dennuzzz
Donateur
Beschermd door de leeuwen...
Rondreis Tsjechië 2015
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Dinsdag 21 april (Deel 1.) "Een dag natuurpark Novohradské"
Vandaag heb ik een tochtje opgezocht dat volgens allerlei informatie uit mijn computer, heel aardig zou moeten zijn. Het is onze laatste dag in deze omgeving en daarom wil ik eerst nog wat foto's maken rond ons vertrekpunt. Ik ben gewend om vroeg op te staan en bij het openschuiven van de gordijnen heb ik zicht op een meer. Er zijn nogal wat vissers actief in deze tijd van het jaar, maar ik heb me laten vertellen dat er op warme dagen veel gezwommen wordt.
Zo'n uitzicht is heerlijk opstaan
Dit uitzicht wordt me geboden vanuit het pension Stilec (www.stilec.cz). Onze ervaring is dat we in een goed pension hebben vertoefd, dat te vinden is even ten zuiden van Ceske Budejovice. Op de foto is onze slaapkamer te zien, direct beneden op het hoekje, en het restaurant bevindt zich links op de achtergrond.
Pension en Restaurant Stilec
Op onze dagelijkse rit bereiken we eerst het plaatsje Řimov. Het is met 740 inwoners een bekend en belangrijk Zuid-Boheems bedevaartsoord aan de rivier de Malše. Het dorp werd waarschijnlijk gesticht in de 13e eeuw. Het was de hertog van Eggenberg, de eigenaar van het kasteel in Ceske Krumlov, die in 1626 Řimov schonk aan de Jezuïeten. Zij lieten er tussen 1648 en 1653 een Loretto kapel bouwen. Het was de derde in Bohemen. Rondom de kapel bevindt zich een kruisgang met rijk beschilderde en versierde muren en bogen. Om het gehele complex is een muur gebouwd.
Een muur die het Loretto complex beschermt.
In de tuin van het complex staan lindebomen. De dikste, die op de hierna volgende foto te zien is, is al 670 jaar oud en heeft de naam gekregen van de grondlegger van het complex, de Jezuiet Jan Gurr. Helaas is de boom beschadigd door meerdere blikseminslagen. Rond de kapel staan in een cirkel van 5 kilometer, 25 kapellen met houten beelden als Kruisweg met de naam Řimovs Passion.
De kerk van de Heilige Geest met de tuin vol Lindebomen.
Het gebied dat we doorkruisen, staat bekend als het beschermd natuurgebied Novohradské Hory. Het is een bijna ongerept gebied van uitgestrekte bossen met een wirwar aan wegen, die allerlei leuke dorpjes met elkaar verbindt. Ook kent het gebied ongeveer achttien bergpieken van rond de 1000 meter hoog. In dit gebied ligt Trhové Sviny. De plaats telt bijna 4800 inwoners en is gebouwd aan de voet vanwaar oorspronkelijk een burcht lag. Deze burcht is in 1420 vernietigd door de bekende Hussitische legeraanvoerder Jan Žižka. De burcht is nooit meer herbouwd en de stenen zijn gebruikt voor de bouw van huizen. Op het Žižkovo Námesti zien we een historisch raadhuis, dat voor het eerst genoemd wordt in de 16e eeuw. Het huidige gebouw dateert uit 1845 en is gerealiseerd naar een ontwerp van Martin Čoučery uit Kaplice. Het raadhuis wordt omringd door herenhuizen met goed bewaard gebleven arcades. De zeshoekige fontein die midden op het plein staat, is gebouwd in 1864.
Het centrale plein van Trhové Sviny
We rijden verder over de regionale weg met het nummer 156 en komen in Zumberk. Wat we zien is een uniek voorbeeld van een bewaard gebleven versterkt dorp met een fort en een kerk. Het behoort tot één van de drie overgebleven gedeeltelijk ommuurde dorpen in Europa. Het fort werd al in de 13e eeuw aan de oever van de rivier Svinenský Potok gebouwd. De muur met zes ronde bastions zijn gebouwd in de periode 1612 tot 1618 en geven bescherming aan het dorp.
Zicht op het beschermde dorp Zumberk
Nu zijn er nog vijf bastions bewaard gebleven. In het interieur van het fort is een expositie ingericht met folkloristisch beschilderd meubilair uit de 18e en 19e eeuw. De kerk in het dorp is de Kerk van de onthoofding van Sint Johannes de Doper uit 1332. Na een brand is de kerk in 1455 hersteld in een Neo-gotische stijl.
Bastion met de kerk op de achtergrond
Het gebied is hier zo mooi, dat het een plezier is er te rijden. We wanen ons, in de bossen en tussen de bergen, van alle mensen verlaten. Op zeker moment arriveren we op de grens met Oostenrijk op de weg van Sejby (Tsj) naar Harbach (Oost.). Hier is een gedenkplaats ingericht, die als titel "Mijlpaal van de Vrede" heeft meegekregen.
De grensovergang "Meilenstein des Friedens"
Voor meer informatie: www.rimov.cz, www.rimov.eu, www.tsviny.cz en www.zumberk.cz
Voor een filmpje over Zumberk: www.youtube.com/watch?v=yqJcP22uaEk
wordt vervolgd deel 2.
Dinsdag 21 april (Deel 1.) "Een dag natuurpark Novohradské"
Vandaag heb ik een tochtje opgezocht dat volgens allerlei informatie uit mijn computer, heel aardig zou moeten zijn. Het is onze laatste dag in deze omgeving en daarom wil ik eerst nog wat foto's maken rond ons vertrekpunt. Ik ben gewend om vroeg op te staan en bij het openschuiven van de gordijnen heb ik zicht op een meer. Er zijn nogal wat vissers actief in deze tijd van het jaar, maar ik heb me laten vertellen dat er op warme dagen veel gezwommen wordt.
Zo'n uitzicht is heerlijk opstaan
Dit uitzicht wordt me geboden vanuit het pension Stilec (www.stilec.cz). Onze ervaring is dat we in een goed pension hebben vertoefd, dat te vinden is even ten zuiden van Ceske Budejovice. Op de foto is onze slaapkamer te zien, direct beneden op het hoekje, en het restaurant bevindt zich links op de achtergrond.
Pension en Restaurant Stilec
Op onze dagelijkse rit bereiken we eerst het plaatsje Řimov. Het is met 740 inwoners een bekend en belangrijk Zuid-Boheems bedevaartsoord aan de rivier de Malše. Het dorp werd waarschijnlijk gesticht in de 13e eeuw. Het was de hertog van Eggenberg, de eigenaar van het kasteel in Ceske Krumlov, die in 1626 Řimov schonk aan de Jezuïeten. Zij lieten er tussen 1648 en 1653 een Loretto kapel bouwen. Het was de derde in Bohemen. Rondom de kapel bevindt zich een kruisgang met rijk beschilderde en versierde muren en bogen. Om het gehele complex is een muur gebouwd.
Een muur die het Loretto complex beschermt.
In de tuin van het complex staan lindebomen. De dikste, die op de hierna volgende foto te zien is, is al 670 jaar oud en heeft de naam gekregen van de grondlegger van het complex, de Jezuiet Jan Gurr. Helaas is de boom beschadigd door meerdere blikseminslagen. Rond de kapel staan in een cirkel van 5 kilometer, 25 kapellen met houten beelden als Kruisweg met de naam Řimovs Passion.
De kerk van de Heilige Geest met de tuin vol Lindebomen.
Het gebied dat we doorkruisen, staat bekend als het beschermd natuurgebied Novohradské Hory. Het is een bijna ongerept gebied van uitgestrekte bossen met een wirwar aan wegen, die allerlei leuke dorpjes met elkaar verbindt. Ook kent het gebied ongeveer achttien bergpieken van rond de 1000 meter hoog. In dit gebied ligt Trhové Sviny. De plaats telt bijna 4800 inwoners en is gebouwd aan de voet vanwaar oorspronkelijk een burcht lag. Deze burcht is in 1420 vernietigd door de bekende Hussitische legeraanvoerder Jan Žižka. De burcht is nooit meer herbouwd en de stenen zijn gebruikt voor de bouw van huizen. Op het Žižkovo Námesti zien we een historisch raadhuis, dat voor het eerst genoemd wordt in de 16e eeuw. Het huidige gebouw dateert uit 1845 en is gerealiseerd naar een ontwerp van Martin Čoučery uit Kaplice. Het raadhuis wordt omringd door herenhuizen met goed bewaard gebleven arcades. De zeshoekige fontein die midden op het plein staat, is gebouwd in 1864.
Het centrale plein van Trhové Sviny
We rijden verder over de regionale weg met het nummer 156 en komen in Zumberk. Wat we zien is een uniek voorbeeld van een bewaard gebleven versterkt dorp met een fort en een kerk. Het behoort tot één van de drie overgebleven gedeeltelijk ommuurde dorpen in Europa. Het fort werd al in de 13e eeuw aan de oever van de rivier Svinenský Potok gebouwd. De muur met zes ronde bastions zijn gebouwd in de periode 1612 tot 1618 en geven bescherming aan het dorp.
Zicht op het beschermde dorp Zumberk
Nu zijn er nog vijf bastions bewaard gebleven. In het interieur van het fort is een expositie ingericht met folkloristisch beschilderd meubilair uit de 18e en 19e eeuw. De kerk in het dorp is de Kerk van de onthoofding van Sint Johannes de Doper uit 1332. Na een brand is de kerk in 1455 hersteld in een Neo-gotische stijl.
Bastion met de kerk op de achtergrond
Het gebied is hier zo mooi, dat het een plezier is er te rijden. We wanen ons, in de bossen en tussen de bergen, van alle mensen verlaten. Op zeker moment arriveren we op de grens met Oostenrijk op de weg van Sejby (Tsj) naar Harbach (Oost.). Hier is een gedenkplaats ingericht, die als titel "Mijlpaal van de Vrede" heeft meegekregen.
De grensovergang "Meilenstein des Friedens"
Voor meer informatie: www.rimov.cz, www.rimov.eu, www.tsviny.cz en www.zumberk.cz
Voor een filmpje over Zumberk: www.youtube.com/watch?v=yqJcP22uaEk
wordt vervolgd deel 2.
Ad Verschoor
Donateur
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Dinsdag 21 april (Deel 2.) "Een dag natuurpark Novohradské"
Na in de grensstreek wat rondgestruind te hebben, bereiken we Nové Hrady. Het is een klein stadje met zo'n 2600 inwoners en het ligt op een heuvel aan de rivier Stropnice op 550 meter boven zeeniveau. In het dal van deze rivier ligt het romantisch landschap Tereziino Údoli. Het was de graaf Jan Nepomuk Buquoy, die hier in 1756 een Engels park begon aan te leggen voor zijn vrouw Theresa. In het park vind je oude bomen, historische gebouwen, vijvers, een kunstmatige waterval en ruïnes. Het park is in 1949 uitgeroepen tot nationaal natuurmonument en wordt doorkruist door twee natuurpaden. Helaas was het voor ons deze dag al te laat om het park te bezoeken, maar we hebben het wel opgeslagen voor een latere visite. Voor de lezer benoem ik dit park, omdat het zeer aanbevelenswaardig moet zijn. Inmiddels parkeren wij de auto bij zámek Nové Hrady, een kasteel in Empire-stijl, dat gebouwd werd tussen 1801 en 1810. Tot 1945 diende het als woonhuis voor de familie Buquoy. Van 1948 tot 1955 was het een toevluchtsoord om Griekse kinderen gedurende de burgeroorlog in dat land op te vangen. Nu is het eigendom van de Academie van Wetenschappen en wordt het gebruikt voor conferenties en tentoonstellingen. In het gebouw bevindt zich ook nog één van de drie laatst overgebleven theaters in Empire-stijl. Voor 120 toeschouwers is er plaats voor concerten, die er gehouden worden.
Chateau Nové Hrady
Het centrum van het stadje ligt rond het plein van de republiek, of Námesti Republiky. We zien er, zoals op de meeste centrale pleinen, het Raadhuis. De voorgevel van het pand is voorzien van het gemeentelijk wapen en de familie Buquoy. Het gebouw werd voor het eerst genoemd in 1593. De barokke uitstraling kreeg het pand na een herbouw in 1749. Rond 1850 kreeg ze nog een kleine toren met een klok en bel. In de hal op de begane grond is nu het informatiecentrum gevestigd en in de kelder en op de binnenplaats een restaurant.
Het Raadhuis op het Námesti Republiky
De gehele oostelijke zijde van het plein wordt in beslag genomen door wellness-hotel en restaurant "Rezidence". Het was de residentie van de familie Buquoy, voordat ze in 1810 het eerder beschreven Chateau gingen bewonen. De Rezidence is een complex van meerdere afzonderlijke herenhuizen, die in 1634-35 tot een stadspaleis aaneen gesmeed zijn.
Wellness-hotel "Rezidence"
Via de Komenského lopen we naar de burcht van Nové Hrady, die vroeger de weg Vitorazská Stezka in de nabijheid van de grens moest verdedigen. Deze belangrijke handelsroute liep van Oostenrijk naar Bohemia. Het kasteel is waarschijnlijk al in het midden van de 13e eeuw gesticht en is tot het begin van de 20e eeuw in bezit geweest van vooraanstaande adellijke families. De binnenplaats van het kasteel staat bekend om zijn goede akoestiek, waardoor hij in de zomer gebruikt wordt voor concerten en theatervoorstellingen.
De binnenplaats van Hrad Nové Hrady
De burcht is gebouwd op een 50 meter hoge rots en is omgeven door een gracht van 14 meter diep. Aan het einde van de 20e eeuw onderging de burcht een omvangrijke reconstructie en wordt sindsdien beheerd door de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed. Door deel te nemen aan een rondleiding kan de burcht bezocht worden. Binnen is een tentoonstelling van historische portretten, empire meubelen, jachtwapens, trofeeën en een unieke verzameling van zwart glas, het zogenaamde hyalietglas. Nové Hrady heeft een grote traditie voor wat betreft het glasblazen en dit zwarte glas werd hier voor de eerste maal geproduceerd.
Achterzijde van het Hrad
We gaan weer richting plein en passeren een oude smederij, die al in 1719 bestond en onlangs weer in bedrijf genomen is. Voor we de auto opzoeken, willen we de laatgotische kerk "Kostel sv. Petra a Pavla" en het barok servietenklooster van Barmhartigheid, of "Klášter Božiho Milosrdenstvi", gezien hebben. De kerk werd in 1284 voor het eerst genoemd, maar in de 15e eeuw vernietigd. In 1590 stond hij, na wederopbouw, weer in volle glorie te pronken. Middenin de kerk ligt een rode marmeren steen, die het familiegraf afdekt van de Buquoy's. Overigens hoef ik voor het interieur deze kerk niet te bezichtigen, want het is alles (nep-)goud wat er blinkt. In één woord: afschuwelijk.
Kostel sv. Petra a Pavla
Op deze mooie lentedag is het heerlijk om dit gebied te ervaren. Het schilderachtige landschap heeft de uitstraling van echt goud. Het is alsof de tijd er heeft stilgestaan. Zo zien we voor ons, wanneer we rijden in de richting van Borovany, een kudde koeien de weg oversteken. De kudde wordt begeleid door de boerin, die volledig voor haar werk is uitgedost.
Boerin in volle actie
Het is in Borovany waar we even pauze nemen en onszelf voorzien van enig vocht. Borovany is een kleine stad met ongeveer 3500 inwoners. De auto kunnen we kwijt in het centrum op Žižkovo Námĕsti. Van deze Hussietengeneraal Jana Žižky staat op het plein een standbeeld uit het jaar 1892. Uiteraard beschikt het stadje over een kerk, een raadhuis en zelfs een dierentuin. Wij beperken ons tot een geheel gerestaureerd complex van kasteel en klooster. Het kasteel werd gebouwd tussen 1765 en 1768 en boven de poort is het wapen te vinden van de familie Schwarzenberg. Het kloostergedeelte dateert uit de slotjaren van de 15e eeuw. Van 1940 tot 1997 is het gebouw gebruikt als basisschool. Na de renovatie van 2008 tot 2010 kan het gehele complex bezichtigd worden en is er een museum.
Kasteel en klooster Borovany
Voor meer informatie: www.novehrady.cz, www.hrad-novehrady.eu, www.kicnovehrady.cz, www.borovany-cb.cz, www.zoodvorec.cz en www.borovansko.cz
wordt vervolgd
Dinsdag 21 april (Deel 2.) "Een dag natuurpark Novohradské"
Na in de grensstreek wat rondgestruind te hebben, bereiken we Nové Hrady. Het is een klein stadje met zo'n 2600 inwoners en het ligt op een heuvel aan de rivier Stropnice op 550 meter boven zeeniveau. In het dal van deze rivier ligt het romantisch landschap Tereziino Údoli. Het was de graaf Jan Nepomuk Buquoy, die hier in 1756 een Engels park begon aan te leggen voor zijn vrouw Theresa. In het park vind je oude bomen, historische gebouwen, vijvers, een kunstmatige waterval en ruïnes. Het park is in 1949 uitgeroepen tot nationaal natuurmonument en wordt doorkruist door twee natuurpaden. Helaas was het voor ons deze dag al te laat om het park te bezoeken, maar we hebben het wel opgeslagen voor een latere visite. Voor de lezer benoem ik dit park, omdat het zeer aanbevelenswaardig moet zijn. Inmiddels parkeren wij de auto bij zámek Nové Hrady, een kasteel in Empire-stijl, dat gebouwd werd tussen 1801 en 1810. Tot 1945 diende het als woonhuis voor de familie Buquoy. Van 1948 tot 1955 was het een toevluchtsoord om Griekse kinderen gedurende de burgeroorlog in dat land op te vangen. Nu is het eigendom van de Academie van Wetenschappen en wordt het gebruikt voor conferenties en tentoonstellingen. In het gebouw bevindt zich ook nog één van de drie laatst overgebleven theaters in Empire-stijl. Voor 120 toeschouwers is er plaats voor concerten, die er gehouden worden.
Chateau Nové Hrady
Het centrum van het stadje ligt rond het plein van de republiek, of Námesti Republiky. We zien er, zoals op de meeste centrale pleinen, het Raadhuis. De voorgevel van het pand is voorzien van het gemeentelijk wapen en de familie Buquoy. Het gebouw werd voor het eerst genoemd in 1593. De barokke uitstraling kreeg het pand na een herbouw in 1749. Rond 1850 kreeg ze nog een kleine toren met een klok en bel. In de hal op de begane grond is nu het informatiecentrum gevestigd en in de kelder en op de binnenplaats een restaurant.
Het Raadhuis op het Námesti Republiky
De gehele oostelijke zijde van het plein wordt in beslag genomen door wellness-hotel en restaurant "Rezidence". Het was de residentie van de familie Buquoy, voordat ze in 1810 het eerder beschreven Chateau gingen bewonen. De Rezidence is een complex van meerdere afzonderlijke herenhuizen, die in 1634-35 tot een stadspaleis aaneen gesmeed zijn.
Wellness-hotel "Rezidence"
Via de Komenského lopen we naar de burcht van Nové Hrady, die vroeger de weg Vitorazská Stezka in de nabijheid van de grens moest verdedigen. Deze belangrijke handelsroute liep van Oostenrijk naar Bohemia. Het kasteel is waarschijnlijk al in het midden van de 13e eeuw gesticht en is tot het begin van de 20e eeuw in bezit geweest van vooraanstaande adellijke families. De binnenplaats van het kasteel staat bekend om zijn goede akoestiek, waardoor hij in de zomer gebruikt wordt voor concerten en theatervoorstellingen.
De binnenplaats van Hrad Nové Hrady
De burcht is gebouwd op een 50 meter hoge rots en is omgeven door een gracht van 14 meter diep. Aan het einde van de 20e eeuw onderging de burcht een omvangrijke reconstructie en wordt sindsdien beheerd door de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed. Door deel te nemen aan een rondleiding kan de burcht bezocht worden. Binnen is een tentoonstelling van historische portretten, empire meubelen, jachtwapens, trofeeën en een unieke verzameling van zwart glas, het zogenaamde hyalietglas. Nové Hrady heeft een grote traditie voor wat betreft het glasblazen en dit zwarte glas werd hier voor de eerste maal geproduceerd.
Achterzijde van het Hrad
We gaan weer richting plein en passeren een oude smederij, die al in 1719 bestond en onlangs weer in bedrijf genomen is. Voor we de auto opzoeken, willen we de laatgotische kerk "Kostel sv. Petra a Pavla" en het barok servietenklooster van Barmhartigheid, of "Klášter Božiho Milosrdenstvi", gezien hebben. De kerk werd in 1284 voor het eerst genoemd, maar in de 15e eeuw vernietigd. In 1590 stond hij, na wederopbouw, weer in volle glorie te pronken. Middenin de kerk ligt een rode marmeren steen, die het familiegraf afdekt van de Buquoy's. Overigens hoef ik voor het interieur deze kerk niet te bezichtigen, want het is alles (nep-)goud wat er blinkt. In één woord: afschuwelijk.
Kostel sv. Petra a Pavla
Op deze mooie lentedag is het heerlijk om dit gebied te ervaren. Het schilderachtige landschap heeft de uitstraling van echt goud. Het is alsof de tijd er heeft stilgestaan. Zo zien we voor ons, wanneer we rijden in de richting van Borovany, een kudde koeien de weg oversteken. De kudde wordt begeleid door de boerin, die volledig voor haar werk is uitgedost.
Boerin in volle actie
Het is in Borovany waar we even pauze nemen en onszelf voorzien van enig vocht. Borovany is een kleine stad met ongeveer 3500 inwoners. De auto kunnen we kwijt in het centrum op Žižkovo Námĕsti. Van deze Hussietengeneraal Jana Žižky staat op het plein een standbeeld uit het jaar 1892. Uiteraard beschikt het stadje over een kerk, een raadhuis en zelfs een dierentuin. Wij beperken ons tot een geheel gerestaureerd complex van kasteel en klooster. Het kasteel werd gebouwd tussen 1765 en 1768 en boven de poort is het wapen te vinden van de familie Schwarzenberg. Het kloostergedeelte dateert uit de slotjaren van de 15e eeuw. Van 1940 tot 1997 is het gebouw gebruikt als basisschool. Na de renovatie van 2008 tot 2010 kan het gehele complex bezichtigd worden en is er een museum.
Kasteel en klooster Borovany
Voor meer informatie: www.novehrady.cz, www.hrad-novehrady.eu, www.kicnovehrady.cz, www.borovany-cb.cz, www.zoodvorec.cz en www.borovansko.cz
wordt vervolgd
kuurgast
Donateur
Mooie foto's Ad 
en wat een prachtig weer hadden jullie.
Jaarlijks is er begin juli in Borovany de Borůvkobraní met wedstrijd bosbessen-knedlík eten en verder jaarmarkt met allemaal bosbessen ,van jam tot bier en alles waar je maar bosbessen in kan verwerken.
en wat een prachtig weer hadden jullie.Jaarlijks is er begin juli in Borovany de Borůvkobraní met wedstrijd bosbessen-knedlík eten en verder jaarmarkt met allemaal bosbessen ,van jam tot bier en alles waar je maar bosbessen in kan verwerken.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Woensdag 22 april "Een dagje op doorreis"
We rijden deze dag binnendoor naar een hele andere kant van Tsjechië. We gaan op weg naar Lipova Lazne in het gebied van Noord Moravië, of nog wat preciezer, in het Jeseniky gebergte. Het is tweede keer dat we hier een aantal dagen gaan doorbrengen, maar eerst zullen nog zo'n 325 kilometers overbrugd moeten worden. Na het opstaan heb ik eerst de auto opgehaald om deze weer met ons hele hebben en houden te laden. Na deze klus staat het ontbijt te wachten en een verrassing. Wat schetst onze verbazing wanneer we "goedemorgen" gewenst worden. Het blijkt een Belgisch echtpaar op doorreis. Na ontbijt en betaling wandelen we naar de auto om de reis te starten. Het lijkt met een zonnetje en 17 graden een mooie dag te worden voor uiteraard de korte broek. We tuffen vervolgens over een nieuw aangelegde autoweg E55 van Ceské Budĕjovice richting Tabor waar een snelheid van 130 kilometer is toegestaan. Het blijkt dat ons navigatiesysteem door de nieuwe omstandigheden volledig van slag is en Truus blijft proberen om me een andere kant op te laten gaan. Even voor Tabor gaan we richting Chynov en wordt Truus weer rustig.
Motorenmuseum in kasteel Kámen
Even voor Pelhřimov zien we links van de weg het 14de-eeuwse kasteel Kámen op een granieten rots in de hoogte liggen. In dit kasteel bevindt zich een Motorenmuseum. Tussen 1900 en 1945 werden in Tsjechië nog mooie motoren gebouwd. Voor liefhebbers moet het een aardig museum zijn. We rijden voorbij dit kasteel en de plaats Pelhřimov om kilometers verderop, in de buurt van Humpolec, te pauseren bij wegrestaurant Velky Rybnik. Voor ons wordt het langzaam aan een bekende stopplaats, want we waren hier al meerdere keren. Als ik er het autoportier dicht trek, blijkt het in deze omgeving veel kouder dan eerder op de morgen. Het is hier slechts 12 graden, zodat ik toch maar wat warmers aantrek. Na twee espresso's rijden we naar Havličkův Brod om er in de plaatselijke Albert de dagelijkse boodschappen te doen. Nadat ik er al lang naar zocht kwam ik hier in het schap losse bierglazen tegen. Uiteraard had ik er maar één nodig om op de slaapkamer uit een glas te kunnen drinken. Het was me echter niet gegund, want op weg naar de auto valt het glas uit het winkelwagentje in vele stukjes en splinters. Ik besluit om dan toch maar uit de fles te blijven drinken. Over allerlei landelijke weggetjes komen we in Proseč.
De rotsformatie in Proseč
Het is een plaats met een 2100 inwoners en in 2010 zijn we in dit gebied geweest met kinderen en kleinkinderen. We hebben gezocht naar de rotspartijen van het natuurgebied Toulovcovy Maštale. Helaas, hebben we het niet gevonden. De wandeling door de bossen was echter heel erg mooi. Toch laat het me nog steeds niet los en wil ik dit gebied nogmaals in. Een volgende keer probeer ik het vanuit het plaatsje Bor u Skutče.
Het natuurgebied van Toulovcovy Maštale
We blijven even rondzwerven in bekend terrein en komen uit in het plaatsje Nové Hrady waar een prachtig rococopaleis staat. Het staat ook wel bekend als "Tsjechisch Versailles", of als "Klein Schönbrunn". Het gebouw is ontworpen door de Oostenrijker Josef Jäger en gebouwd in de jaren 1774 tot 1777. Nu worden in de ceremoniële hal van het paleis concerten, lezingen en recepties gehouden. Het meest aantrekkelijk zijn de huwelijken, die in romantische sfeer worden voltrokken. Verder zijn er een restaurant en verschillende museums.
Paleis Nové Hrady, of Klein Schönbrunn
Na vertrek wordt het tijd om even door te rijden, maar dat is nog niet zo simpel. Op Tomtom stellen we Truus in op de kortste route en die gaat over de meest onbegaanbare wegen. Via Lanskroun en Hantuchivice komen we uiteindelijk om tegen vijven aan in Lipova Lazne. We logeren in pension Nas Palac, dat wordt gerund door Hetty en Ger Rothoff (www.penzion-naspalac.com). We hopen hier en in deze omgeving 6 nachten en evenveel dagen te verpozen.
Pension Nas Palac
Voor meer informatie: www.mastale.cz, www.nove-hrady.cz
wordt vervolgd
Woensdag 22 april "Een dagje op doorreis"
We rijden deze dag binnendoor naar een hele andere kant van Tsjechië. We gaan op weg naar Lipova Lazne in het gebied van Noord Moravië, of nog wat preciezer, in het Jeseniky gebergte. Het is tweede keer dat we hier een aantal dagen gaan doorbrengen, maar eerst zullen nog zo'n 325 kilometers overbrugd moeten worden. Na het opstaan heb ik eerst de auto opgehaald om deze weer met ons hele hebben en houden te laden. Na deze klus staat het ontbijt te wachten en een verrassing. Wat schetst onze verbazing wanneer we "goedemorgen" gewenst worden. Het blijkt een Belgisch echtpaar op doorreis. Na ontbijt en betaling wandelen we naar de auto om de reis te starten. Het lijkt met een zonnetje en 17 graden een mooie dag te worden voor uiteraard de korte broek. We tuffen vervolgens over een nieuw aangelegde autoweg E55 van Ceské Budĕjovice richting Tabor waar een snelheid van 130 kilometer is toegestaan. Het blijkt dat ons navigatiesysteem door de nieuwe omstandigheden volledig van slag is en Truus blijft proberen om me een andere kant op te laten gaan. Even voor Tabor gaan we richting Chynov en wordt Truus weer rustig.
Motorenmuseum in kasteel Kámen
Even voor Pelhřimov zien we links van de weg het 14de-eeuwse kasteel Kámen op een granieten rots in de hoogte liggen. In dit kasteel bevindt zich een Motorenmuseum. Tussen 1900 en 1945 werden in Tsjechië nog mooie motoren gebouwd. Voor liefhebbers moet het een aardig museum zijn. We rijden voorbij dit kasteel en de plaats Pelhřimov om kilometers verderop, in de buurt van Humpolec, te pauseren bij wegrestaurant Velky Rybnik. Voor ons wordt het langzaam aan een bekende stopplaats, want we waren hier al meerdere keren. Als ik er het autoportier dicht trek, blijkt het in deze omgeving veel kouder dan eerder op de morgen. Het is hier slechts 12 graden, zodat ik toch maar wat warmers aantrek. Na twee espresso's rijden we naar Havličkův Brod om er in de plaatselijke Albert de dagelijkse boodschappen te doen. Nadat ik er al lang naar zocht kwam ik hier in het schap losse bierglazen tegen. Uiteraard had ik er maar één nodig om op de slaapkamer uit een glas te kunnen drinken. Het was me echter niet gegund, want op weg naar de auto valt het glas uit het winkelwagentje in vele stukjes en splinters. Ik besluit om dan toch maar uit de fles te blijven drinken. Over allerlei landelijke weggetjes komen we in Proseč.
De rotsformatie in Proseč
Het is een plaats met een 2100 inwoners en in 2010 zijn we in dit gebied geweest met kinderen en kleinkinderen. We hebben gezocht naar de rotspartijen van het natuurgebied Toulovcovy Maštale. Helaas, hebben we het niet gevonden. De wandeling door de bossen was echter heel erg mooi. Toch laat het me nog steeds niet los en wil ik dit gebied nogmaals in. Een volgende keer probeer ik het vanuit het plaatsje Bor u Skutče.
Het natuurgebied van Toulovcovy Maštale
We blijven even rondzwerven in bekend terrein en komen uit in het plaatsje Nové Hrady waar een prachtig rococopaleis staat. Het staat ook wel bekend als "Tsjechisch Versailles", of als "Klein Schönbrunn". Het gebouw is ontworpen door de Oostenrijker Josef Jäger en gebouwd in de jaren 1774 tot 1777. Nu worden in de ceremoniële hal van het paleis concerten, lezingen en recepties gehouden. Het meest aantrekkelijk zijn de huwelijken, die in romantische sfeer worden voltrokken. Verder zijn er een restaurant en verschillende museums.
Paleis Nové Hrady, of Klein Schönbrunn
Na vertrek wordt het tijd om even door te rijden, maar dat is nog niet zo simpel. Op Tomtom stellen we Truus in op de kortste route en die gaat over de meest onbegaanbare wegen. Via Lanskroun en Hantuchivice komen we uiteindelijk om tegen vijven aan in Lipova Lazne. We logeren in pension Nas Palac, dat wordt gerund door Hetty en Ger Rothoff (www.penzion-naspalac.com). We hopen hier en in deze omgeving 6 nachten en evenveel dagen te verpozen.
Pension Nas Palac
Voor meer informatie: www.mastale.cz, www.nove-hrady.cz
wordt vervolgd
We wachten in spanning af op het vervolg.
Pelhřimov
Donateur
Het motormuseum in het kasteel van Kamen is echt de moeite waard.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Donderdag 23 april (Deel 1.) "Belevenissen in het bos"
Geregeld kwam ik op het forum of op internet het leerpad "Rejviz" tegen. Velen hebben al met enthousiasme over dit pad gewandeld. Ook voor ons staat het voor vandaag op het programma. Na een voortreffelijk ontbijt vertrekken we richting dit pad om even na 10.00 uur de auto te parkeren bij het pension/restaurant Rejviz.
Penzion Rejviz met naastliggend restaurant
Aangekomen blijkt het aardig druk en dat in April. Direct achter het restaurant wandelen we het gebied in met het leerpad. Met een temperatuur van 18 graden en een heerlijk zonnetje lijkt niets een mooie dag in de weg te staan. Jammer is, dat Marja aan het begin van het pad moet afhaken. Ze heeft haar dag niet en gaat er voorlopig maar bij zitten. Gewoonlijk laat ik haar niet alleen achter en al zeker niet in een bos. Hier was het echter zo druk, met vooral ook schoolkinderen, dat ik volledig gerustgesteld de wandeling kon maken.
Start- en Informatiepunt van natuurpad Rejviz
Het bergdorp Rejviz, waar zich dit pad bevindt, telt slechts 70 inwoners, die wonen op een hoogte van ongeveer 750 meter. Het ligt op een afstand van zo'n 12 kilometer van de stad Jesenik in het nationale natuurgebied Rejviz, dat een oppervlakte van bijna 397 hectare heeft. Het educatieve natuurpad begint bij een houten hut waar entreetickets verkocht worden, alsmede verschillende souvenirs. Rond de entree zien we nog sparrenbossen, die langzaam overgaan in struikgewas en nog weer even later in moerassig terrein dat kenmerkend is voor altijd waterrijk hoogveengebied.
De laatste restjes sneeuw en dat op 23 april
In het veen zijn veel beschermde en bedreigde uiterst zeldzame soorten flora en fauna te vinden. Grote mossen en heidevelden in ongerepte natuur maken het voor toeristen uiterst aantrekkelijk. Het pad eindigt bij het grote mos meer. Een meer met een lengte van 68,5 meter en een breedte van 41 meter. De diepte is rond de 3 meter. Tenslotte wordt beweerd en zelfs wetenschappelijk aangetoond, dat nergens zoveel spinnen zijn als rond dit meer.
Het Grote Mos meer
Op de terugweg, ik heb inmiddels Marja weer teruggevonden, staat een monument ter herinnering aan de eerste wereldoorlog 1914 tot 1918. Ik heb geprobeerd de betrokkenheid van dit dorp met deze oorlog terug te vinden, maar kwam niet verder dan de vaststelling dat er voornamelijk Duitsers hier woonden. Zij zijn na de tweede wereldoorlog verdreven, zoals alle Duitsers uit Tsjechië.
Monument 1914-1918
Na de wandeling is een bezoek aan pension en restaurant Rejviz een absolute aanrader voor een kopje koffie of iets dergelijks. Het staat bekend als een belangrijke toeristische trekpleister in dit gebied. Het oudste deel van dit gebouw, waarin zich de taveerne bevindt, stamt uit 1795. Later in 1919 werd het uitgebreid met een grote eetkamer en met logeerkamers voor gasten. In 1931 werd er een drie verdiepingen hoog hotel bijgebouwd, dat versierd is met heel veel houtsnijwerk.
Het interieur met opvallende stoelen
De stoelen, die we binnen zien, bezitten een karikatuur uit hout gesneden. Het zijn humoristische voorstellingen van personen, waarbij de meest kenmerkende trekken sterk overdreven worden. In het geval van dit pension waren het de voormalige vaste gasten. Als een gast zijn uiterlijk op een stoel wilde hebben, moest hij hiervoor betalen. Hij had dan het recht om, bij bezoek aan het pension, op z'n eigen stoel te zitten.
Een stoel met karikatuur met overdreven gelaatsuitdrukkingen
Voor meer informatie: www.rejviz.info, www.jeseniky.net, www.ejeseniky.com\
wordt vervolgd. deel 2
Donderdag 23 april (Deel 1.) "Belevenissen in het bos"
Geregeld kwam ik op het forum of op internet het leerpad "Rejviz" tegen. Velen hebben al met enthousiasme over dit pad gewandeld. Ook voor ons staat het voor vandaag op het programma. Na een voortreffelijk ontbijt vertrekken we richting dit pad om even na 10.00 uur de auto te parkeren bij het pension/restaurant Rejviz.
Penzion Rejviz met naastliggend restaurant
Aangekomen blijkt het aardig druk en dat in April. Direct achter het restaurant wandelen we het gebied in met het leerpad. Met een temperatuur van 18 graden en een heerlijk zonnetje lijkt niets een mooie dag in de weg te staan. Jammer is, dat Marja aan het begin van het pad moet afhaken. Ze heeft haar dag niet en gaat er voorlopig maar bij zitten. Gewoonlijk laat ik haar niet alleen achter en al zeker niet in een bos. Hier was het echter zo druk, met vooral ook schoolkinderen, dat ik volledig gerustgesteld de wandeling kon maken.
Start- en Informatiepunt van natuurpad Rejviz
Het bergdorp Rejviz, waar zich dit pad bevindt, telt slechts 70 inwoners, die wonen op een hoogte van ongeveer 750 meter. Het ligt op een afstand van zo'n 12 kilometer van de stad Jesenik in het nationale natuurgebied Rejviz, dat een oppervlakte van bijna 397 hectare heeft. Het educatieve natuurpad begint bij een houten hut waar entreetickets verkocht worden, alsmede verschillende souvenirs. Rond de entree zien we nog sparrenbossen, die langzaam overgaan in struikgewas en nog weer even later in moerassig terrein dat kenmerkend is voor altijd waterrijk hoogveengebied.
De laatste restjes sneeuw en dat op 23 april
In het veen zijn veel beschermde en bedreigde uiterst zeldzame soorten flora en fauna te vinden. Grote mossen en heidevelden in ongerepte natuur maken het voor toeristen uiterst aantrekkelijk. Het pad eindigt bij het grote mos meer. Een meer met een lengte van 68,5 meter en een breedte van 41 meter. De diepte is rond de 3 meter. Tenslotte wordt beweerd en zelfs wetenschappelijk aangetoond, dat nergens zoveel spinnen zijn als rond dit meer.
Het Grote Mos meer
Op de terugweg, ik heb inmiddels Marja weer teruggevonden, staat een monument ter herinnering aan de eerste wereldoorlog 1914 tot 1918. Ik heb geprobeerd de betrokkenheid van dit dorp met deze oorlog terug te vinden, maar kwam niet verder dan de vaststelling dat er voornamelijk Duitsers hier woonden. Zij zijn na de tweede wereldoorlog verdreven, zoals alle Duitsers uit Tsjechië.
Monument 1914-1918
Na de wandeling is een bezoek aan pension en restaurant Rejviz een absolute aanrader voor een kopje koffie of iets dergelijks. Het staat bekend als een belangrijke toeristische trekpleister in dit gebied. Het oudste deel van dit gebouw, waarin zich de taveerne bevindt, stamt uit 1795. Later in 1919 werd het uitgebreid met een grote eetkamer en met logeerkamers voor gasten. In 1931 werd er een drie verdiepingen hoog hotel bijgebouwd, dat versierd is met heel veel houtsnijwerk.
Het interieur met opvallende stoelen
De stoelen, die we binnen zien, bezitten een karikatuur uit hout gesneden. Het zijn humoristische voorstellingen van personen, waarbij de meest kenmerkende trekken sterk overdreven worden. In het geval van dit pension waren het de voormalige vaste gasten. Als een gast zijn uiterlijk op een stoel wilde hebben, moest hij hiervoor betalen. Hij had dan het recht om, bij bezoek aan het pension, op z'n eigen stoel te zitten.
Een stoel met karikatuur met overdreven gelaatsuitdrukkingen
Voor meer informatie: www.rejviz.info, www.jeseniky.net, www.ejeseniky.com\
wordt vervolgd. deel 2
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Donderdag 23 april (Deel 2.) "Belevenissen in het bos"
Na de koffie in Rejviz komen we via een aardige route terecht op een plek in de bergen nabij Zlaty Hory. Op Mapy had ik een kerk ontdekt, die ergens hoog in de bergen te vinden zou moeten zijn. Komend uit de richting Heřmanovice zie ik, in een witte stip, de contouren van een kerk boven de bomen uitkomen.
Het heeft iets, die witte stip zo hoog in de bergen
Om bij de kerk te komen zullen we ergens linksaf moeten. Gelukkig vinden we deze zijweg snel en blijkt dat je er elkaar bijna niet kunt passeren, zo smal is het. Bovendien is het naast je auto dan ook nog vrij diep, zodat voorzichtigheid geboden is. In de wetenschap dat ook een Paus deze route zonder kleerscheuren heeft afgelegd, geef ik me over aan dit weggetje. Boven gekomen is de aanblik geweldig en geeft de witte kleur de reinheid aan van het Heiligdom van de Maagd Maria.
Aankomst op bedevaartsoord Zlaté Hory
De geschiedenis van deze plek gaat terug naar de 30-jarige oorlog, die zich afspeelde in de jaren tussen 1618 en 1648. De zwangere Anna Tannheiserová vluchtte naar deze veilige plek om te ontkomen aan de Zweedse troepen. Hier beviel ze onder een overhangende rots van haar zoon Martin, die zijn leven doorbracht als een gerespecteerd man en raadslid in Zlaté Hory. Uit dankbaarheid schonk Martin na zijn dood een kopie van het beroemde schilderij Madonna met kind aan deze veilige geboorteplek. Na verloop van tijd deden geruchten de ronde, dat dit schilderij gebeden verhoorde en mensen van verschillende ziekten genas. Dit zorgde ervoor dat vele pelgrims deze plek gingen bezoeken en dat er een waar bedevaartsoord ontstond. Men bouwde er een houten kapel waarvan de capaciteit onvoldoende was voor ontvangst van de vele bezoekers. Zo ontstond in de jaren van 1834 tot 1841 de Bedevaartskerk. Jaarlijks bezochten tot 100.000 mensen dit complex, maar de Bedevaarten werden tijdens de communistische dictatuur verboden. Het complex verpauperde en met de grond gelijk gemaakt op 22 september 1973. Ter ere van Maria werd begonnen aan de bouw van een nieuw complex, dat door de hulp van donaties uit geheel Europa mogelijk werd gemaakt. De eerste steen hiervoor werd, in 1990, gelegd door paus Johannes Paulus II en de kerk werd in 1995 opnieuw ingewijd. Sinds die tijd is het niet alleen een bedevaartsoord, maar een plek waar mensen eraan herinnerd worden dat ze elk menselijk leven beschermen en respecteren vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Zo wordt nu tijdens de bedevaarten gebeden voor toenadering tussen de volkeren, een leven in vrede en wederzijds begrip. Van deze visies op leven was de Maagd Maria de patrones en daarmee naamdrager aan dit complex.
De binnenplaats van Poutni misto Panny Marie Pomocné
In de omgeving zijn veel geneeskrachtige bronnen te vinden, die het mogelijk maakten dat er kuuroorden werden gebouwd. Ook bij dit complex is een heilige bron terug te vinden. Deze bron is het enige, dat bewaard is gebleven van het vroegere bedevaartsoord. In 1995 is het gerestaureerd en in ere hersteld.
De Heilige Bron
Na het bezoek aan het bedevaartsoord, willen we nog even in de plaats Zlate Hory zelf kijken. De plaats telt ongeveer 4450 inwoners, die voor 98% Rooms-Katholiek zijn. Het was de mijnbouw en vooral de vondst van goud, die de plaats tot welvaart brachten. Stadsrechten kreeg de stad in het jaar 1306. Na sluiting van de goudmijnen is men zich gaan richten op toerisme en gezondheid. Zo werd in 1881 een sanatorium "Edel" opgericht door de arts Karl Anjel. Veel beroemde personen zijn hier behandeld, zoals Leos Janacek en Franz Kafka. Bekend staat Zlate Hory ook als geboorteplaats van Elizabeth Vitzové, de moeder van componist Franz Schubert. In de winter kan rond de plaats volop geskied worden. Er is een stoeltjeslift, die 1200 meter lang is en 2400 personen per uur kan vervoeren.
Het raadhuis van Zlaté Hory
Eén van de meest opvallende gebouwen is het voormalig postkantoor, waarin nu het stedelijk museum is gehuisvest. Het werd gebouwd in 1698 in de Nederlandse barokstijl in opdracht van de familie Nentwig. Het gebouw was één van de haltes op de postroute van Wenen naar Wroclaw. Hier werd de postkoets voorzien van frisse paarden. Er kon gegeten worden, of het bood een mogelijkheid te overnachten. In een marmerplaat in de vloer van het museum staan namen gegraveerd van bekende personen, die hier hebben overnacht. Het huidig museum toont exposities over het leven van de mensen in deze gemeenschap, maar ook van de vroegere heksenprocessen die er plaatsvonden.
Het stadsmuseum uit 1698
Via Mikulovice rijden wij terug richting Jesenik langs de rivier Bĕlá en het dorp Česká Ves. Tijdens de landelijke overstromingen in 1997 steeg het water in de rivier die door het dorp loopt, 6 meter en werd de helft van het dorp verwoest. De ligging van het dorp is debet aan deze overstroming, omdat het in een kleine vallei ligt. Het dorp heeft bijna 2600 inwoners en beschikt over een bouwkundig pareltje in de vorm van de kerk Sint Josef (Kostel sv. Josefa). Deze kerk met zeldzame dubbele torens is in gebruik genomen in 1928 en was gebouwd naar een ontwerp van de architect Anton Schneider. Hij had ervaring met de bouw van kerken, zoals die in Cheb en het Duitse Auerbach.
Kostel sv. Josefa
In 2011 is het omliggende terrein van de kerk aangelegd. Een kerkplein, parkeerplaatsen, speelplek voor kinderen en zitjes voor ouderen, terwijl een paar monumenten er een plaats hebben gekregen. In de kerk zien we een rijk interieur, dat afkomstig is uit de oude kapel Dominic. Na de bouw van de Josefa is deze kapel overhandigd aan de Hussieten Kerk, maar inmiddels is de kapel gesloopt.
Het interieur van sv. Josefa
Na thuiskomst was het gedurende twee uurtjes goed vertoeven op het terras. Uiteraard moet er gegeten worden en dat doen we in Restaurant "Bobrovnik" (www.bobrovnik.eu), dat tegenover ons pension is. Dagelijks genieten wij hier van het diner, dat voortreffelijk verzorgd wordt en goed smaakt.
Voor meer informatie: www.zlatehory.cz, www.cves.cz
wordt vervolgd
Donderdag 23 april (Deel 2.) "Belevenissen in het bos"
Na de koffie in Rejviz komen we via een aardige route terecht op een plek in de bergen nabij Zlaty Hory. Op Mapy had ik een kerk ontdekt, die ergens hoog in de bergen te vinden zou moeten zijn. Komend uit de richting Heřmanovice zie ik, in een witte stip, de contouren van een kerk boven de bomen uitkomen.
Het heeft iets, die witte stip zo hoog in de bergen
Om bij de kerk te komen zullen we ergens linksaf moeten. Gelukkig vinden we deze zijweg snel en blijkt dat je er elkaar bijna niet kunt passeren, zo smal is het. Bovendien is het naast je auto dan ook nog vrij diep, zodat voorzichtigheid geboden is. In de wetenschap dat ook een Paus deze route zonder kleerscheuren heeft afgelegd, geef ik me over aan dit weggetje. Boven gekomen is de aanblik geweldig en geeft de witte kleur de reinheid aan van het Heiligdom van de Maagd Maria.
Aankomst op bedevaartsoord Zlaté Hory
De geschiedenis van deze plek gaat terug naar de 30-jarige oorlog, die zich afspeelde in de jaren tussen 1618 en 1648. De zwangere Anna Tannheiserová vluchtte naar deze veilige plek om te ontkomen aan de Zweedse troepen. Hier beviel ze onder een overhangende rots van haar zoon Martin, die zijn leven doorbracht als een gerespecteerd man en raadslid in Zlaté Hory. Uit dankbaarheid schonk Martin na zijn dood een kopie van het beroemde schilderij Madonna met kind aan deze veilige geboorteplek. Na verloop van tijd deden geruchten de ronde, dat dit schilderij gebeden verhoorde en mensen van verschillende ziekten genas. Dit zorgde ervoor dat vele pelgrims deze plek gingen bezoeken en dat er een waar bedevaartsoord ontstond. Men bouwde er een houten kapel waarvan de capaciteit onvoldoende was voor ontvangst van de vele bezoekers. Zo ontstond in de jaren van 1834 tot 1841 de Bedevaartskerk. Jaarlijks bezochten tot 100.000 mensen dit complex, maar de Bedevaarten werden tijdens de communistische dictatuur verboden. Het complex verpauperde en met de grond gelijk gemaakt op 22 september 1973. Ter ere van Maria werd begonnen aan de bouw van een nieuw complex, dat door de hulp van donaties uit geheel Europa mogelijk werd gemaakt. De eerste steen hiervoor werd, in 1990, gelegd door paus Johannes Paulus II en de kerk werd in 1995 opnieuw ingewijd. Sinds die tijd is het niet alleen een bedevaartsoord, maar een plek waar mensen eraan herinnerd worden dat ze elk menselijk leven beschermen en respecteren vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Zo wordt nu tijdens de bedevaarten gebeden voor toenadering tussen de volkeren, een leven in vrede en wederzijds begrip. Van deze visies op leven was de Maagd Maria de patrones en daarmee naamdrager aan dit complex.
De binnenplaats van Poutni misto Panny Marie Pomocné
In de omgeving zijn veel geneeskrachtige bronnen te vinden, die het mogelijk maakten dat er kuuroorden werden gebouwd. Ook bij dit complex is een heilige bron terug te vinden. Deze bron is het enige, dat bewaard is gebleven van het vroegere bedevaartsoord. In 1995 is het gerestaureerd en in ere hersteld.
De Heilige Bron
Na het bezoek aan het bedevaartsoord, willen we nog even in de plaats Zlate Hory zelf kijken. De plaats telt ongeveer 4450 inwoners, die voor 98% Rooms-Katholiek zijn. Het was de mijnbouw en vooral de vondst van goud, die de plaats tot welvaart brachten. Stadsrechten kreeg de stad in het jaar 1306. Na sluiting van de goudmijnen is men zich gaan richten op toerisme en gezondheid. Zo werd in 1881 een sanatorium "Edel" opgericht door de arts Karl Anjel. Veel beroemde personen zijn hier behandeld, zoals Leos Janacek en Franz Kafka. Bekend staat Zlate Hory ook als geboorteplaats van Elizabeth Vitzové, de moeder van componist Franz Schubert. In de winter kan rond de plaats volop geskied worden. Er is een stoeltjeslift, die 1200 meter lang is en 2400 personen per uur kan vervoeren.
Het raadhuis van Zlaté Hory
Eén van de meest opvallende gebouwen is het voormalig postkantoor, waarin nu het stedelijk museum is gehuisvest. Het werd gebouwd in 1698 in de Nederlandse barokstijl in opdracht van de familie Nentwig. Het gebouw was één van de haltes op de postroute van Wenen naar Wroclaw. Hier werd de postkoets voorzien van frisse paarden. Er kon gegeten worden, of het bood een mogelijkheid te overnachten. In een marmerplaat in de vloer van het museum staan namen gegraveerd van bekende personen, die hier hebben overnacht. Het huidig museum toont exposities over het leven van de mensen in deze gemeenschap, maar ook van de vroegere heksenprocessen die er plaatsvonden.
Het stadsmuseum uit 1698
Via Mikulovice rijden wij terug richting Jesenik langs de rivier Bĕlá en het dorp Česká Ves. Tijdens de landelijke overstromingen in 1997 steeg het water in de rivier die door het dorp loopt, 6 meter en werd de helft van het dorp verwoest. De ligging van het dorp is debet aan deze overstroming, omdat het in een kleine vallei ligt. Het dorp heeft bijna 2600 inwoners en beschikt over een bouwkundig pareltje in de vorm van de kerk Sint Josef (Kostel sv. Josefa). Deze kerk met zeldzame dubbele torens is in gebruik genomen in 1928 en was gebouwd naar een ontwerp van de architect Anton Schneider. Hij had ervaring met de bouw van kerken, zoals die in Cheb en het Duitse Auerbach.
Kostel sv. Josefa
In 2011 is het omliggende terrein van de kerk aangelegd. Een kerkplein, parkeerplaatsen, speelplek voor kinderen en zitjes voor ouderen, terwijl een paar monumenten er een plaats hebben gekregen. In de kerk zien we een rijk interieur, dat afkomstig is uit de oude kapel Dominic. Na de bouw van de Josefa is deze kapel overhandigd aan de Hussieten Kerk, maar inmiddels is de kapel gesloopt.
Het interieur van sv. Josefa
Na thuiskomst was het gedurende twee uurtjes goed vertoeven op het terras. Uiteraard moet er gegeten worden en dat doen we in Restaurant "Bobrovnik" (www.bobrovnik.eu), dat tegenover ons pension is. Dagelijks genieten wij hier van het diner, dat voortreffelijk verzorgd wordt en goed smaakt.
Voor meer informatie: www.zlatehory.cz, www.cves.cz
wordt vervolgd
Wat is toch allemaal mooi!
Mooie foto's!
Lekker leesbare tekst.
Ik heb er in de buurt gekampeerd maar dit niet gezien.
Een goede reden om er weer naar toe te gaan.
Bedankt voor het meereizen.
Mooie foto's!
Lekker leesbare tekst.
Ik heb er in de buurt gekampeerd maar dit niet gezien.
Een goede reden om er weer naar toe te gaan.
Bedankt voor het meereizen.
Volgende keer instellen op "Snelwegen vermijden", dan zal je daar geen last meer van hebben (tenzij je kaart niet up-to-date is, dan kunnen er nog wel eens gekke dingen gebeuren).
Leuk om bijna dezelfde foto's te zien die wij hebben van ons bezoek aan dit gebied van een jaar of 5 terug. Wat ons toen opviel, was dat het niet echt een toeristisch gebied was en wij er alleen veel Polen en Tsjechen zelf tegenkwamen. Voor mensen met kinderen is een bezoek aan de goudmijn in het bos ook erg leuk en bij de stoeltjeslift kon je toen met grote steppen en fietsen de berg af.
Ad Verschoor
Donateur
Kukel er komt nog meer. Krnov is een leuke plaats en we gaan nog de grens over. Punk dat gaan we dit jaar uitproberen in een nieuwe auto
Petra, dat klopt wel, maar ik raad het gebied iedereen aan om te bezoeken.
Ja Ad, daar heb je gelijk in. Wij zouden maar een paar dagen blijven, maar het werden er behoorlijk wat meer omdat er zoveel te zien was, variërend van mooie weggetjes, uitzichten, ruines, kasteeltjes enz.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Vrijdag 24 april (Deel 1.) "Krnov, historische grensstad"
Al bij het opstaan lijkt het een prachtige dag te worden. Na alle ochtendhandelingen en het gebruiken van weer een prima ontbijt, maken we ons op voor een rit naar Krnov. We hebben een afstand te overbruggen van zo'n 70 kilometer vanaf onze slaapplek in Lipova Lazne bij Jesenik in het noorden van Moravië. Uit de geluiden die tot ons komen, maken wij op dat een bezoek aan deze stad de moeite waard is en ook op www.mapy.cz. was ik aardige plaatjes tegengekomen. Zeer opmerkelijk eigenlijk, want de plaats wordt in geen enkele reisgids beschreven.
Het raadhuis van Krnov
We moeten de stad zoeken aan de Tsjechisch-Poolse grens bij de samenvloeiing van de rivieren Opava en Opavice. Er wonen bijna 26.000 mensen en de stad ontstond in 1221 op een kruispunt van handelswegen. De eerste trein kwam al in 1872 en dat luidde een glorietijd in, waarbij in de daarop volgende jaren tot 1910 het inwonertal verdubbelde. De industrie kwam op gang en in de stad ontstonden nieuwe straten, pleinen en openbare gebouwen. Deze ontwikkeling werd niet lang daarna opgevolgd door rampen. Zo werd de stad in het begin van 1945 ernstig beschadigd door bombardementen. Hierbij bleef het niet, want in 1997 waren er de verwoestende overstromingen, waarbij de hele stad onder water kwam te staan. Het kostte één mensenleven en er was voor zo'n 400 miljoen euro materiële schade aan gebouwen, wegen, stadsparken en bossen. Tijdens het herstel van de schade is vooral aandacht besteed aan het groen, dat in 2009 resulteerde in de prestigieuze titel "Stad van Bomen". Door zijn geschiedenis heeft de stad ook aan toeristen veel te bieden, zoals nogal wat bezienswaardigheden rond het centrale plein. Wij hebben de auto kort achter het plein Hlavni Námĕsti kunnen parkeren en komend op dat plein valt direct het raadhuis op, dat wij eerst nog even passeren om het VVV informatiekantoor te bezoeken. We krijgen er een stadsgidsje in het Duits, dat de bezienswaardigheden aangeeft en beschrijft.
De kerk van de maagd Maria
Direct tegenover het informatiekantoor staat de kerk van de maagd Maria met het klooster van de minderbroeders. Deze broeders kwamen al in 1273 naar Krnov. De kerk die we zien is in barokstijl gebouwd in de jaren 1720 tot 1730. Door schade, veroorzaakt in de 2e wereldoorlog, moest de kerk in 1950 gesloten worden, maar werd in 1989 weer in gebruik genomen. Het complex behoort tot de meest waardevolle historische bouwwerken van de stad.
De Joodse Synagoge
Wegwandelend van het plein komen we bij de Soukenická, waar een imposante synagoge staat die gebouwd is in 1871. Het is een ontwerp in Romaanse stijl van de plaatselijke aannemer en architect Ernst Latzel. Het valt op door z'n twee torens die niet hetzelfde zijn. Binnen zijn balkons gebouwd op gietijzeren kolommen en er zijn uniek beschilderde plafonds. Heel bijzonder is het dat deze synagoge de Duitse bezetting heeft overleefd zonder noemenswaardige beschadigingen. Tijdens de oorlog diende het gebouw als markthal. De synagoge in Krnov maakte deel uit van het zogenoemde "tien sterren" (www.10hvezd.cz/en) project, waarbij tien historische synagogen in Bohemen en Moravië in oorspronkelijke glorie zijn teruggebracht. Voor dit project is 10 miljoen euro uitgetrokken om de synagogen te herstellen van Mikulov, Ustek, Polna, Jicin, Brandys nad Labem, Plzen, Breznice, Nova Cerekev, Boskovice en Krnov. Van 2010 tot 2014 heeft een grondige renovatie in Krnov plaatsgevonden, waarna het in gebruik is genomen voor diverse culturele evenementen en een expositie opgedragen aan de geschiedenis van de lokale joodse gemeenschap.
Kostel sv. Ducha a koncertni siň
Feitelijk lopen we gewoon een rondje en komen terecht in sv. Ducha. Hier zien we een gebouw dat bekend staat als kerk van de Heilige Geest, als muziekhal of Kostel sv.Ducha. Eraan vast een pand dat het voormalig stadsziekenhuis geweest is. Samen behoren ze tot de oudste gebouwen in de stad uit 1280, waarbij het ziekenhuis het beheer over de kerk had. Binnen is een heel mooi pijporgel te zien en geregeld te horen van de plaatselijke orgelbouwers Rieger. Het complex dient sinds een verbouwing in 1972 als stadsconcertzaal en er worden enkele unieke stukken tentoongesteld uit het museum van Krnov.
De vreugde van het leven
Op het pleintje van de muziekhal wordt mijn aandacht getrokken door een schitterend beeld. Het beeld is gemaakt in 1984 door de Tsjechische beeldhouwer Olbram Zoubek en wanneer we kijken naar de uitgebeelde personen is dit volstrekt duidelijk. Bekend is hij door zijn werken in het kasteel van Litomysl, de graftombe van de familie Havel, het Jan Palach monument en het monument voor de slachtoffers van het communisme in Praag. Ook in de Nederlandse plaats Roden staat een werk zonder titel van deze beeldhouwer.
Het Raadhuis vormt één geheel met de Spaarbank
We keren terug op het Hlavni Námĕsti en gaan er zitten om eens goed het raadhuis met de spaarbank te bekijken. Ooit stond op deze plek het stadhuis uit de 16e eeuw. Het raadhuis van nu is gebouwd in de jaren 1901 tot 1903, ontworpen door Moritz Hintraeger en gebouwd door de plaatselijke aannemer Ernst Latzel. Het gebouw is voorzien van een 52 meter hoge toren, die opvalt door zijn kleuren in het dak. In de toren is een klok uit 1864 met een wijzerplaat die een diameter van 192 centimeter heeft. Vastgebouwd aan het raadhuis bevindt zich de gemeentelijke spaarbank, die in 1906 en 1907 gebouwd is door Franz Blasch. Op de begane grond is een gemoedelijk stadscafé met wijnbar in een Jugendstil stijl.
Kostel sv. Martina
Na deze korte rustperiode vervolgen we onze rondwandeling. Op het plein zijn meerdere burgerhuizen uit de 16e eeuw, de brandweerkazerne en het vroegere postkantoor met de stopplaats voor de postkoets die Krnov aandeed. Monumentaal aanwezig is het gotische bouwwerk van de parochiekerk van Sint Martin. De kerk dateert uit de 15e eeuw en z'n beide torens vormen een onderdeel van het vroegere verdedigingssysteem van de stad. In 1779 werd het interieur door een brand volledig verwoest en snel hersteld. Meest waardevol zijn het hoofdaltaar, de kansel, het orgel en een aantal beelden. Naast de kerk zijn meerdere oude grafstenen en de Mariakolom met een beeld van de maagd Maria uit de 18e eeuw.
De Rooms-Katholieke pastorie
Niet vreemd natuurlijk dat er in de directe nabijheid van de kerk een pastorie staat. Hij staat op het Vrijheidsplein, of Námĕsti Osvobozeni. Het is een villa in Jugendstil stijl en bezit de mooiste muurschilderingen. Hij is gebouwd in de jaren 1910 en 1911 door, daar komt hij weer, de plaatselijke aannemer en architect Ernst Latzel. We zijn inmiddels halverwege onze rondgang en er komt nog veel meer, dat een tweede deel rechtvaardigt.
wordt vervolgd deel 2.
Vrijdag 24 april (Deel 1.) "Krnov, historische grensstad"
Al bij het opstaan lijkt het een prachtige dag te worden. Na alle ochtendhandelingen en het gebruiken van weer een prima ontbijt, maken we ons op voor een rit naar Krnov. We hebben een afstand te overbruggen van zo'n 70 kilometer vanaf onze slaapplek in Lipova Lazne bij Jesenik in het noorden van Moravië. Uit de geluiden die tot ons komen, maken wij op dat een bezoek aan deze stad de moeite waard is en ook op www.mapy.cz. was ik aardige plaatjes tegengekomen. Zeer opmerkelijk eigenlijk, want de plaats wordt in geen enkele reisgids beschreven.
Het raadhuis van Krnov
We moeten de stad zoeken aan de Tsjechisch-Poolse grens bij de samenvloeiing van de rivieren Opava en Opavice. Er wonen bijna 26.000 mensen en de stad ontstond in 1221 op een kruispunt van handelswegen. De eerste trein kwam al in 1872 en dat luidde een glorietijd in, waarbij in de daarop volgende jaren tot 1910 het inwonertal verdubbelde. De industrie kwam op gang en in de stad ontstonden nieuwe straten, pleinen en openbare gebouwen. Deze ontwikkeling werd niet lang daarna opgevolgd door rampen. Zo werd de stad in het begin van 1945 ernstig beschadigd door bombardementen. Hierbij bleef het niet, want in 1997 waren er de verwoestende overstromingen, waarbij de hele stad onder water kwam te staan. Het kostte één mensenleven en er was voor zo'n 400 miljoen euro materiële schade aan gebouwen, wegen, stadsparken en bossen. Tijdens het herstel van de schade is vooral aandacht besteed aan het groen, dat in 2009 resulteerde in de prestigieuze titel "Stad van Bomen". Door zijn geschiedenis heeft de stad ook aan toeristen veel te bieden, zoals nogal wat bezienswaardigheden rond het centrale plein. Wij hebben de auto kort achter het plein Hlavni Námĕsti kunnen parkeren en komend op dat plein valt direct het raadhuis op, dat wij eerst nog even passeren om het VVV informatiekantoor te bezoeken. We krijgen er een stadsgidsje in het Duits, dat de bezienswaardigheden aangeeft en beschrijft.
De kerk van de maagd Maria
Direct tegenover het informatiekantoor staat de kerk van de maagd Maria met het klooster van de minderbroeders. Deze broeders kwamen al in 1273 naar Krnov. De kerk die we zien is in barokstijl gebouwd in de jaren 1720 tot 1730. Door schade, veroorzaakt in de 2e wereldoorlog, moest de kerk in 1950 gesloten worden, maar werd in 1989 weer in gebruik genomen. Het complex behoort tot de meest waardevolle historische bouwwerken van de stad.
De Joodse Synagoge
Wegwandelend van het plein komen we bij de Soukenická, waar een imposante synagoge staat die gebouwd is in 1871. Het is een ontwerp in Romaanse stijl van de plaatselijke aannemer en architect Ernst Latzel. Het valt op door z'n twee torens die niet hetzelfde zijn. Binnen zijn balkons gebouwd op gietijzeren kolommen en er zijn uniek beschilderde plafonds. Heel bijzonder is het dat deze synagoge de Duitse bezetting heeft overleefd zonder noemenswaardige beschadigingen. Tijdens de oorlog diende het gebouw als markthal. De synagoge in Krnov maakte deel uit van het zogenoemde "tien sterren" (www.10hvezd.cz/en) project, waarbij tien historische synagogen in Bohemen en Moravië in oorspronkelijke glorie zijn teruggebracht. Voor dit project is 10 miljoen euro uitgetrokken om de synagogen te herstellen van Mikulov, Ustek, Polna, Jicin, Brandys nad Labem, Plzen, Breznice, Nova Cerekev, Boskovice en Krnov. Van 2010 tot 2014 heeft een grondige renovatie in Krnov plaatsgevonden, waarna het in gebruik is genomen voor diverse culturele evenementen en een expositie opgedragen aan de geschiedenis van de lokale joodse gemeenschap.
Kostel sv. Ducha a koncertni siň
Feitelijk lopen we gewoon een rondje en komen terecht in sv. Ducha. Hier zien we een gebouw dat bekend staat als kerk van de Heilige Geest, als muziekhal of Kostel sv.Ducha. Eraan vast een pand dat het voormalig stadsziekenhuis geweest is. Samen behoren ze tot de oudste gebouwen in de stad uit 1280, waarbij het ziekenhuis het beheer over de kerk had. Binnen is een heel mooi pijporgel te zien en geregeld te horen van de plaatselijke orgelbouwers Rieger. Het complex dient sinds een verbouwing in 1972 als stadsconcertzaal en er worden enkele unieke stukken tentoongesteld uit het museum van Krnov.
De vreugde van het leven
Op het pleintje van de muziekhal wordt mijn aandacht getrokken door een schitterend beeld. Het beeld is gemaakt in 1984 door de Tsjechische beeldhouwer Olbram Zoubek en wanneer we kijken naar de uitgebeelde personen is dit volstrekt duidelijk. Bekend is hij door zijn werken in het kasteel van Litomysl, de graftombe van de familie Havel, het Jan Palach monument en het monument voor de slachtoffers van het communisme in Praag. Ook in de Nederlandse plaats Roden staat een werk zonder titel van deze beeldhouwer.
Het Raadhuis vormt één geheel met de Spaarbank
We keren terug op het Hlavni Námĕsti en gaan er zitten om eens goed het raadhuis met de spaarbank te bekijken. Ooit stond op deze plek het stadhuis uit de 16e eeuw. Het raadhuis van nu is gebouwd in de jaren 1901 tot 1903, ontworpen door Moritz Hintraeger en gebouwd door de plaatselijke aannemer Ernst Latzel. Het gebouw is voorzien van een 52 meter hoge toren, die opvalt door zijn kleuren in het dak. In de toren is een klok uit 1864 met een wijzerplaat die een diameter van 192 centimeter heeft. Vastgebouwd aan het raadhuis bevindt zich de gemeentelijke spaarbank, die in 1906 en 1907 gebouwd is door Franz Blasch. Op de begane grond is een gemoedelijk stadscafé met wijnbar in een Jugendstil stijl.
Kostel sv. Martina
Na deze korte rustperiode vervolgen we onze rondwandeling. Op het plein zijn meerdere burgerhuizen uit de 16e eeuw, de brandweerkazerne en het vroegere postkantoor met de stopplaats voor de postkoets die Krnov aandeed. Monumentaal aanwezig is het gotische bouwwerk van de parochiekerk van Sint Martin. De kerk dateert uit de 15e eeuw en z'n beide torens vormen een onderdeel van het vroegere verdedigingssysteem van de stad. In 1779 werd het interieur door een brand volledig verwoest en snel hersteld. Meest waardevol zijn het hoofdaltaar, de kansel, het orgel en een aantal beelden. Naast de kerk zijn meerdere oude grafstenen en de Mariakolom met een beeld van de maagd Maria uit de 18e eeuw.
De Rooms-Katholieke pastorie
Niet vreemd natuurlijk dat er in de directe nabijheid van de kerk een pastorie staat. Hij staat op het Vrijheidsplein, of Námĕsti Osvobozeni. Het is een villa in Jugendstil stijl en bezit de mooiste muurschilderingen. Hij is gebouwd in de jaren 1910 en 1911 door, daar komt hij weer, de plaatselijke aannemer en architect Ernst Latzel. We zijn inmiddels halverwege onze rondgang en er komt nog veel meer, dat een tweede deel rechtvaardigt.
wordt vervolgd deel 2.
Ad Verschoor
Donateur
Ik heb de toren nog maar even dichterbij gehaald, want een schoonheid is het deze toren van het raadhuis in Krnov.
Ad Verschoor
Donateur
Rondreis Tsjechië 2015
Vrijdag 24 april (Deel 2.) "Krnov, historische grensstad"
Tijdens de wandeling door Krnov overweeg ik dat naast bezienswaardigheden, de stad ook beschikt over enkele wetenswaardigheden die ik de lezers niet wil onthouden.
Zo staan in Krnov de bekende Kofola-fabrieken. Kofola is een bekende drank in Tsjechië en Slowakije en is overal verkrijgbaar. Kofola was in 1962 het antwoord van het Tsjechoslowaakse communistische regime op het imperialistische Coca-Cola. Het staat bekend als een soort Oostblok-cola waarvan de smaak bepaald wordt door vruchtenextracten (pruimen en appels), kruiden en drop. Ten opzichte van Coca-Cola wordt er veel minder suiker en cafeïne aan toegevoegd.
Een nog bekender product, maar dan echt wereldberoemd, zijn de "Rieger" pijporgels uit Krnov. Ze worden gebruikt in concertzalen, theaters en kerken. Het valt mij vooral op omdat ik op 6-jarige leeftijd al op orgelles ging. Bovendien was mijn oom koster in een kerk in Rotterdam, zodat ik soms op zo'n orgel speelde.
Het was 1844 toen Franz Rieger een huis kocht in Krnov en er begon met de ontwikkeling van het orgel. Tot 2003 is het bedrijf voortdurend overgegaan van vader op zonen. De laatste uit de dynastie was Christoph Rieger, die door de ziekte van Parkinson niet meer in staat was het bedrijf te leiden. Hij droeg het over aan Wendelin Eberle, die vanaf 1978 binnen het bedrijf was opgeleid en in 1992 bedrijfsleider was geworden.
Het bedrijf Rieger-Orgelbau GmbH stond ook bekend om zijn sociale rechtvaardigheid. Het was één van de eerste werkgevers, die zijn personeel een ziektekostenverzekering schonk en de zaak voorzag van elektrische verlichting. Ook werd gestart met een technische school die leerlingen opleidt tot orgelbouwmeester. Sociaal beleid draagt men er nog steeds in het vaandel, want nu zijn er veel gehandicapte mensen werkzaam.
Orgels zijn terug te vinden in Wenen, Seoul, Rome, Boedapest, New York, Londen, Philadelphia, Washington, Jeruzalem, Parijs en Sjanhai. Het is slechts een klein deel van de ongeveer 4000 geplaatste orgels in de hele wereld. We vervolgen onze wandeling.
De Zweedse Muur
We komen te staan voor de Zweedse muur, dat een overblijfsel is van de vestingwerken uit de jaren 1523 tot 1543. Deze muur stond er vooral ter verdediging van de kostel sv. Martina. Bovenop de muur zijn kantelen gezet, die zijn overgebleven van de prinselijke kasteelgangen naar de kerk. Oorspronkelijk was er een met water gevulde gracht tegen de muur aangebracht waar watervogels en schildpadden te vinden waren. Voor de muur zien we een fontein uit 1750 met Neptunus. Op zeer korte afstand zijn in dit park een Cupido-fontein, een beeld van Bedrich Smetana en een historische barometer te bewonderen.
Het gebouw van de polikliniek
Tegenover de Zweedse Muur staat aan het Námĕsti Hrdinů (Plein van Helden) het gebouw van de polikliniek. Het was één van de belangrijkste gebouwen van de stad dat niet alleen als ziekenhuis bedoeld was, maar ook als gerechtsgebouw. Nu hebben verschillende artsen en een apotheek er hun praktijk.
Evangelický kostel Krnov
Toen aan het einde van 1890 er bijna 500 protestanten woonden in Krnov en dit aantal sterk groeide, werd besloten tot de bouw van een Evangelische kerk. De opdracht werd verstrekt aan de plaatselijke aannemer Ernst Latzel, die zijn architect Blasch het ontwerp liet schetsen. Zo werd op 28 juni 1901 de basis gelegd voor een kerk in neogotische stijl, met een toren van 52 meter hoog. In de toren drie bronzen klokken, die zowel in de eerste als in de tweede wereldoorlog zijn gebruikt voor militaire doeleinden. Het orgel dat in de kerk is geplaatst, is van "Rieger Orgelbau".
Het plaatselijke Gymnasium
Tot het jaar 1850 was er slechts een basisschool in Krnov, maar werd gestart met een dependance van het gymnasium in Opava. In de beginjaren telde deze dependance 7 leerlingen, maar door de industrialisatie en de groei van de stad kwam het in 1875 tot oprichting van een zelfstandig gymnasium. Tot 1945 heeft de school 1400 afgestudeerden opgeleverd met opvallend gegeven dat er zich niet één vrouw onder bevond. Op de plaats van het huidige schoolgebouw was vroeger het stadskantoor dat toebehoorde aan het kasteel en onderdeel was van de vestingwerken. De school werd gebouwd door plaatselijke aannemers en geopend op 4 oktober 1877. In de geschiedenis heb ik niet kunnen terugvinden of ook Latzel tot de plaatselijke aannemers behoorde. Gelet op de vele jongelui die we hier gezien hebben, ga ik ervan uit dat het gebouw nog dezelfde functie heeft.
Zámek Krnov
Vrijwel automatisch komen we terecht bij het kasteel. Het is gebouwd tussen 1531 en 1535. Voor de bouw moesten rijke burgers een bijdrage leveren in de vorm van geld of bouwmaterialen. In vergelijking met andere kastelen uit dezelfde periode miste dit kasteel schoonheid en was het puur functioneel opgezet als onderdeel van de stadsverdediging. Je ziet hoge muren en twee cilindervormige torens bij de toegangspoort tot het kasteel.
Het binnenhof van het kasteel
Bij het kasteel behoorden bedrijfsgebouwen voor voedselopslag, paardenstallen en woonruimte voor de bedienden. Hoewel het kasteel er erg bescheiden en eenvoudig uitziet, wordt gezegd dat het binnen een vorstelijke aankleding heeft. Bruiloften van prinsen duurden een paar dagen, compleet met parades, steekspelen en vuurwerk. Vandaag de dag wordt het voornamelijk gebruikt voor commerciële doeleinden en hebben wij er enige tijd op een terrasje doorgebracht.
Hobzikova Ulice
Het wordt tijd richting auto te gaan. Direct na het verlaten van het kasteel passeren we een burgerhuis uit de 16e eeuw, voorzien van een erker en arcaden. Vroeger woonde hier de griffier van de burggraaf, terwijl we er nu wat winkels met kunstbloemen in terug vinden. Ook de hierna volgende burgerhuizen aan de Hobzikova Ulice zijn voorzien van arcaden.
Voor meer informatie: www.krnov.cz, www.krnov.mic.cz, www.infokrnov.cz
wordt vervolgd
Vrijdag 24 april (Deel 2.) "Krnov, historische grensstad"
Tijdens de wandeling door Krnov overweeg ik dat naast bezienswaardigheden, de stad ook beschikt over enkele wetenswaardigheden die ik de lezers niet wil onthouden.
Zo staan in Krnov de bekende Kofola-fabrieken. Kofola is een bekende drank in Tsjechië en Slowakije en is overal verkrijgbaar. Kofola was in 1962 het antwoord van het Tsjechoslowaakse communistische regime op het imperialistische Coca-Cola. Het staat bekend als een soort Oostblok-cola waarvan de smaak bepaald wordt door vruchtenextracten (pruimen en appels), kruiden en drop. Ten opzichte van Coca-Cola wordt er veel minder suiker en cafeïne aan toegevoegd.
Een nog bekender product, maar dan echt wereldberoemd, zijn de "Rieger" pijporgels uit Krnov. Ze worden gebruikt in concertzalen, theaters en kerken. Het valt mij vooral op omdat ik op 6-jarige leeftijd al op orgelles ging. Bovendien was mijn oom koster in een kerk in Rotterdam, zodat ik soms op zo'n orgel speelde.
Het was 1844 toen Franz Rieger een huis kocht in Krnov en er begon met de ontwikkeling van het orgel. Tot 2003 is het bedrijf voortdurend overgegaan van vader op zonen. De laatste uit de dynastie was Christoph Rieger, die door de ziekte van Parkinson niet meer in staat was het bedrijf te leiden. Hij droeg het over aan Wendelin Eberle, die vanaf 1978 binnen het bedrijf was opgeleid en in 1992 bedrijfsleider was geworden.
Het bedrijf Rieger-Orgelbau GmbH stond ook bekend om zijn sociale rechtvaardigheid. Het was één van de eerste werkgevers, die zijn personeel een ziektekostenverzekering schonk en de zaak voorzag van elektrische verlichting. Ook werd gestart met een technische school die leerlingen opleidt tot orgelbouwmeester. Sociaal beleid draagt men er nog steeds in het vaandel, want nu zijn er veel gehandicapte mensen werkzaam.
Orgels zijn terug te vinden in Wenen, Seoul, Rome, Boedapest, New York, Londen, Philadelphia, Washington, Jeruzalem, Parijs en Sjanhai. Het is slechts een klein deel van de ongeveer 4000 geplaatste orgels in de hele wereld. We vervolgen onze wandeling.
De Zweedse Muur
We komen te staan voor de Zweedse muur, dat een overblijfsel is van de vestingwerken uit de jaren 1523 tot 1543. Deze muur stond er vooral ter verdediging van de kostel sv. Martina. Bovenop de muur zijn kantelen gezet, die zijn overgebleven van de prinselijke kasteelgangen naar de kerk. Oorspronkelijk was er een met water gevulde gracht tegen de muur aangebracht waar watervogels en schildpadden te vinden waren. Voor de muur zien we een fontein uit 1750 met Neptunus. Op zeer korte afstand zijn in dit park een Cupido-fontein, een beeld van Bedrich Smetana en een historische barometer te bewonderen.
Het gebouw van de polikliniek
Tegenover de Zweedse Muur staat aan het Námĕsti Hrdinů (Plein van Helden) het gebouw van de polikliniek. Het was één van de belangrijkste gebouwen van de stad dat niet alleen als ziekenhuis bedoeld was, maar ook als gerechtsgebouw. Nu hebben verschillende artsen en een apotheek er hun praktijk.
Evangelický kostel Krnov
Toen aan het einde van 1890 er bijna 500 protestanten woonden in Krnov en dit aantal sterk groeide, werd besloten tot de bouw van een Evangelische kerk. De opdracht werd verstrekt aan de plaatselijke aannemer Ernst Latzel, die zijn architect Blasch het ontwerp liet schetsen. Zo werd op 28 juni 1901 de basis gelegd voor een kerk in neogotische stijl, met een toren van 52 meter hoog. In de toren drie bronzen klokken, die zowel in de eerste als in de tweede wereldoorlog zijn gebruikt voor militaire doeleinden. Het orgel dat in de kerk is geplaatst, is van "Rieger Orgelbau".
Het plaatselijke Gymnasium
Tot het jaar 1850 was er slechts een basisschool in Krnov, maar werd gestart met een dependance van het gymnasium in Opava. In de beginjaren telde deze dependance 7 leerlingen, maar door de industrialisatie en de groei van de stad kwam het in 1875 tot oprichting van een zelfstandig gymnasium. Tot 1945 heeft de school 1400 afgestudeerden opgeleverd met opvallend gegeven dat er zich niet één vrouw onder bevond. Op de plaats van het huidige schoolgebouw was vroeger het stadskantoor dat toebehoorde aan het kasteel en onderdeel was van de vestingwerken. De school werd gebouwd door plaatselijke aannemers en geopend op 4 oktober 1877. In de geschiedenis heb ik niet kunnen terugvinden of ook Latzel tot de plaatselijke aannemers behoorde. Gelet op de vele jongelui die we hier gezien hebben, ga ik ervan uit dat het gebouw nog dezelfde functie heeft.
Zámek Krnov
Vrijwel automatisch komen we terecht bij het kasteel. Het is gebouwd tussen 1531 en 1535. Voor de bouw moesten rijke burgers een bijdrage leveren in de vorm van geld of bouwmaterialen. In vergelijking met andere kastelen uit dezelfde periode miste dit kasteel schoonheid en was het puur functioneel opgezet als onderdeel van de stadsverdediging. Je ziet hoge muren en twee cilindervormige torens bij de toegangspoort tot het kasteel.
Het binnenhof van het kasteel
Bij het kasteel behoorden bedrijfsgebouwen voor voedselopslag, paardenstallen en woonruimte voor de bedienden. Hoewel het kasteel er erg bescheiden en eenvoudig uitziet, wordt gezegd dat het binnen een vorstelijke aankleding heeft. Bruiloften van prinsen duurden een paar dagen, compleet met parades, steekspelen en vuurwerk. Vandaag de dag wordt het voornamelijk gebruikt voor commerciële doeleinden en hebben wij er enige tijd op een terrasje doorgebracht.
Hobzikova Ulice
Het wordt tijd richting auto te gaan. Direct na het verlaten van het kasteel passeren we een burgerhuis uit de 16e eeuw, voorzien van een erker en arcaden. Vroeger woonde hier de griffier van de burggraaf, terwijl we er nu wat winkels met kunstbloemen in terug vinden. Ook de hierna volgende burgerhuizen aan de Hobzikova Ulice zijn voorzien van arcaden.
Voor meer informatie: www.krnov.cz, www.krnov.mic.cz, www.infokrnov.cz
wordt vervolgd
Ad, hoe zit het met de topic "Rondreis Tsjechië 2016"? Of heb ik iets gemist.
Ad Verschoor
Donateur
Binnenkort ga ik hiermee starten. Jaarlijks vertrekken wij half april. Dit jaar wordt het half augustus.