Tsjechië waarvan ik verslag doe, wordt dit een kort verhaaltje. Ik beschrijf ze slechts, omdat het hele mooie plekjes zijn en omdat ze vanuit Tsjechië goed bereidbaar en bereikbaar zijn. Voor de zaterdag is het een klein dorpje Moszna, dat op 55 kilometer ligt van Lipova Lazne. Volgens de gegevens moet er zich een mooi kasteel bevinden en er aangekomen worden we niet teleurgesteld.


De aanblik bij aankomst van Zamek Moszna

Sommigen noemen het kasteel het "Poolse Disneyland", terwijl het voor anderen je reinste kitsch is. Wat je er ook van vindt, het verandert niets aan het feit dat het één van de mooiste en bekendste kastelen is in het Silezische zuiden van Polen. Helaas is niet terug te vinden in welk jaar het kasteel gebouwd is, maar bekend is dat het centrale deel van het huidige kasteel dateert uit de eerste helft van de 18e eeuw. Veel bouwstijlen zijn in het kasteel waarneembaar, waardoor het bekend staat als eclectisch. Tijdens verbouwing en modernisering aan het begin van de 20e eeuw werd de Belle Epoque stijl toegevoegd. Het kasteel telt precies 99 torentjes en bevat 365 kamers met een totaal vloeroppervlakte van 7000 vierkante meter. Schitterend is het achterliggende park met vijver en brede laan met Lindebomen. Nu wordt het kasteel gebruikt als instelling voor medische en psychische bijstand, zijn er culturele evenementen en worden er concerten gehouden. In en rond het kasteel zijn meerdere films opgenomen en er bevindt zich een groot hotel met restaurant. We hadden dit bezoek niet graag willen missen, omdat het gewoon een mooi kasteel is. Wel hebben we de rondleiding overgeslagen, vanwege het schitterende weer met 30 graden op deze dag geven we de voorkeur aan het buitengebeuren.


Zamek Moszna in volle glorie

Ook de zondag gaan we de grens over, al blijven we echt in de grensstreek om er wat plaatsen te bezoeken. We beginnen in Nysa, dat ongeveer 48.000 inwoners telt. Het is een van de oudste steden van Silezië, maar in de tweede wereldoorlog is veel uit deze oudheid verloren gegaan. Op de foto zien we een karakteristiek straatje met een Tryton fontein en aan het eind de barokke Sint Petrus en Paulusker, die gebouwd is tussen 1719 en 1730. Hij staat bekend om z'n plafondschilderingen, die de aanbidding van het kruis voorstellen.


Karakteristiek straatje in Nysa

Op weg naar het centrale marktplein lopen we langs een mooi renaissance gebouw dat enigszins Hollands aandoet. Het blijkt de stadswaag, die gebouwd is in 1604 en waar handelsgoederen gewogen konden worden. Voorheen stond op deze plaats een kleine markthal, waarin zo'n 24 kramen een plekje hadden gevonden.


De stadswaag

Even verderop zien we de gotische Sint Jacobuskerk op het Marktplein. Deze kerk is gebouwd als een driebeukige hallenkerk in de jaren 1401 tot 1430. Het is een van de oudste bouwwerken in deze stad en werd na een gedeeltelijke verwoesting, aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, weer herbouwd. Direct naast de kerk staat een vrijstaande klokkentoren, waarvan de bouw begon in 1474. De vierde verdieping was klaar in 1516. In de toren hangt de Matthias-klok uit 1498. De toren zou oorspronkelijk een hoogte moeten krijgen van 100 tot 120 meter, maar werd nooit voltoooid.


Sint Jacobs basiliek

De volgende plaats, die we aandoen in dit grensgebied is Otmuchow. De geschiedenis van deze plaats gaat terug tot de 12e eeuw. Door Koning Boleslaw III werd hier een kasteel gebouwd ter verdediging van de zuidelijke grens van zijn rijk. Het is een plaats gebouwd aan de Nysa en telt zo'n 5200 inwoners. Aan de rivier zien we de Sint Nicolaaskerk uit de17e eeuw. Hierin zien we fresco's van Karl Dankwart (Een geboren Zweedse kunstschilder, die in deze streek is opgegroeid en overleden in Neisse op 24 mei 1704) en een altaarschildering van Michael Willmann uit 1696. Deze schilder reisde op 20 jarige leeftijd naar Nederland om kennis te maken met de kunst van Rembrandt en Rubens. Veel van deze ervaring vind je terug in zijn schilderingen, waardoor hij ook wel de Silezische Rembrandt wordt genoemd.


Sint-Nicolaaskerk

Op het grote marktplein staat het gemeentehuis, waarvan de bouw in 1538 werd voltooid. Op de hoek van het gebouw zien we een zonnewijzer, die prachtig versierd is met stucwerk. De toren, die naast het gebouw staat, is 70 jaar later gereed gekomen.


Historisch gemeentehuis van Otmuchow

De laatste plaats, die we aandoen is Paczkow. De stad telt zo'n 8250 inwoners en is een van de weinige steden in Europa waar de middeleeuwse stadsverdediging bijna volledig is bewaard gebleven. De eerste vestingwerken werden al in het midden van de 14e eeuw gebouwd in opdracht van de bisschop van Wroclaw. Ze kregen de naam "De Poolse Carcassonne", genoemd naar de Franse vestingstad van die naam. Onderdeel van de verdediging was de kerk van Johannes de Evangelist. De bouw van deze kerk begon in 1350 en duurde 30 jaar. Hij wordt beschouwd als een van de meest indrukwekkende versterkte kerken in Polen.


Kerk van Johannes de Evangelist in Paczkow

Onvergetelijk is na deze mooie dagen het onweer 's middags geworden. De regen valt ruim twee uur met bakken uit de hemel en het onweer is indrukwekkend, zodat we veel alleen maar vanuit de auto hebben waargenomen. Als we teruggekeerd zijn bij ons pension Nas Palac hebben we nog geen 120 kilometer afgelegd voor deze rondrit.

Voor meer informatie: www.nysa.pl, www.otmuchow.pl, www.paczkow.pl

wordt vervolgd

 

[Ad Verschoor]

Zamek Moszna. Ik hoorde van Kuurgast dat de medische en psychische bijstand niet meer verleend worden in dit kasteel. Wel worden bijna dagelijks zgn. fotoshoots en modereportages gemaakt. Bij het zien daarvan neem ik uiteraard ook het fototoestel even in de hand om deze dame vast te leggen. Het is weliswaar geen kasteel, kerk of stadsgezicht, maar wel schitterende natuur.

 

[PuNkEnStEiN]

Opdrachtgever? Bouwjaar? Architect? Unesco?
Kom op, Ad, ik begrijp dat je even van slag was, maar wel de gebruikelijk details vermelden graag!

 

[kuurgast]

Het centrum voor psychotherapie is sinds 2013 verhuisd naar een nieuw gebouw, naar wat ik ervan begrijp, wel dichtbij Moszna Zamek. De kamers van het hotel zien er mooi uit, maar als je op internet de reacties leest, zijn de badkamers niet zo geweldig en spreekt het personeel weinig over de grens (is leuk om eens goedkoop een nachtje kasteelheer/vrouw te voelen). Wel zoeken ze nu bedienend personeel dat in ieder geval een buitenlandse taal moet spreken.
Voor dingen in die omgeving kan je ook kijken op visitopolskie.pl/en en natuurlijk in Tsjechië jeseniky.net.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Maandag 27 april "Rondom en in Jesenik"

Ik had me voorgenomen om deze laatste dag in het gebied rondom Jesenik door te brengen. We bevinden ons hier in het noorden van Moravië aan de Poolse grens. Het staat bekend om z'n Jeseniky gebergte met als hoogste top de 1492 meter hoge Pradĕd, waarvan de naam in het Nederlands staat voor "oervader". De bergen zijn geliefd bij wandelaars, vanwege de schitterende natuur. Je komt er herten en moeflons tegen en in de hele stille gebieden leven nog wilde katten. De bergstroompjes die er zijn, zijn geliefd onder vissers vanwege hun rijkdom aan forellen. De rivier Morava ontspringt in deze streek met zijn naaldbossen en er zijn meerdere kloven en watervallen. Wat me vooral opvalt zijn de vele mogelijkheden voor de wintersport, zoals bijvoorbeeld in Kopřivná pod Pradĕdem.


Skiareál Kopřivná op de flanken van de Pradĕd

Het areál waar we zijn is één van de grootste in deze buurt. Het is uitgevoerd met een sleeplift en een stoeltjeslift voor vier personen op een rij. We zagen er zo'n twaalf sneeuwkanonnen, twee sneeuwscooters en een grote baanvlaktrekker.


Dit gebeurt, als het misgaat bij de afdaling

Op de weg terug brengen we toch ook nog even een bezoek aan Karlova Studánka. Een kuuroord, waar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan, bij het zien van wat doet denken aan een oud sanatorium. De oorspronkelijke nederzetting van mijnwerkers dateert uit de 14e eeuw en de Duitse naam Bad Karlsbrunn komt van aartshertog Karel, die in mei 1809 Napoleon versloeg bij Aspern en hier kwam om te jagen en te recreëren.


Vila Vlasta uit 1894 als voorbeeld van interessante architectuur.

De plaats kent vooral als kuuroord een traditie, die 200 jaar teruggaat in de tijd. Ze werd formeel gesticht, na de ontdekking van de eerste bronnen, in 1785. Ze staat bekend om z'n koudwaterbronnen met hoog ijzergehalte. Het ligt tussen bergen en prachtige bossen in de dal van de rivier, de Bilá Opava. De straten bestaan er nog uit kinderkopjes en de huizen en hotels zijn grotendeels uit hout opgetrokken. De plaats ligt op een hoogte van 775 meter en wordt gekenmerkt door de schoonste lucht in Centraal-Europa.


Het zwembadcomplex

Via de schitterende weg nr. 450 rijden we naar Jesenik, waar het tijd wordt voor een pauze op een terrasje. Niets is heerlijker in de vakantie op zo'n mooie dag. We kijken er uit op het modern aangelegde plein "Masarykovo Námesti" met het raadhuis uit 1610 en allerlei historische bebouwing er omheen.


Het raadhuis van Jesenik

Na deze koffiestop begeven we ons nog even naar het kuuroord Priessnitz, of Láznĕ Jesenik. Vanuit ons pension zien we dit kuuroord in de verte liggen op een heuvel en een hoogte van 620 meter. Het was Vincenz Priessnitz, die hier leefde van 1799 tot 1851. Zijn ouders behoorden tot de eerste boeren in deze plaats. Reeds op twaalfjarige leeftijd moest hij het bedrijf leiden, omdat zijn vader en oudere broer overleden. Bij de vijver zag hij gewonde dieren herstellen en toen hijzelf gewond raakte, volgde hij de dieren in de vijver en genas. De hydrotherapie ontstond en werd aanvaard als alternatieve medische methode. Al in 1841 was Priessnitz een begrip in Europa met jaarlijks bijna 2000 patiënten, die er herstelden van uiteenlopende ziekten. De boerenzoon ontdekte in deze plaats 80 geneeskrachtige bronnen, die allemaal officieel zijn geregistreerd. Aangekomen besluiten we tot een ritje met de toeristentrein om zo het hele park eens in ogenschouw te nemen. Het treintje staat te wachten op zijn reizigers voor het grote hoofdgebouw van Priessnitz.


Het hoofdgebouw Priessnitz met de toeristentrein

Met het treintje rijden we door het unieke Balneopark, dat in augustus 2010 geopend is. Het park is ontworpen als een watertuin waar een beekje door stroomt. Het water dat erdoor stroomt komt uit aanwezige bronnen en op meerdere tussenstops kan gebruikt worden gemaakt van de hydrotherapie en ontspanning voor het lichaam. Tot de mogelijkheden en voor iedereen toegankelijk behoren het natuurlijk baden van de bovenste en onderste ledematen en een voetenbad met kiezelstenen om de zolen te masseren.


Eén van de baden in het vrij toegankelijke Balneopark

Als gevolg van de ontdekkingen door Priessnitz zijn alleen al in Groot-Brittannië twintig thermale instellingen opgericht. In Priessnitz is een museum ingericht in zijn geboortehuis, meerdere standbeelden zijn wereldwijd aan hem gewijd en in 1999 is een film gemaakt gebaseerd op zijn leven.


Het uitzicht vanaf Priessnitz

Voor meer informatie: www.koprivna.cz, www.kstudanka.cz, www.jesenik.org, www.priessnitz.cz

wordt vervolgd

 

[kukel]

Weer mooie foto's.
Wij zijn er geweest, inderdaad mooi en fijn om daar te wandelen.
Voor wat betreft de schoonste lucht van centraal Europa, die vind je toch echt waar ons huuske staat.

Een mooie dag toegewenst.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Dinsdag 28 april "Tussenstation Polen"

Vandaag staat het vertrek uit Lipova Lazne gepland. In pension Nas Palac hebben we weer een prima verblijf gehad bij Hetty Rothoff. Een pension dat we altijd zullen aanbevelen. Wij slaan in 2016 Nas Palac even over om meer aandacht te geven aan andere gebieden. Ook Zuid-Bohemen past dat jaar niet in ons schema. Bij mijn voorbereidingen is het altijd de grote vraag via welke route we ons gaan verplaatsen. Ons volgende adres ligt gesitueerd in Dolni Brusnice, even ten oosten van Dvur Kralové. Bij het bepalen van de route maak ik uiteraard altijd gebruik van kaarten, van www.mapy.cz en www.routenet.nl. Mapy laat me foto's zien van wat ik onderweg kan tegenkomen. Om die reden heb ik ervoor gekozen om bij Kraliky de grens te passeren en Polen in te trekken. Hier bereiken we Polanica-Zdroj, een plaats met zo'n 7000 inwoners, waar nog jaarlijks een groot schaaktoernooi wordt gehouden ter ere van de grote Poolse schaakgrootmeester Akiba Rubinstein, die hier leefde van 1882 tot 1961. Dwalend door deze plaats, komen we uit op een heuvel bij een rodelbaan, waar we een prachtig uitzicht hebben over de plaats.


Uitzicht over Polanica-Zdroj

Maar ja, om het eind van onze bestemming te bereiken, zullen we toch weer verder moeten en komen we uit in Wambierzyce. Het is een centrum van bedevaart en toerisme, en wordt ook wel Silezisch Jeruzalem genoemd. De naam kreeg ze na de 2e wereldoorlog in 1946 en komt van de Tsjechische naam Vambeřice, die gebruikt werd door de vele pelgrims uit Bohemen en Moravië. Feitelijk is het een klein dorp met slechts zo'n 1000 inwoners. Wat we te zien krijgen is uitzonderlijk en verrast ons in de meest letterlijke zin van het woord.


De basiliek van de Heilige Moeder Gods

Het verhaal gaat dat in de twaalfde eeuw een zekere John van Ratna, die blind was, plotseling weer kon zien, en voor zijn ogen verscheen de Heilige Maagd Maria. Ter ere van dit gebeuren werd in 1263 een houten tempel gebouwd. In de jaren 1715 tot 1720 werd er op deze plaats een imposante basiliek gebouwd in Italiaanse barokstijl naar het voorbeeld van de Tempel van Salomo in Jeruzalem. Voor de basiliek, die een gevelhoogte heeft van 52,5 meter, ligt een monumentale stenen trap. De rondgang door de basiliek is fantastisch en in iedere nis is weer iets magnifieks te zien. In 1936 kreeg de kerk van paus Pius XI de status van "basilica minor" en in 1980 bekroonde paus Johannes Paulus II de Madonna van Wambierzyce met de titel "Koningin van het gezin".


De achterzijde van de basiliek

Tot de basiliek behoort een kruisweg met 130 kapellen, heiligdommen en 12 poorten, die behoren tot de berg Golgotha. Het werd opgericht in de periode vanaf het einde van de zeventiende tot de negentiende eeuw. De toenmalig eigenaar van Wambierzyce, Daniel Ostenberg, was de initiatiefnemer. De kruisweg of calvarieberg is eigenlijk een typisch Pools verschijnsel, al zien we ze ook elders. Bouwers ervan werden soms naar Jeruzalem gestuurd om de situatie ter plekke te bekijken. De plaatsing en de afstanden tussen het paleis van Pilatus, het kruis en het heilig graf werden zo nauwkeurig mogelijk op Poolse bodem nagebootst. Op de foto zien we Golgotha tegenover de basiliek middenin het dorp, achter de huizen. Op de vorige foto is nog net de punt ervan boven de basiliek zichtbaar.


Golgotha als onderdeel van de Kruisweg

Voor we terugkeren in Tsjechië, rijden we door het Góry Stolowe nationaal park over wegnummer 387 van Radków, via Karlów, naar de grensplaats Kudowa-Zdrój. Radków is een kleine plaats met ongeveer 2500 inwoners en ligt aan de rivier de Pošná en aan de voet van de Tafelbergen, of Góry Stolowe. Het is een prachtig natuurrijk gebied, waar door erosie van de rotsen hele mooie vormen zijn ontstaan, die namen hebben gekregen als zittende kip en reuzenhoofd. In de sparrenbossen leven hier herten, reeën en wilde zwijnen.


Een opname van de rotssteden Bledne Skaly of Biale Skaly

Om thuis te komen in hotel Pod Zvicinou is het nog een aardige tour geworden, want het begon letterlijk pijpenstelen te regenen en het zicht werd er niet beter op. Gelukkig bereiken we rond 16.00 uur ons thuis.


Op het einde van de overtocht regende het pijpenstelen

wordt vervolgd

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Woensdag 29 april "Kuks gerenoveerd"

Deze dag is er geen zin om veel kilometers te maken en blijven we in de buurt van ons huidige hotel Pod Zvicinou. In de folder lezen we over heerlijk onthaasten op één van de mooiste locaties van Tsjechië en gelegen op de berg Zvicina midden in de bossen. Het is voor iedereen die wil genieten van natuur, rust en ruimte. Ver weg van de "massa". Het komt ons vandaag allemaal heel goed uit.


Natuur, rust en ruimte rond berg Zvicina

Het hotel (www.hotelpodzvicinou.cz) kent een rijke historie door de plek waar het zich bevindt. De plek werd al in het begin van de 19e eeuw een bedevaartsoord door de heilzame bron die er te vinden is en waarop een kapel gebouwd is met een beeld van de heilige Maria. Door enorme toename van bezoekers, werd in de tweede helft van de 19e eeuw een hotel gebouwd dat ging dienen als kuuroord voor de rijken van die tijd. In 1911 moest een villa worden bijgebouwd, die door een lange gang van 60 meter, "de Colonnade" werd verbonden met het oorspronkelijk hotel. Na de bouw werd aandacht besteed aan de omgeving door het aanleggen van een terras, een tennisbaan en een kleine, maar kwalitatief zeer goede springschans. Het zwembad, dat gebouwd werd met water uit de bron, dateert van na de eerste wereldoorlog.
Na de tweede wereldoorlog brak een periode aan waarin het gehele complex werd verwaarloosd.
Sinds 2000 is het hotel in Nederlandse handen van Nancy en Eric, die vanaf dat moment begonnen zijn aan een wederopbouw van het gehele complex en de introductie van recreatieve en sportieve activiteiten rond de Zvicina. In de jaren die wij er nu hebben doorgebracht, zagen we jaarlijks verbeteringen. Het hoofdgebouw werd geschikt gemaakt als hotel voor de toekomstige jaren, nieuwe Colonnade werd gebouwd en voorzien van een terras en tennisbaan met kunstgras. Heel opvallend is de aanwezigheid van een toeristisch informatiecentrum (VVV) in de Colonnade, dat tevens dienst doet als hotelreceptie. De Mariakapel en het zwembad werden gerenoveerd en er werd een kinderbad aangelegd. Bij onze aankomst dit jaar zagen we dat het tweede gebouw, de villa, volledig was opgeknapt. Ook was meer gedaan voor kinderen door het plaatsen van speelelementen rond het hotel, de aanleg van een miniboerderij en zelfs een indoor speeltuin in de villa. Wat mij het meest aanspreekt is dat ondanks alle verbouwingen, het complex is teruggebracht in oorspronkelijke staat. Je voelt je er helemaal thuis en contacten met personeel en dorpsbewoners zijn hartverwarmend.


Hotel Pod Zvicinou na volledige renovatie en herbouw

Heel veel foto's hebben we genomen van het hotelcomplex om daarna in de auto te stappen voor een ritje in de buurt. We komen terecht in nog een kuuroord, Láznĕ Velichovky met zo'n 750 inwoners. Hier werd in 1897 turf ontdekt met een uniek hoog gehalte aan calcium en ijzer, waardoor het zeer effectief werkte bij de behandeling van motorische problemen. Het is om deze reden niet vreemd dat een kuuroord ontstond dat gespecialiseerd is in aandoeningen van het bewegingsapparaat en na blessures.


Het hoofdgebouw in kuuroord Velichovky

Op naar een volgend kuuroord, te weten Kuks. In de jaren hiervoor werd het complex omringd door steigers en was er een grote renovatie van gebouwen en omgeving. Direct worden we ermee geconfronteerd dat de parkeerplaatsen aan de andere zijde van het dorp zijn aangelegd. Normaal is dit geen enkel bezwaar, maar bij het ouder worden zijn afstanden wat moeilijker te verteren. Zeker als blijkt dat de route geen enkele mogelijkheid biedt om even te rusten. Om het ook voor senioren te verbeteren, zijn een grote hoeveelheid zitbankjes aan te bevelen. Verder geen onvertogen woord, want het is prachtig geworden.


Pufff, toch vervelend dat er geen bankjes zijn

Het was graaf Frantisek Antonin Špork, die als 17-jarige jongen, een landgoed en veel geld kreeg uit een erfenis. Hier ontdekte hij een bron, die rijk was aan mineralen, en hij begon in 1694 aan het bouwen van een groot barok kuuroord. Eerst werd een kapel boven de bron gebouwd, opgedragen aan Maria-Hemelvaart. Vervolgens kwamen daarbij: een theater, renbaan, doolhof, pensions, badhuizen en een bibliotheek. Špork wilde een kuuroord scheppen dat geheel in harmonie was met de omgeving en dat bestemd was voor de Europese elite. Er ontwikkelde zich een bruisend cultureel leven. Men zag er schouwspelen op het water van de Labe. Er werd gejaagd en uiteraard konden grote markten niet ontbreken. Tenslotte waren er de concerten van Sporks privéorkest. Tot één van de vaste gasten in die tijd behoorde Johan Sebastiaan Bach.


Het aanzicht van Kuks

Voor de bouw van kerk, ziekenhuis en sanatorium, werd de al bekende architect Giovanni Alliprandi door Špork in de arm genomen. Hij bouwde dit hooggelegen complex tussen 1707 en 1716 en zorgde ook voor het ontwerp van de bijbehorende tuinen. Bij de bouw van het totale complex was een grote fout gemaakt, omdat veel gebouwen zich bevonden aan de oevers van de Labe. Ze werden in 1740 bij een alles verwoestende overstroming volledig vernietigd. Zelfs de bron kon niet hersteld worden, waardoor er een einde kwam aan Kuks als kuuroord.


De achterzijde van Kuks

Uit de foto's blijkt dat het deel van Kuks op de heuvel, nog over is van het oorspronkelijk kuuroord. Hier bevinden zich het ziekenhuis, de Kerk van de Heilige Drie-eenheid en de grafkelder van de graven. Links en rechts van het bordes staan beelden "Deugden en Ondeugden", tussen 1715 en 1718 gemaakt door Matthias Braun. Op het bordes (enkele zijn zichtbaar op de foto) staan de beelden die de zaligheden uitbeelden. In het midden staat een beeld dat de godsdienst voorstelt.


Het ziekenhuisbordes en haar omgeving

Niet alleen kerk en ziekenhuis op de heuvel zijn gerenoveerd. Ook het dorp beneden aan de linkeroever van de Labe is herbouwd. Het kasteel dat zich hier bevond, was door de watersnood in 1740 flink beschadigd en is uiteindelijk in 1901 voor het grootste deel gesloopt. De kasteeltrap met z'n watercascade is bewaard gebleven en in volle glorie hersteld.


Via brug over de Labe en de kasteeltrap terug naar het dorp Kuks

Als we het hebben over Kuks en de beeldhouwer Braun, mag het gebied van Betlém, op zo'n 3 kilometer van het dorp, niet onvermeld blijven. In deze bossen zien we grote beeldhouwwerken van Braun, gebaseerd op Bijbelse verhalen. De beelden zijn verweerd, maar de combinatie van natuur en kunst maakt een bezoek tot iets uniek en zeer de moeite waard. Voor een mooie beschrijving met foto's van Kuks met z'n hospitaal, de oude apotheek, de Kerk van de Heilige Drie-eenheid, het Lapidarium, de grafkelder en het Farmaceutisch museum, verwijs ik naar de boeiende beschrijving op www.vakantietsjechie.cz/kuks.htm

Voor meer informatie: www.velichovky.cz, www.kuks.cz

Voor een filmpje: www.youtube.com/watch?v=gsrJoQoQxmQ

wordt vervolgd

 

[kukel]

Weer een geweldig verslag.
Dank en een mooi weekend toegewenst.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Woensdag 30 april " Een ritje Reuzengebergte"

We trekken vandaag noordwaarts in de richting van het Reuzengebergte en passeren bij Královec (ten Noorden van Trutnov) de grens met Polen om een bezoekje te brengen aan Krzeszów. Het ligt slechts een paar kilometer over de grens en volgens de informatie moet er zich een mooie basiliek bevinden. Wanneer we de provinciale weg verlaten arriveren we op de weg, die ons moet leiden naar de basiliek. Soms twijfelde ik of we dit wel zouden halen, want de weg was zo slechts dat hij bijna onbegaanbaar was met ongelooflijk diepe putten. Gelukkig zijn we er uiteindelijk toch gekomen.


De Kruisweg van Krzeszów

Voordat we bij de basiliek arriveren zien we allerlei kapelletjes. Het was abt Rosa, die ze liet bouwen in de jaren tussen 1675 en 1678. In totaal bestaat deze twee kilometer lange Kruis- , of Calvarieweg uit 32 onderdelen. Iedere kapel laat een periode zien uit de weg die Jezus heeft afgelegd naar de Calvarieberg, of Golgotha. De gehele weg bestaat uit twee onderdelen. De eerste helft laat de gevangenneming van Jezus zien en de tweede helft toont de gebeurtenissen op en rond de kruisiging. Zo zien we het huis van Hannah, het bespotten van Jezus, de gevangenneming, het huis van Pilatus, de veroordeling, de kruisiging, het graf en de aanbidding.


Basiliek Maria-Hemelvaart met rechts de kloostergebouwen

Deze Basiliek van de Hemelvaart van de Heilige Maagd Maria is gebouwd door Cisterciënzers, die zich in 1292 in het klooster hadden gevestigd. Zij waren het, die opdracht gaven tot de bouw van de kloosterkerk. Deze bouw werd gerealiseerd in de jaren van 1728 tot 1735. We zien een laatbarokke kerk met een gevel die versierd is met meerdere zandstenen beelden en aan weerszijden torens van 70 meter hoog waarop figuren van engelen. Binnen valt het hoogaltaar op met een schilderij uit 1732 van de kunstenaar Petr Brandl. In 1810 werden Cisterciënzers door de Pruisische staat uit dit complex verwijderd en de abdij opgeheven. Er volgt een periode van veel historische en politieke veranderingen, maar in 1970 kregen de Cisterciënzers weer het beheer. Sinds 1998 heeft de kerk de status van basiliek.


Het spoorwegviaduct bij Bernartice

Na Krzeszów zijn we uiterst hartelijk ontvangen door Wereldreiziger en haar man, die in een prachtige bungalow in Bernartice wonen. Zij wonen hier in een plaats met circa 950 inwoners, een barokke kerk "Panny Marie" uit 1678 en een Mariazuil uit 1828. Bernartice wordt wel gezien als de toegangspoort tot de bergen. Ook is er een B & B "Nás Dům" (www.ontdektsjechie.cz) te vinden met Nederlandse eigenaren. Bij het verlaten van de plaats rijden we in de richting van Žacléř en passeren een spoorwegviaduct. Dit viaduct is gebouwd in de jaren 1866 tot 1868. Het bestaat uit een stalen spoorbrug en een stenen onderstel met bogen voor een ondersteunende functie. De brug overspant het dal van de rivier Ličná op een hoogte van 30 meter.


Het Raadhuis in Žacléř

We rijden via Lampertice naar Žacléř waar we stoppen op het marktplein "Rýchorské Námĕsti". Uiteraard moeten we even naar binnen bij het informatiekantoor dat zich in het plaatselijk museum bevindt. Op het plein hoop ik uiteraard ook het forumlid Barend tegen te komen, die hier woont. Helaas, maar ach, hij was waarschijnlijk in Nederland. Schuin tegenover aan het plein zie ik het Raadhuis. Ik vind het een mooi gebouw, waarover ik weinig geschiedenis kan vinden. Hooguit dat het rond 1800 gebouwd moet zijn.


De Mariazuil op het Marktplein

Voor het Raadhuis staat een Mariazuil in het plantsoen. Het is één van de waardevolste stenen beeldhouwwerken in deze regio en in 1725 in opdracht van Jezuïeten ontworpen en gemaakt door de barokke beeldhouwer Jiři František Pacák.. Deze beeldhouwer begon zijn loopbaan als leerling van Matthias Braun en heeft vele werken op zijn naam staan. Hij is in 1670 geboren in Stary Rokytnik een klein langwerpig dorpje bij Trutnov en overleden in Litomysl in 1742. In de top van de Mariazuil zien we een beeld van de Maagd Maria. Halverwege staan de Heiligen Hieronymus, Dominik en Bernhard. Aan de grond is de Heilige Ignatius van Loyola, de stichter van de Jezuïetenorde, afgebeeld.


De intree tot fort Stachelberg

Vanaf Žacléř nemen we de weg naar Trutnov. We rijden langs Prkenný Důl en Stachelberg. Hier is één van de grootste bunkercomplexen van de Tsjechische Republiek. Het is gebouwd in de jaren 1937 en 1938 en bestaat uit 12 bunkers, die een verdediging moesten opleveren tegen Hitlers Duitsland. De bunkers zijn door een gangenstelsel met elkaar verbonden. Tegenwoordig doet het complex dienst als legermuseum en wordt het gerund door een vrijwilligersorganisatie. Financiering van het geheel geschiedt uit de opbrengsten van de entree en sponsoring. Vanaf Stachelberg rijden we vervolgens langs Babi naar Trutnov om uit te komen in Hostinné.


Het opvallende Raadhuis van Hostinné

We eindigen deze rit door het Reuzengebergte op het terras van Mĕstský Hotel Dorinka in Hostinné. Een leuk terrasje met zicht op het plein en niet onbekend bij forumlid rianne t. Hostinné is een plaats met een historische binnenstad en heeft ongeveer 5000 inwoners. Het zicht hebben we op een pestzuil, die gebouwd is in 1678. De zuil heeft zes beelden van Heiligen en bovenop de maagd Maria. In een nis ligt de heilige Rosalia, die de beschermvrouw is van de mensen die ziek zijn van de pest. Naast ons is het Raadhuis, waarvan voor het eerst sprake was halverwege de 15e eeuw. In 1525 werd de toren eraan vast gebouwd. Aan de voorzijde van de toren zijn twee reusachtige figuren geplaatst in 1641. Deze figuren hebben een hoogte van 4,80 meter. Het verhaal gaat dat deze reuzen, de bakker en de slager, meerdere mensen hebben gered van aanvallen door beren en wolven. Bekend is ook dat veel verhalen de ronde doen en deze stuk voor stuk verzonnen zijn.

Voor meer informatie: www.obecbernartice.cz, www.zacler.cz, www.stachelberg.cz, www.hostinne.info

wordt vervolgd per 3 mei 2015

 

[petra]

vanaf zacler is het super bekend gebied. leuk om nu ook de geschiedenis te lezen. jammer dat je net buiten zacler de mijn niet bezocht hebt. je hebt daar een super mooi uitzicht over het dal en wij vonden de uitleg door een oude mijnwerker super interessant.

 

[Ad Verschoor]

Petra bedankt en staat genoteerd voor een volgende keer

 

[wereldreiziger]

Na Krzeszów zijn we uiterst hartelijk ontvangen door Wereldreiziger en haar man, die in een prachtige bungalow in Bernartice wonen. Zij wonen hier in een plaats met circa 950 inwoners, een barokke kerk "Panny Marie" uit 1678 en een Mariazuil uit 1828. Bernartice wordt wel gezien als de toegangspoort tot de bergen. Ook is er een B&B "Nás Dům" (www.ontdektsjechie.cz). Nas Dum is net onder de spoorbrug door aan de rechterkant.

Het was leuk om jullie op de koffie te krijgen en om ons "Droomhuis" te laten zien.

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Zondag 3 mei "Hrad Valdstejn bij Turnov"

Er zijn logeeradressen, die jaarlijks terugkeren in ons programma. Eén ervan is het hotel Pod Zvicinou (www.hotelpodzvicinou.nl) in Dolni Brusnice van de Nederlandse eigenaren Nancy en Erik. Dit jaar waren we getuige van het planten van Lindebomen, die door het hotel werden aangeboden aan de dorpsgemeenschap. Twee zijn door de burgemeester geplant in het dorp en één heeft een plek gekregen bij het hotel. Heel leuk was het om de festiviteiten bij het hotel mee te makenin het kader van de opening van het seizoen. We hebben het allemaal gezien en gehoord van schapen scheren tot modeshow en van kinderspelen tot theater- en muziekgroepen. Deze dag nemen we al weer afscheid op weg naar het volgende adres waar we jaarlijks terugkeren Motorest en Penzion Formanka (www.formanka.cz) in Splzov.


We laten hotel "Pod Zvicinou" weer achter ons. Tot volgend jaar allemaal !!!

Ons eerste doel op deze dag laat zich raden, dat wordt Jičín. Voor we hier aankomen rijden we door het prachtige heuvellandschap, dat Podkrkonoše heet. Een plaats die we doorkruisen is Láznĕ Bĕlohrad, dat we tijdens een volgend bezoek is langduriger moeten bezoeken omdat het er best wel aardig lijkt uit te zien. Het eerste wat we altijd te zien krijgen bij benadering van Jičin is uiteraard de vierkante stadstoren, dat een uitgang vormt van het Valdštejnovo Námĕsti. Een plein met arcaden en in haar midden een Mariazuil en een Kroningsbron in de vorm van een kleine antieke tempel. Aan het plein tevens het Valdštejnský Zámek (rechts op de foto). Het toont de grote plannen die indertijd (begin hertog Valdštejn (Wallenstein) had met deze plaats om er zijn residentie en hoofdstad van zijn domein van te maken. Het speelde zich allemaal af aan het einde van de 16e eeuw en begin 17e eeuw. Wallenstein sloeg er zelfs zijn eigen geld en droomde van een eigen universiteit. Veel aandenkens aan zijn periode zijn bewaard gebleven. Veel plannen vielen echter in duigen met de moord op hem in Cheb in 1634.


Het Wallenstein plein in Jičin

Na enige tijd verlaten we Jičin om rond 13.00 uur te arriveren bij de parkeerplaats voor Hrad Valdštejn even buiten Pelešany. In de gegevens had ik gelezen dat wandelen over een begaanbare weg, die ook geschikt is voor kinderwagens, er 2200 meter moet worden afgelegd. Sneller is het vanaf de parkeerplaats onderaan de burcht gebruik te maken van een groen aangegeven pad. De afstand is dan slechts 700 meter, maar direct gaat het pad steil naar boven en dan is zo'n afstand toch nog best lang.


Potjandoosje, wat een klim !!

We hebben er alle tijd voor genomen om boven te komen en gelukkig lagen er wat grote stenen waarop het goed rusten was. Ik vond het zeker van Marja een geweldige prestatie. Uiteindelijk is de inspanning de moeite wel waard geweest, want het is werkelijk fantastisch. De burcht "Hrad Valdštejn" ligt op een hoogte van 389 meter. Het wordt beschouwd als het oudste kasteel van het Boheems Paradijs, dat jaarlijks door tienduizenden toeristen wordt bezocht. Je komt de burcht binnen via een stenen brug, die versierd is met meerdere barokke beelden van Tsjechische patroonheiligen.


Een stenen brug vormt de intree tot de burcht

Hrad Valdštejn staat bekend als stamslot van de familie Wallenstein. Het werd gesticht rond 1260 en wisselde geregeld van eigenaar tussen roofridders. Na de opstand van de Boheemse standen 1618-1620 kwam het landgoed in bezit van Albrecht van Wallenstein. Hij was de grote veldheer in het leger van de katholieke koning Ferdinand II van Habsburg tegen de Hussieten. De burcht bleef ook na de moord op Wallenstein, tot het begin van de 19e eeuw in bezit van zijn nageslacht.


Het plein voor het begin van de 2e brug

Op de eerste binnenplaats is een klein kapelletje Johannes de Doper, met een schilderij van František Mašek uit 1837 waarop waarschijnlijk de romantische dichter Karel Hynek Macha. Ook staat er een wit classicistisch huis, waarin een officiële ontvangsthal en een salon met een portrettengalerij van de laatste eigenaars Lex van Aehrenthal. Nog net zichtbaar op de foto zijn de beelden op de tweede brug. Dit zijn de beelden van de heilige Walburga en de heilige Margaretha.


De kapel van de heilige Nepomuk

Het meest kenmerkende gebouw in deze burcht is de kapel van Johannes van Nepomuk uit begin 18e eeuw. In de kapel zijn beelden uit 1724 te bezichtigen van de beeldhouwer Josef Jiri Jelinek. Het hoofdaltaar is van zijn hand, alsmede de originele beelden die hier staan opgesteld en waarvan de copiën buiten op de brug staan opgesteld. De kapel wordt nu gebruikt voor concerten en huwelijksceremonies. Op de foto is rechts achter de kapel de paardenstal nog zichtbaar.


Hrad Valdštejn gebouwd op rotsen

Duidelijk zichtbaar is dat de burcht gebouwd is op rotsen. Het zijn er drie om precies te zijn. Wat we op de foto zien is de tweede binnenplaats van burcht, waarbij een romantische trap leidt naar het terras op de paardenstal. Het is hier het oudste gedeelte van de burcht. In de ruimte onder dit terras zijn modellen te vinden van kastelen die in het Boheems Paradijs te zien zijn. Mogelijk nodigen deze modellen uit tot andere bezoekjes aan de vele kastelen in dit gebied. Via dit deel komen we terecht in het achterste gedeelte waar zich nog resten bevinden van een middeleeuws kasteel. Ook zijn hier plekjes te vinden, die een prachtig uitzicht geven op de stad Turnov, of de rotsen van Hruba Skala.


Zicht op Turnov vanaf Hrad Valdštejn

Op dit moment is de stad Turnov eigenaar van de burcht, die zich als een monument laat zien in dit landschap en prachtig uitzicht biedt over de omgeving. Het hoeft geen betoog dat we na een boeiende en vermoeiende dag we blij zijn als ons pension in zicht komt. Vroeg sluiten we de dag af en slapen als rozen het klokje rond.

Voor meer informatie: www.cesky-raj.info, www.turnov.cz, www.hrad-valdstejn.cz

Voor een filmpje: www.youtube.com/watch?v=N_p0GwUDcDo

wordt vervolgd

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Maandag 4 mei "Lomnice nad Popelkou"

Zwervend door het Tsjechische landschap zijn er dagen om het iets rustiger aan te doen. Meestal kies ik dan voor een korte autorit met een wat uitgebreider bezoek aan een plaats in de omgeving. Dit was zo'n dag. Je staat op, het heeft volop geregend in de nachtelijke uren en er hangt nogal wat mist. Ach, laten we indien mogelijk ook de provinciale weg vermijden en kleine weggetjes opzoeken. In ons geval reden we vanaf Splzov in de richting van Semily, passeren Kostalov en kwamen onverwachts uit in Lomnice nad Popelkou.


Het plein "Husovo Námĕsti "

Een plaats met zo'n 5900 inwoners, die ligt in glooiend landschap aan de rand van het Boheems Paradijs. De toeristische informatiedienst Český Ráj beschrijft het als volgt: "Gelegen aan de voet van de bedevaartberg Tabor toont de stad haar feestelijk gezicht in de zomer. Zij is het beste te bezoeken, wanneer men het gevoel heeft dat er tijd "te over" is. De monumenten zijn dan meestal zonovergoten en de natuur bloeit in alle kleuren".


De Mariazuil in Lomnice nad Popelkou

De plaats heeft voor haar bezoekers een ruim aanbod in sportieve en culturele activiteiten. Er zijn een theater, bioscoop, kasteel, stadsmuseum, kunstgalerie, poppentheater, sporthal, skioord, zwembad en verschillende historische, religieuze en culturele monumenten. Voorts is er zogenaamde volksarchitectuur te vinden met goed bewaarde houten huizen en gebeeldhouwde gevels in de wijk Karlov. Het laatste ontdekte ik pas bij bestudering van de plaats en haar omgeving om voor jullie tot een verslag te maken. Uiteraard is het nu terug te vinden in mijn reisschema 2016. Meerdere monumenten zijn terug te vinden op het Husplein, zoals de Mariazuil uit 1713. Deze is geplaatst uit dankbaarheid voor het feit dat Lomnice nad Popelkou is gevrijwaard van de pest. De maker van de zuil is onbekend, maar waarschijnlijk afkomstig uit de school van de beeldhouwer Brokoff. Bovenaan de zuil prijkt het beeld van de beschermheilige Maria. Op de hoeken zijn als versiering beelden aangebracht van de heiligen, Sint Johannes van Nepomuk, Sint Šebestiána, Sint Vavřince en Sint Rozálie.


Jan Hus Memorial

Het vermelden waard is zeker ook de fontein, waarvan onbekend is wanneer deze tot stand is gekomen. In archieven wordt gesproken over de 18e of 19e eeuw, maar dit is vooral een ruime periode. Een opmerkelijk beeld vormt de Jan Hus Memorial, die werd gebouwd in 1900 in Art Nouveau stijl en het werk is van de Praagse beeldhouwer Henry Riha. Van deze man zijn meerdere beelden in deze omgeving bekend. Eén ervan is de Memorial K.J. Erben in Miletin, die onthuld is op 28 juli 1901.


Het Raadhuis op Husovo Námĕsti

Een belangrijk cultureel monument in het beschermd stadsgezicht is het Raadhuis, of Lomnická Radnice. Het staat op de plek waar vroeger z'n houten voorganger stond uit de 16e eeuw. In 1724 werd een stenen raadhuis opgetrokken, doch deze werd verwoest bij een allesvernietigende brand op 29 augustus 1862. Vrijwel direct werd begonnen met de bouw van een nieuw raadhuis, waarvan de opening geschiedde op 29 augustus 1865. Het raadhuis werd in 1903 herbouwd volgens plannen van de plaatselijke architect Jaroslav Hruby. Onder de klok zien we het symbool van het Tsjechische koninkrijk en over de gehele gevel zien we tekens van 10 verschillende beroepsgroepen. Renovatie van het raadhuis was nodig en in 2010 afgerond. Tijdens de werkzaamheden werden meerdere oude stukken gevonden, waaronder een herdenkingsmunt rond de opening in 1865 en een hymne die geschreven was voor deze opening. Bij de inhuldiging van het gerenoveerde raadhuis op 8 oktober 2010 is door een koor deze hymne weer gezongen.


Herinnering aan slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

Lomnice heeft net als andere Tsjechische plaatsen een kasteel. Een aardig, niet opvallend gebouw van twee verdiepingen, dat in 2009 en 2010 is gerenoveerd. Bibliotheek en cultureel- en informatiecentrum hebben hierin onderdak gevonden. Voor dit gebouw staat het monument ter herinnering aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en het neerstorten van een Spitfire op 3 december 1946. Op de eerstgenoemde herdenkingssteen staan 26 slachtoffers vermeld, die op verschillende momenten zijn omgekomen. Op het moment dat ik bovenstaande foto nam werd ik aangesproken door een oude Tsjechische dame, die me wees op de Spitfire, alsof ze me wilde duidelijk maken dat ze dit had meegemaakt. Ze wees ook een bepaalde richting uit. Ter plekke begreep ik haar niet. Dit moment heeft me niet losgelaten en thuis ben ik er verder ingedoken. Ik ontdekte dat het Spitfire Memorial is ontworpen door Miroslav Pangrác. Een academische beeldhouwer en schilder, die in Rakovnik leefde van 1924 tot 2012 en in zijn werken zijn liefde voor realistische kunst heeft uitgedragen. Vanwege zijn vele werken werd hij uitgeroepen tot ereburger van Rakovnik en Praag. Op de plaatselijke begraafplaats ontdekte ik nog een graf met een zerk met vliegtuig, maar deze slachtoffers waren van veel latere datum. Een relatie met de Tweede Wereldoorlog heb ik niet kunnen vinden. Tenslotte ontdekte ik dat de RAF piloot van de verongelukte Spitfire Francis Carpenter was, of Frantisek Truhlar op z'n Tsjechisch. Zijn dood wordt sinds de ceremoniële onthulling van het Memorial op 5 mei 1971 jaarlijks op zijn sterfdatum herdacht. De Spitfire stortte neer op het plaatselijke gymnasium. Was het deze school waarop de Tsjechische vrouw mij wees? Zeker is dat ik terug ga naar deze plek om nogmaals te kijken met de kennis die ik nu heb.


De klokkentoren op de begraafplaats van Lomnice

Op de plaatselijke begraafplaats zag ik meerdere gedenktekens die iets te maken hebben gehad met oorlogen. Oorlogen, zoals de Duitse oorlog van 1866. Voorts zijn meerdere artistiek waardevolle graven te vinden van industriëlen uit Lomnice. De kapel "Johannes de Doper" op de begraafplaats is gebouwd in 1768. De klokkentoren is het oudste gebouw van de stad en moet gebouwd zijn in 1652. Tot aan de Eerste Wereldoorlog hingen in deze toren vijf klokken, doch de meesten zijn gevorderd en versmolten voor de wapenindustrie. Nu hangt er nog één klok. Na renovatie van de toren werd deze klok voor de eerste keer geluid op Pasen 20 april 2011. De klok luidt weer alle zon- en feestdagen. Na dit opmerkelijke bezoek aan een plaats die we niet licht zullen vergeten, zijn we op tijd teruggereden naar ons pension.

Voor meer informatie: www.cesky-raj.info, www.kislomnice.cz, www.lomnicenadpopelkou.cz

wordt vervolgd

 

[cor]

mooi hoor

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Dinsdag 5 en Woensdag 6 mei "Het is er reuze(gebergte)"

Vandaag (dinsdag 5 mei) zijn we alweer in de buurt gebleven van ons pension. Heeft de vakantiemoeheid toegeslagen? Ik heb er geen antwoord op, maar heel erg is het allemaal niet. Het gebied rond Mala Skala bij Turnov is van grootse schoonheid en bij uitstek geschikt om te genieten en tot rust te komen.


Rotsformaties rondom Mala Skala

De rivier de Jizera, waaraan ook ons pension in Splzov ligt, loopt langs en door het gebied van Mala Skala. In de Middeleeuwen diende het rotsenmassief als fundament voor de verdedigingsburchten Vranov en Frýdštejn. Hoog boven de rivier is een uitkijkpunt, dat een prachtig vergezicht biedt op de omgeving.

Woensdag 6 mei wordt een dag dat we meerdere Nederlanders zullen ontmoeten bij een feestelijk samenzijn rond pension/camping Papillon in Dolni Lanov. Bij Akkelien en Jan Nijdam worden we hartelijk ontvangen en is het genieten in een ongedwongen sfeer.


Pension Papillon in Dolni Lanov

We zijn er te vroeg langs en dus rijden we door om nog wat van de omgeving te zien. In Dolni Dvůr zien we het kerkje sv. Josefa. Deze Sint Jozef wordt gezien als de patroonheilige van de bouw. De kerk werd in 1806 ingewijd door de bisschop van Hradec Kralove. Oorspronkelijk hingen er in de toren van de kerk vijf klokken, die in de 1e wereldoorlog in beslag zijn genomen. Nu hangt er nog één bel in de toren. In 1995 is de kerk voorzien van een carillon met 11 klokken. Dagelijks laat het carillon zijn klanken horen, waarbij de verschillende dalen zorgen voor een echo van het geluid.


Sv.Josefa in Dolni Dvůr

We volgen een route door het Krkonošský Národni Park via Strážné naar Vrchlabi. In dit bergachtig gebied zien we uiteraard meerdere skiarealen, want door z'n bergen is het in de wintermaanden een bij uitstek geschikt gebied om de wintersport te bedrijven. Er is echter meer, zo komen er liefst 165 vogelsoorten voor, zoals de korhoen en de auerhoen met zijn waaiervormige staart. Met 1300 florasoorten, waaronder zeldzame bomen en planten, is het in de zomermaanden een mooi gebied voor natuurliefhebbers.


Uitzicht op Vrchlabi

Op 4 kilometer van Vrchlabi rijden we langs het dorp Kunčice nad Labem, dat ligt aan de weg richting Hostinné. Oorspronkelijk was het met ongeveer 600 inwoners een agrarische gemeenschap. Het belangrijkste monument is de kapel van de Heilige Maagd Maria, de Sv. Panna Marie uit 1847. Het classicistisch bakstenen gebouw is gefinancierd door de toenmalig landeigenaar Jan Křikava en later in 1906 uitgebreid met een extra houten schip naar het voorbeeld van de kerk in Klášterská Lhota.


Kerk in Kunčice nad Labem

Het is een heel plezierige dag geworden, die weliswaar regenachtig begon maar zonnig eindigde en waaraan we met genoegen terugdenken.

wordt vervolgd

 

[Ad Verschoor]

Rondreis Tsjechië 2015

Donderdag 7 mei "Hoe is het hier in de winter ?"

Tegen de grens met Polen, in het noorden van Tsjechië, ligt de Krkonoše of Reuzengebergte. In de zomer is deze streek populair onder wandelaars en fietsers, terwijl in de winter de liefhebbers van sneeuw er hun hart ophalen. Groot is dit gebied met 20 bij 40 kilometer echter niet en echt hoog is het ook niet te noemen. De hoogte van de meeste bergen schommelt tussen 1200 en 1300 meter. De Snežka, of Sneeuwberg, is op het hoogste punt 1602 meter en is vanuit Pec pod Snĕžkou per kabelbaan bereikbaar. Door dit gebied maken we vandaag weer een ritje.


Kostel sv. Bartolomĕje in Držkov

Bij vertrek is het droog en met 20 graden best aardig weer. Vanaf ons pension rijden we via Zelezny Brod en Tanvald naar Harrachov. Onderweg komen we langs Držkov. Een klein plaatsje met zo'n 600 inwoners. We rijden er bijna op de Bartholomeuskerk. Een bakstenen kerk, die in 1669 gebouwd is en halverwege de 19e eeuw nog aan de huidige omstandigheden werd aangepast. De klok die zich in deze kerk bevindt is nog ouder, want deze dateert uit 1560.


Harrachov gezien vanaf de skipiste

Met Harrachov komen we terecht in één van de bekendste skigebieden van Tsjechië. Een plaats met ongeveer 1700 inwoners, waar skiërs en snowboarders een onvergetelijke vakantie kunnen beleven. Er zijn veel ontspanningsmogelijkheden, waaronder veel restaurantjes, een zwembad, een tennisbaan en allerlei winkeltjes. Bovendien staat het bekend als glasstad. Bussen vol toeristen komen voor de glasblazerij en voor het Muzeum Skla (Glasmuseum).


Het dorpsplein "Dolni Námesti" in Rokytnice nad Jizerou

We rijden naar het volgende plaatsje op onze route en komen uit in Rokytnice nad Jizerou. Met 3300 inwoners behoort het tot een belangrijk toeristisch en skigebied. De mogelijkheden worden jaarlijks uitgebreid en steeds meer skiliften worden er gebouwd. Op de foto zien we het mooie gebouw van hotel Krakonoš met daarachter de Kostel sv Michaela. Een laatbarok kerkgebouw, dat werd ingewijd in 1759. Een grote renovatie heeft het ondergaan in de jaren rond 1995.


Houten gebouwen zorgen voor een unieke uitstraling van deze wintersportplaats

Het is niet alleen de uitbreiding van de wintersportmogelijkheden in deze plaats, het is ook de nieuwbouw. Steeds meer pensions, hotels en restaurants zorgen voor het aantrekken van toeristen. Vooral de houten gebouwen vallen op en geven een extra sfeer.


Het raadhuis uit 1902

Opvallend gebouw is het raadhuis, omdat het ouder lijkt dan het is uit 1902. Vooral de toren met balkon geeft met een hoogte van 37 meter cachet aan het geheel. De bouw is destijds uitgevoerd door een plaatselijk bouwbedrijf Josef Hajek, die moest werken met een bouwbudget van 159.000 Czk, of ongeveer 6000 euro. Leuk om te vermelden is het feit dat in de kelder zich drie gevangeniscellen bevinden. In 1971 is de ontvangstzaal gerenoveerd en voorzien van een kroonluchter uit een glasfabriek in Harrachov. In 1973 vond een grote reconstructie plaats van het gebouw en is het dak vernieuwd. In het gebouw zijn naast gemeentelijke kantoren ondergebracht de VVV, de bibliotheek en een spaarbank.


Kostel sv. Jakuba Vĕtšiho in Poniklá

Via mooie binnendoor weggetjes komen we, op weg naar Semily, terecht in het dorp Poniklá. Een klein dorp met rond de 1200 inwoners, maar waar veel voorzieningen zijn te vinden. Zo is er een kleuter- en basisschool, huis- en kinderarts, een postkantoor, twee kruideniers voor dagelijkse behoeften, een kapsalon en sinds 2002 een klein verzorgingshuis. Uiteraard mag een kerk niet ontbreken de barokke kerk van de heilige Jacobus de Meerdere uit 1682.


Het interieur van de kerk

De toren van de kerk is gebouwd in 1804 en hierin bevinden zich drie klokken, waarvan de oudste is uit 1555. Dichtbij de kerk staat een beeld van Sv. Jana Nepomuckého uit 1750 en in het dorp en haar directe omgeving bevinden zich nog 12 religieuze objecten. Alle voorzieningen tezamen hebben ervoor gezorgd dat het dorp meerdere malen is uitgeroepen tot "Dorp van het Jaar".


Vergezichten in de omgeving van Poniklá

Rondom Poniklá zijn veel wegen en paden te vinden langs natuurlijke en culturele monumenten. Overal zijn romantische plekjes of vergezichten te vinden. Voor Poniklá reden we door Vitkovice waar het op een hoogte van 900 meter hard begon te regenen, zeg maar gerust te hozen. Het ontlokte me de uitlating: "Straks gaat het nog sneeuwen en glijden we weer terug". Het was op dat moment slechts 8 graden. Tijd dus om ons pension op te zoeken voor droogte en een warme maaltijd na deze inspirerende dag, want morgen wacht alweer een vertrekdag.

Voor meer informatie: www.harrachov.cz, www.rokytnice.com, www.ceskehory.cz, www.ponikla.cz

wordt vervolgd