Jan, je wordt niet teleurgesteld.
Het is goed toeven daar.
Ennuh, fiets ze.
Het is goed toeven daar.
Ennuh, fiets ze.
Rondreis Tsjechië 2013
- Onderwerp starter Ad Verschoor
- Startdatum
Welkom op Tsjechie.net
Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!
Na het lezen van de reisverslagen en het zien van de foto's, gaan wij ook naar de omgeving van Lednice om daar onze nieuwe rondreis door Tsjechië te starten. Wij reizen met een camper, zetten die op een camping en gaan dan op de fiets de omgeving bekijken.
Ad, bedankt voor weer nieuwe inspiratie.
Ad, bedankt voor weer nieuwe inspiratie.
Bedankt Ad, voor je reisverslag en mooie foto's. Door de verhalen van jou en Baan krijgen wij zin om de caravan van stal te halen en er deze zomer weer eens op uit te trekken, tenminste als niet de kinderen en kleinkinderen van plan zijn de hele zomer te komen. Dan worden het weer uitstapjes in onze omgeving, ook heel mooi maar na 20 jaar hebben we het meeste wel gezien.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Vrijdag 10 mei (deel 1) Valtice
Bij het opstaan in pension Villa Teni moeten we vaststellen dat we van een prima nachtrust hebben genoten. Als de ogen zich openen schijnt het zonnetje en geeft de buitentemperatuur al 20 graden aan. Plotseling, het is inmiddels acht uur, is er veel kabaal buiten en zie ik een veegwagen actief. Het blijkt niet zomaar een veegwagen, nee, het is er één van het Nederlandse bedrijf Van Gansewinkel.
Van Gansewinkel actief in Tsjechië
Marja gooit van schrik en verbazing twee kopjes koffie over het bureau, de vloer en, tot overmaat van ramp, over de laptop. Zo goed mogelijk hebben we deze gedroogd, maar het is de vraag of het toetsenbord dit overleeft. Afwachten maar, vanavond zien we wel weer. Na al deze verrassingen wordt het tijd dat we op pad gaan richting Valtice. Gisteren waren we er al even, maar gelet op het tijdstip zijn we toen doorgereden. De plaats Valtice behoorde tot 1920 aan Oostenrijk, maar bij het Verdrag van Saint-Germain werd het afgestaan aan het toenmalig Tsjecho-Slowakije. Genoemd verdrag is opgesteld na de Eerste Wereldoorlog. De plaats telt ongeveer 3600 inwoners. Het centrale plein van Valtice is het Vrijheidsplein, of Námesti Svobody.
Námesti Svobody
Op zo'n plein zijn in Tsjechië bijna altijd te zien, een kerk, een raadhuis en een pestzuil. Zo ook in Valtice. De pestzuil staat er ter nagedachtenis van de slachtoffers van deze verschrikkelijke ziekte in de 17e eeuw. Zo'n ramp veroorzaakte meer slachtoffers dan welke oorlog ook. Het jaar 1645 was het slechtste jaar voor Valtice met 377 sterfgevallen. Er wordt geschat dat tegen het einde van deze epidemie meer dan 500 mensen slachtoffer zijn geworden, ofwel bijna een kwart van de inwoners.
De pestzuil in Valtice
Ook aan het plein zien we het gemeentehuis. De geschiedenis van de stad leert dat het oorspronkelijke raadhuis bij een brand in 1763 tot de grond toe is afgebrand. Er is lang overheen gegaan voordat een nieuw raadhuis werd gebouwd. Op 17 augustus 1887 werd de eerste steen gelegd voor dit nieuwe gebouw en een jaar later is het in gebruik genomen.
Het raadhuis uit 1887
Niet ontbreken mag een kerk op zo'n plein. We zien er de kerk Maria Hemelvaart. De bouw ervan is begonnen rond het jaar 1630, maar werd pas voltooid in 1671. De binnenruimte van de kerk is 48 meter lang, 28 meter breed en 34 meter hoog. In het begin van de 20e eeuw is er nog een verbouwing geweest, waarbij de torens 60 meter hoog zijn geworden. In één van de torens hangt een klok van 996 kilo uit het jaar 1446. In 1992 zijn er, ter ere van 800 jaar Valtice, twee kleine klokken aan toegevoegd. In de voorgevel van de kerk zien we levensgrote beelden van de apostelen Petrus en Paulus.
De Maria Hemelvaart Kerk
Vanaf het plein is de poort naar het kasteel Valtice. Het landgoed waarop dit is gevestigd, is al sinds 1387 in bezit van de familie Von Liechtenstein, die we hiervoor tegenkwamen in Lednice en Mikulof. Zij behoorden dan ook tot de machtigste landeigenaars van Moravië en zijn tot 1945 eigenaar gebleven. Begin 17e eeuw liet Karel Eusebius von Liechtenstein het kasteel bouwen. Eén van zijn motto's was: "Geld bestaat alleen opdat men prachtige monumenten in een eeuwige en onsterfelijke herinnering zal achterlaten". Gelet op de vele bouwwerken waar hij de hand in had, liet hij het niet alleen bij woorden.
Kasteel Valtice heeft een volledig andere uitstraling dan Lednice
Het kasteel heeft door de jaren heen meerdere verbouwingen meegemaakt. Tegenwoordig wordt een gedeelte gebruikt als hotel en zijn meerdere zalen opengesteld voor het publiek. In de slotkapel worden geregeld concerten gegeven, vanwege de prachtige akoestiek in dit deel van het kasteel. Het kasteel heeft een eigen wijngaard en wijnkelders die al rond 1435 zijn verwezenlijkt.
Op veel delen straalt het kasteel grandeur uit
In de maand augustus wordt een barokmuziekfestival gehouden in Valtice. De tuin met haar beelden rondom, speelt een grote rol bij de openluchtconcerten. Ook worden er dan opera's opgevoerd.
De kasteeltuin, als onderdeel van één van de grootste parken van Europa
Voor meer informatie : www.valtice.cz, www.radnice-valtice.cz, www.valtice.eu
wordt vervolgd deel 2.
Vrijdag 10 mei (deel 1) Valtice
Bij het opstaan in pension Villa Teni moeten we vaststellen dat we van een prima nachtrust hebben genoten. Als de ogen zich openen schijnt het zonnetje en geeft de buitentemperatuur al 20 graden aan. Plotseling, het is inmiddels acht uur, is er veel kabaal buiten en zie ik een veegwagen actief. Het blijkt niet zomaar een veegwagen, nee, het is er één van het Nederlandse bedrijf Van Gansewinkel.
Van Gansewinkel actief in Tsjechië
Marja gooit van schrik en verbazing twee kopjes koffie over het bureau, de vloer en, tot overmaat van ramp, over de laptop. Zo goed mogelijk hebben we deze gedroogd, maar het is de vraag of het toetsenbord dit overleeft. Afwachten maar, vanavond zien we wel weer. Na al deze verrassingen wordt het tijd dat we op pad gaan richting Valtice. Gisteren waren we er al even, maar gelet op het tijdstip zijn we toen doorgereden. De plaats Valtice behoorde tot 1920 aan Oostenrijk, maar bij het Verdrag van Saint-Germain werd het afgestaan aan het toenmalig Tsjecho-Slowakije. Genoemd verdrag is opgesteld na de Eerste Wereldoorlog. De plaats telt ongeveer 3600 inwoners. Het centrale plein van Valtice is het Vrijheidsplein, of Námesti Svobody.
Námesti Svobody
Op zo'n plein zijn in Tsjechië bijna altijd te zien, een kerk, een raadhuis en een pestzuil. Zo ook in Valtice. De pestzuil staat er ter nagedachtenis van de slachtoffers van deze verschrikkelijke ziekte in de 17e eeuw. Zo'n ramp veroorzaakte meer slachtoffers dan welke oorlog ook. Het jaar 1645 was het slechtste jaar voor Valtice met 377 sterfgevallen. Er wordt geschat dat tegen het einde van deze epidemie meer dan 500 mensen slachtoffer zijn geworden, ofwel bijna een kwart van de inwoners.
De pestzuil in Valtice
Ook aan het plein zien we het gemeentehuis. De geschiedenis van de stad leert dat het oorspronkelijke raadhuis bij een brand in 1763 tot de grond toe is afgebrand. Er is lang overheen gegaan voordat een nieuw raadhuis werd gebouwd. Op 17 augustus 1887 werd de eerste steen gelegd voor dit nieuwe gebouw en een jaar later is het in gebruik genomen.
Het raadhuis uit 1887
Niet ontbreken mag een kerk op zo'n plein. We zien er de kerk Maria Hemelvaart. De bouw ervan is begonnen rond het jaar 1630, maar werd pas voltooid in 1671. De binnenruimte van de kerk is 48 meter lang, 28 meter breed en 34 meter hoog. In het begin van de 20e eeuw is er nog een verbouwing geweest, waarbij de torens 60 meter hoog zijn geworden. In één van de torens hangt een klok van 996 kilo uit het jaar 1446. In 1992 zijn er, ter ere van 800 jaar Valtice, twee kleine klokken aan toegevoegd. In de voorgevel van de kerk zien we levensgrote beelden van de apostelen Petrus en Paulus.
De Maria Hemelvaart Kerk
Vanaf het plein is de poort naar het kasteel Valtice. Het landgoed waarop dit is gevestigd, is al sinds 1387 in bezit van de familie Von Liechtenstein, die we hiervoor tegenkwamen in Lednice en Mikulof. Zij behoorden dan ook tot de machtigste landeigenaars van Moravië en zijn tot 1945 eigenaar gebleven. Begin 17e eeuw liet Karel Eusebius von Liechtenstein het kasteel bouwen. Eén van zijn motto's was: "Geld bestaat alleen opdat men prachtige monumenten in een eeuwige en onsterfelijke herinnering zal achterlaten". Gelet op de vele bouwwerken waar hij de hand in had, liet hij het niet alleen bij woorden.
Kasteel Valtice heeft een volledig andere uitstraling dan Lednice
Het kasteel heeft door de jaren heen meerdere verbouwingen meegemaakt. Tegenwoordig wordt een gedeelte gebruikt als hotel en zijn meerdere zalen opengesteld voor het publiek. In de slotkapel worden geregeld concerten gegeven, vanwege de prachtige akoestiek in dit deel van het kasteel. Het kasteel heeft een eigen wijngaard en wijnkelders die al rond 1435 zijn verwezenlijkt.
Op veel delen straalt het kasteel grandeur uit
In de maand augustus wordt een barokmuziekfestival gehouden in Valtice. De tuin met haar beelden rondom, speelt een grote rol bij de openluchtconcerten. Ook worden er dan opera's opgevoerd.
De kasteeltuin, als onderdeel van één van de grootste parken van Europa
Voor meer informatie : www.valtice.cz, www.radnice-valtice.cz, www.valtice.eu
wordt vervolgd deel 2.
kuurgast
Donateur
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Vrijdag 10 mei (deel 2) Pohansko en Breclav
Vanaf Valtice lijkt het ons wel aardig om nog even Oostenrijk in te trekken, waarbij we het plaatsje Hohenau aandoen. Nu we toch hier zijn moeten we ook Slowakije nog maar even in. We kunnen nu in ieder geval zeggen dat we niet alleen in Tsjechië geweest zijn. Het is rondom dit drielandenpunt overigens behoorlijk bosrijk en vooral nat. Dat maakt het geheel tot een prachtig gebied.
Het zeer bos- en waterrijke gebied rond het drielandenpunt
Tot nu toe hebben nogal wat fietsliefhebbers (Kukel, Jan en Hennie) gereageerd op de laatste delen van mijn verslag. Ik kan deze gehele streek niet anders dan hartelijk aanbevelen. Terug in Tsjechië zien we een volgend mooi onderdeel in het park, dat toebehoort aan het gebied van Lednice-Valtice. Het is Pohansko even ten zuiden van Breclav. We parkeren de auto op de K Pokansku bij een spoortunneltje en hier begint een leerpad met beschrijvingen over wat we zien. Aan het einde bereiken we een grote groene vlakte, die wordt omringd door een boswal en waar we in de verte Pohansko zien liggen.
Blik op Pohansko
Het is een gebied waar heel veel archeologisch onderzoek plaatsvindt. Zo zijn er graven gevonden van een Slavische nederzetting, die hier in de vroege middeleeuwen geweest moet zijn. Halverwege het uitgestrekte open veld zien we de replica van een hut, zoals deze toen in gebruik waren.
Replica van een hut in een Slavische nederzetting
Eindelijk, eindelijk bereiken we het einde van dit veld. Om hier te komen hebben we een half uur moeten wandelen, maar het is absoluut alle moeite waard geweest. Voor ons zien we de zomerresidentie, aan een meer, van de Liechtensteiner familie. Het slot Pohanska is gebouwd in de periode 1810 tot 1812 naar een ontwerp van Josef Hardtmuth. Nog veel meer objecten in het uitgebreide park zijn van zijn hand, zoals de minaret.
Zomerslot Pohansko
Hardtmuth was niet alleen bekend als architect, want ook als uitvinder is hij beroemd geworden. Hij is de uitvinder van het zogenaamde Wiener aardewerk en van het potlood uit klei en een poeder van grafiet. Het bedrijf dat door deze uitvinding ontstond was de bekende potlodenfabriek Koh-i-noor Hardtmuth, die in Tsjechië nog steeds bestaat. Aan de achterzijde van het slot zien we een meer en bomen met heel veel kraaiennesten. Hier blijkt ook de geliefde plek voor fietsers, want die bezetten dagelijks het terras van dit magnifieke bouwwerk.
Ook aan de achterzijde van het buitenverblijf, een oase van rust
Na deze heerlijke wandeling wil Marja nog maar één ding en dat is terug naar ons pension. Daar aangekomen heb ik zin om nog even Breclav in te gaan. De stad telt ongeveer 26.000 inwoners. Het is een moderne stad, die in het middelpunt ligt van belangrijke spoor- en wegverbindingen. Jaarlijks is er in de maand september een folklorefestival, het Sint Wenceslav Fest. Wat ik mis is een hart in deze stad, maar het voldoet uitstekend als uitgangspunt voor bezoekjes in dit deel van het land. Opvallend aanwezig door z'n moderne uitstraling is de parochiekerk van de heilige Sint Wenceslav, of de Farni Kostel Sv. Václava. De kerk is gebouwd op de plaats van een Barokkerk, die in 1944 bij luchtaanvallen is gebombardeerd en met de grond gelijk gemaakt. De bouw van de nieuwe kerk begon op 1 september 1992 en de opening vond plaats op 10 september 1995. Het ontwerp van deze kerk is van de architect Ludvik Kolek uit Brno.
Farni Kostel Sv. Václava
Breclav kende oorspronkelijk een grote Joodse gemeenschap, zoals blijkt uit de Joodse begraafplaats en de nog aanwezige Synagoge. Deze is in 1868 gebouwd en aan het einde van de 20e eeuw grondig gerenoveerd. Het gebouw wordt nu gebruikt als museum over de plaatselijke geschiedenis van de Joodse gemeenschap en de stad Breclav. Ook dient het als concertzaal en ruimte voor tentoonstellingen.
De Joodse Synagoge
Uiteindelijk kwam ik terecht bij het toeristisch informatiepunt. Het bevindt zich in het zogenaamde Liechtenstein Huis, of Lichtenštejnský Dům. Het gebouw is geopend op 15 mei 2009 en men vindt er een expositie over de geschiedenis van de familie Liechtenstein, die zo'n belangrijke rol hebben gespeeld in deze stad en dit gebied.
Lichtenštejnský Dům
's Ochtends op de weg naar Valtice was ik al langs de Maria Hemelvaartskerk gekomen. Deze kerk werd gebouwd in opdracht van Jan II van Lichtenstein, naar een ontwerp van de toenmalige hofarchitect Karl Weinbrenner. De inwijding van deze kerk was op 3 juli 1898. De kerk valt vooral op door de keuze van materialen, die zijn gebruikt. Zo zijn de torens belegd met keramische dakplaatjes, die groen geglazuurd zijn.
Farni Kostel Navštívení Panny Marie
Bij thuiskomst in het pension blijkt de laptop het niet meer te doen, door de koffie van hedenmorgen. Een chagrijn voor deze avond was geboren.
Voor informatie: www.breclav.org of www.breclav.info
wordt vervolgd.
Vrijdag 10 mei (deel 2) Pohansko en Breclav
Vanaf Valtice lijkt het ons wel aardig om nog even Oostenrijk in te trekken, waarbij we het plaatsje Hohenau aandoen. Nu we toch hier zijn moeten we ook Slowakije nog maar even in. We kunnen nu in ieder geval zeggen dat we niet alleen in Tsjechië geweest zijn. Het is rondom dit drielandenpunt overigens behoorlijk bosrijk en vooral nat. Dat maakt het geheel tot een prachtig gebied.
Het zeer bos- en waterrijke gebied rond het drielandenpunt
Tot nu toe hebben nogal wat fietsliefhebbers (Kukel, Jan en Hennie) gereageerd op de laatste delen van mijn verslag. Ik kan deze gehele streek niet anders dan hartelijk aanbevelen. Terug in Tsjechië zien we een volgend mooi onderdeel in het park, dat toebehoort aan het gebied van Lednice-Valtice. Het is Pohansko even ten zuiden van Breclav. We parkeren de auto op de K Pokansku bij een spoortunneltje en hier begint een leerpad met beschrijvingen over wat we zien. Aan het einde bereiken we een grote groene vlakte, die wordt omringd door een boswal en waar we in de verte Pohansko zien liggen.
Blik op Pohansko
Het is een gebied waar heel veel archeologisch onderzoek plaatsvindt. Zo zijn er graven gevonden van een Slavische nederzetting, die hier in de vroege middeleeuwen geweest moet zijn. Halverwege het uitgestrekte open veld zien we de replica van een hut, zoals deze toen in gebruik waren.
Replica van een hut in een Slavische nederzetting
Eindelijk, eindelijk bereiken we het einde van dit veld. Om hier te komen hebben we een half uur moeten wandelen, maar het is absoluut alle moeite waard geweest. Voor ons zien we de zomerresidentie, aan een meer, van de Liechtensteiner familie. Het slot Pohanska is gebouwd in de periode 1810 tot 1812 naar een ontwerp van Josef Hardtmuth. Nog veel meer objecten in het uitgebreide park zijn van zijn hand, zoals de minaret.
Zomerslot Pohansko
Hardtmuth was niet alleen bekend als architect, want ook als uitvinder is hij beroemd geworden. Hij is de uitvinder van het zogenaamde Wiener aardewerk en van het potlood uit klei en een poeder van grafiet. Het bedrijf dat door deze uitvinding ontstond was de bekende potlodenfabriek Koh-i-noor Hardtmuth, die in Tsjechië nog steeds bestaat. Aan de achterzijde van het slot zien we een meer en bomen met heel veel kraaiennesten. Hier blijkt ook de geliefde plek voor fietsers, want die bezetten dagelijks het terras van dit magnifieke bouwwerk.
Ook aan de achterzijde van het buitenverblijf, een oase van rust
Na deze heerlijke wandeling wil Marja nog maar één ding en dat is terug naar ons pension. Daar aangekomen heb ik zin om nog even Breclav in te gaan. De stad telt ongeveer 26.000 inwoners. Het is een moderne stad, die in het middelpunt ligt van belangrijke spoor- en wegverbindingen. Jaarlijks is er in de maand september een folklorefestival, het Sint Wenceslav Fest. Wat ik mis is een hart in deze stad, maar het voldoet uitstekend als uitgangspunt voor bezoekjes in dit deel van het land. Opvallend aanwezig door z'n moderne uitstraling is de parochiekerk van de heilige Sint Wenceslav, of de Farni Kostel Sv. Václava. De kerk is gebouwd op de plaats van een Barokkerk, die in 1944 bij luchtaanvallen is gebombardeerd en met de grond gelijk gemaakt. De bouw van de nieuwe kerk begon op 1 september 1992 en de opening vond plaats op 10 september 1995. Het ontwerp van deze kerk is van de architect Ludvik Kolek uit Brno.
Farni Kostel Sv. Václava
Breclav kende oorspronkelijk een grote Joodse gemeenschap, zoals blijkt uit de Joodse begraafplaats en de nog aanwezige Synagoge. Deze is in 1868 gebouwd en aan het einde van de 20e eeuw grondig gerenoveerd. Het gebouw wordt nu gebruikt als museum over de plaatselijke geschiedenis van de Joodse gemeenschap en de stad Breclav. Ook dient het als concertzaal en ruimte voor tentoonstellingen.
De Joodse Synagoge
Uiteindelijk kwam ik terecht bij het toeristisch informatiepunt. Het bevindt zich in het zogenaamde Liechtenstein Huis, of Lichtenštejnský Dům. Het gebouw is geopend op 15 mei 2009 en men vindt er een expositie over de geschiedenis van de familie Liechtenstein, die zo'n belangrijke rol hebben gespeeld in deze stad en dit gebied.
Lichtenštejnský Dům
's Ochtends op de weg naar Valtice was ik al langs de Maria Hemelvaartskerk gekomen. Deze kerk werd gebouwd in opdracht van Jan II van Lichtenstein, naar een ontwerp van de toenmalige hofarchitect Karl Weinbrenner. De inwijding van deze kerk was op 3 juli 1898. De kerk valt vooral op door de keuze van materialen, die zijn gebruikt. Zo zijn de torens belegd met keramische dakplaatjes, die groen geglazuurd zijn.
Farni Kostel Navštívení Panny Marie
Bij thuiskomst in het pension blijkt de laptop het niet meer te doen, door de koffie van hedenmorgen. Een chagrijn voor deze avond was geboren.
Voor informatie: www.breclav.org of www.breclav.info
wordt vervolgd.
Heerlijk om met jullie mee te reizen.
Wij hebben dezelfde tocht gemaakt.
Bedankt weer voor de info en de foto's.
Dit keer geen stom vraagteken van mij.
Groet uit een zonnig Leidschendam.
Wij hebben dezelfde tocht gemaakt.
Bedankt weer voor de info en de foto's.
Dit keer geen stom vraagteken van mij.
Groet uit een zonnig Leidschendam.
schitterende foto's mooie verslagen pracht omgeving dus wij gaan dit zonder meer opzoeken en dan daar mooie fietstochten maken. Bedankt!!!
Enige verhalen, schitterende prenten allemaal. Zeer lezenswaard. 'k Heb er van genoten, ook omdat we sommige streken heel goed kennen.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Zaterdag 11 mei (deel 1) Bata-kanaal en Uherske Hradiste
Vandaag laten we Zuid-Moravië weer achter ons om koers te zetten richting Sternberk. We doen dit door de wegen te volgen langs het Bata-kanaal. Tussen grote stadsmuren door komen we eerst in Strážnice. Een plaats die bekend staat om het folklorefestival dat er al sedert 1946 wordt gehouden. Het festival in juni duurt drie dagen en is gericht op muziek, dans en klederdracht uit de streek. Het vindt plaats in de tuinen van het kasteel en in de stad zijn optochten waar met name door kinderen aan meegedaan wordt. Jaarlijks wordt dit festival bezocht door duizenden bezoekers. Het Bata-kanaal waar we langs rijden, is uitgegraven in de periode tussen 1934 en 1938.
Batův Kanál
Het kanaal is tot 1972 gebruikt ten behoeve van de bekende 'Bata' schoenfabriek in Zlin. Het heeft een lengte van bijna 52 kilometer en telt 13 sluizen, 33 bruggen en 9 havens. Aan het einde van de vorige eeuw heeft het kanaal, na een grondige opknapbeurt, een toeristische functie gekregen. De schatting is dat jaarlijks ongeveer 65 duizend mensen dit prachtig gebied bezoeken, waaronder heel veel fietsers.
Het haventje nabij Veseli nad Moravou
We passeren Veseli nad Moravou over de hoofdweg en zien rechts van ons een grote kerk. Het blijkt de kerk van de Heilige Engelbewaarders, of Kostel Svatych Andělů Strážných met er naast een Serviten Klooster. Het klooster, dat nu dienst doet als Raadhuis, is gebouwd rond 1732. De kerk werd in gebruik genomen op 25 oktober 1739, maar was nog niet af. De voltooiing was pas in 1764.
Kostel Svatych Andělů Strážných met Serviten klooster
Vervolgens komen we door het plaatsje Kunovice, dat ongeveer 5400 inwoners telt. Het staat bekend om zijn vliegtuigindustrie. Vanaf 1936 en tot 2000 werden er de bekende vliegtuigen gebouwd van de firma LET. Tegenwoordig behoren deze fabrieken tot het bedrijf van Evektor-Aerotechnik. Vanzelfsprekend is er ook een vliegtuigmuseum te bezoeken. Ons valt op een beeldengroep bij de Kerk van de Heilige Petrus en Paulus. Het zijn 13 beelden, uit hout gesneden, die de twaalf apostelen voorstellen. Wie in dit geval nummer 13 is, weet ik niet.
Apostelen bij Kostel sv. Petra a Pavla in Kunovice
Het is inmiddels tegen de middag, wanneer we de auto parkeren in Uherské Hradiště. Het is zaterdagmiddag en dus zien we een binnenstad, die muisstil aandoet op haar pleinen. Zo ook op het Masarykovo Námesti waar we een gebouwencomplex zien staan van het voormalige Jezuietencollege. Naast het vroegere gymnasium, waarin zich nu o.a. de toeristeninformatie bevindt, staat de Kerk van de Heilige Franciskus Xaverius. Het barokke complex is gebouwd in de jaren tussen 1654 en 1729. Links van de kerk zien we het nieuwe raadhuis, dat aan het einde van de 19e eeuw gebouwd moet zijn.
Masarykovo Namesti met Jezuieten College en nieuwe raadhuis
De stad telt ongeveer 30.000 inwoners en werd in 1257 gesticht door koning Přemysl Ottokar II, als bolwerk tegen opdringerige Hongaren. In de eeuwen die erop volgden is Uherske Hradiste uitgegroeid tot een verzorgingscentrum van het grote gebied Slovácko. Aan het plein is een duidelijk voorbeeld te vinden, namelijk de 18e eeuwse apotheek "In de Gouden Kroon", waarin de oorspronkelijke inrichting compleet met schilderingen bewaard is gebleven.
Apotheek "In de Gouden Kroon"
De stad heeft ook plaats geboden aan een Joodse gemeenschap. Er is een synagoge, die gebouwd is in 1875 en in het jaar 1904 is herbouwd in een art-nouveaustijl. In de tweede wereldoorlog is de synagoge ernstig beschadigd, onder andere door een brand. Vanaf 1967 is er een bibliotheek in gevestigd en in 2004 is het gebouw weer in oude staat hersteld.
De Joodse Synagoge
We komen nu uit op het Mariánské Námesti waar we een pestzuil aantreffen. Het is een zuil uit marmer en geplaatst tussen 1718 en 1721. Op de hoeken zijn beelden van de Heilige Karl Boromeus, Franziskus Xaverius, Florian en Peter van Alcantra. In een nis aan de voorzijde is een plastiek van de Heilige Rosalia.
De pestzuil
Op het plein is ook een bron, die gemaakt is aan het einde van de 17e eeuw. Zichtbaar zijn, boven de huizen, de torens van het oude Raadhuis en de Mariakerk.
Mariánské Námesti
Tot slot viel mijn oog op het spoorstation, waarover ik overigens geen nadere gegevens heb gevonden.
Het spoorstation
Voor meer informatie: www.uherske-hradiste.cz, www.mesto-uh.cz of www.slovacko.cz
wordt vervolgd
Zaterdag 11 mei (deel 1) Bata-kanaal en Uherske Hradiste
Vandaag laten we Zuid-Moravië weer achter ons om koers te zetten richting Sternberk. We doen dit door de wegen te volgen langs het Bata-kanaal. Tussen grote stadsmuren door komen we eerst in Strážnice. Een plaats die bekend staat om het folklorefestival dat er al sedert 1946 wordt gehouden. Het festival in juni duurt drie dagen en is gericht op muziek, dans en klederdracht uit de streek. Het vindt plaats in de tuinen van het kasteel en in de stad zijn optochten waar met name door kinderen aan meegedaan wordt. Jaarlijks wordt dit festival bezocht door duizenden bezoekers. Het Bata-kanaal waar we langs rijden, is uitgegraven in de periode tussen 1934 en 1938.
Batův Kanál
Het kanaal is tot 1972 gebruikt ten behoeve van de bekende 'Bata' schoenfabriek in Zlin. Het heeft een lengte van bijna 52 kilometer en telt 13 sluizen, 33 bruggen en 9 havens. Aan het einde van de vorige eeuw heeft het kanaal, na een grondige opknapbeurt, een toeristische functie gekregen. De schatting is dat jaarlijks ongeveer 65 duizend mensen dit prachtig gebied bezoeken, waaronder heel veel fietsers.
Het haventje nabij Veseli nad Moravou
We passeren Veseli nad Moravou over de hoofdweg en zien rechts van ons een grote kerk. Het blijkt de kerk van de Heilige Engelbewaarders, of Kostel Svatych Andělů Strážných met er naast een Serviten Klooster. Het klooster, dat nu dienst doet als Raadhuis, is gebouwd rond 1732. De kerk werd in gebruik genomen op 25 oktober 1739, maar was nog niet af. De voltooiing was pas in 1764.
Kostel Svatych Andělů Strážných met Serviten klooster
Vervolgens komen we door het plaatsje Kunovice, dat ongeveer 5400 inwoners telt. Het staat bekend om zijn vliegtuigindustrie. Vanaf 1936 en tot 2000 werden er de bekende vliegtuigen gebouwd van de firma LET. Tegenwoordig behoren deze fabrieken tot het bedrijf van Evektor-Aerotechnik. Vanzelfsprekend is er ook een vliegtuigmuseum te bezoeken. Ons valt op een beeldengroep bij de Kerk van de Heilige Petrus en Paulus. Het zijn 13 beelden, uit hout gesneden, die de twaalf apostelen voorstellen. Wie in dit geval nummer 13 is, weet ik niet.
Apostelen bij Kostel sv. Petra a Pavla in Kunovice
Het is inmiddels tegen de middag, wanneer we de auto parkeren in Uherské Hradiště. Het is zaterdagmiddag en dus zien we een binnenstad, die muisstil aandoet op haar pleinen. Zo ook op het Masarykovo Námesti waar we een gebouwencomplex zien staan van het voormalige Jezuietencollege. Naast het vroegere gymnasium, waarin zich nu o.a. de toeristeninformatie bevindt, staat de Kerk van de Heilige Franciskus Xaverius. Het barokke complex is gebouwd in de jaren tussen 1654 en 1729. Links van de kerk zien we het nieuwe raadhuis, dat aan het einde van de 19e eeuw gebouwd moet zijn.
Masarykovo Namesti met Jezuieten College en nieuwe raadhuis
De stad telt ongeveer 30.000 inwoners en werd in 1257 gesticht door koning Přemysl Ottokar II, als bolwerk tegen opdringerige Hongaren. In de eeuwen die erop volgden is Uherske Hradiste uitgegroeid tot een verzorgingscentrum van het grote gebied Slovácko. Aan het plein is een duidelijk voorbeeld te vinden, namelijk de 18e eeuwse apotheek "In de Gouden Kroon", waarin de oorspronkelijke inrichting compleet met schilderingen bewaard is gebleven.
Apotheek "In de Gouden Kroon"
De stad heeft ook plaats geboden aan een Joodse gemeenschap. Er is een synagoge, die gebouwd is in 1875 en in het jaar 1904 is herbouwd in een art-nouveaustijl. In de tweede wereldoorlog is de synagoge ernstig beschadigd, onder andere door een brand. Vanaf 1967 is er een bibliotheek in gevestigd en in 2004 is het gebouw weer in oude staat hersteld.
De Joodse Synagoge
We komen nu uit op het Mariánské Námesti waar we een pestzuil aantreffen. Het is een zuil uit marmer en geplaatst tussen 1718 en 1721. Op de hoeken zijn beelden van de Heilige Karl Boromeus, Franziskus Xaverius, Florian en Peter van Alcantra. In een nis aan de voorzijde is een plastiek van de Heilige Rosalia.
De pestzuil
Op het plein is ook een bron, die gemaakt is aan het einde van de 17e eeuw. Zichtbaar zijn, boven de huizen, de torens van het oude Raadhuis en de Mariakerk.
Mariánské Námesti
Tot slot viel mijn oog op het spoorstation, waarover ik overigens geen nadere gegevens heb gevonden.
Het spoorstation
Voor meer informatie: www.uherske-hradiste.cz, www.mesto-uh.cz of www.slovacko.cz
wordt vervolgd
Wederom: dank je wel!
Mooi verslag weer Ad!
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Zaterdag 11 mei (deel 2) Velehrad
Ik heb het denk ik al eerder beschreven over de zaterdagmiddag in Tsjechië. Plotseling wordt het rond twaalf uur muisstil op de pleinen, uitgestorven is het dan, zo was het ook in Uherské Hradiště. Steeds weer valt me dan op, dat het op toeristische plekken behoorlijk druk is en dat deze middag gebruikt wordt om dit soort bezoekjes af te leggen. Zo'n toeristische plek is Velehrad. Het ligt op 9 kilometer ten noordwesten van Uherské Hradiště. De omgeving is er door z'n heuvels prachtig.
Kaple "Cyrilka"
Het plaatsje Velehrad telt ongeveer 1350 inwoners. Bij binnenkomst vanaf Uherské Hradiště zien we rechts een non vanuit haar flat, op 4 hoog, de ramen lappen. Aan de linkerzijde ligt de kapel "Cyrilka" , dat in de 13e eeuw gebouwd is als kloosterpoort. Feitelijk is de kapel, het eerste van wat we te zien krijgen van dit kloostercomplex. Na de auto geparkeerd te hebben, komen we aan op de terreinen van het complex en zien we dat er grote renovaties gaande zijn. Ook zien we nieuwbouw, zoals een arcade met een beeldengroep.
De nieuwe beeldengalerij
Velehrad staat bekend, als bedevaartsoord. Het is vooral ook een toeristisch oord, omdat het complex gewijd is aan Cyrillus en Methodius. Zij waren twee christelijke monniken, broers uit Thessaloniki, die in 863 naar Moravië werden gestuurd om het christelijk geloof te prediken. Wie daar in hun dagen christen wilde worden, moest de Latijnse taal beheersen en de Latijnse cultuur op de koop toenemen. Dat betekende in de praktijk dat het christelijk geloof voor de gewone mens in het oosten ontoegankelijk bleef.
Het pauselijk kruis ter herinnering aan het bezoek van Johannes Paulus II in 1990
Het waren deze twee monniken, die als eersten de Slavische taal gebruikten in hun prediking. Bovendien maakten ze een vertaling van de Bijbelteksten. Zij wisten gedaan te krijgen bij de Paus, dat het Latijn geheel vervangen werd door de Slavische taal. Feitelijk is het Russisch schrift uitgevonden door Cyrillus, die overleed tijdens een bezoek aan Rome en er begraven ligt in de kerk van San-Clemente. Methodius werd later de eerste bisschop van het Groot Moravische Rijk en is hier in 885 gestorven en in Velehrad begraven.
Het Pelgrimsplein met rondom de gebouwen van het voormalig klooster
Het klooster is het eerste cisterciënzerklooster dat gesticht werd in Moravië. De geschiedenis begint in de 13e eeuw. Het was de Moravische markgraaf Vladislav Jindrich, die samen met zijn broer de Tsjechische koning Premysl Otakar 1 dit complex liet bouwen. Door de eeuwen heen heeft het klooster een belangrijke rol gespeeld in de verspreiding van het Evangelie, waarbij Cyrill en Methodeus als voorbeeld dienden.
Maria Hemelvaart Basiliek in de steigers
Op 5 juli, een nationale en religieuze feestdag, komen heel veel bedevaartgangers rond de Basiliek bijeen. In 1985 waren het er meer dan 150.000. Zij herdachten de 1100e sterfdag van één van de apostelen van de slaven, Methodius. Ook mochten al deze bezoekers luisteren naar de Aartsbisschop van Praag, Francis Tomasek, die een apostolische brief voorlas van Paus Johannes Paulus II. In deze brief beschrijft de paus de waarde van Cyrillus en Methodius voor de kerk en Europa en bekroont hij de basiliek met de Gouden Roos Award, die is terug te vinden op het altaar in de kerk.
Rijk bewerkte koorbanken in de basiliek
Met de verering van de Gouden Roos toont de Heilige Stoel haar buitengewone spirituele betekenis aan slechts zeven bedevaartsoorden in de wereld. Vijf jaar na de uitreiking kwamen er een half miljoen mensen samen toen de paus Velehrad aandeed en er een mis leidde. Tenslotte mag niet onvermeld blijven dat onder de kerk een lapidarium is, waar oude resten uit de Romeinse tijd te vinden zijn. In april 2008 werd het gehele complex uitgeroepen tot nationaal monument.
Het altaar waar de gouden roos moet liggen
In het klooster zijn nu ondergebracht een gymnasium en een instituut voor verstandelijk gehandicapten. Gedurende ons verblijf rondom en in de basiliek was een koor bezig zijn instrumenten klaar te zetten voor een repetitie. Net voor ons vertrek konden we toen nog even genieten van enkele nummers die het jongerenkoor liet horen. Door de akoestiek klonk het magistraal om te beluisteren. Op deze vakantie was het even zo'n moment van ogen dicht en bezinning. Prachtig was het !!!
Het jongerenkoor met links op de voorgrond een beeld van Cyrillus en Methodius
Richting Sternberk is het regenen overgegaan in hoosbuien. Ach, we hadden ze nog niet gehad en op deze wegen blijft het een belevenis. We doen nog even de Tesco aan voor wat boodschappen. Om 16.30 uur bereiken we Penzion U Zlatého Muflona ( www.zlatymuflon.cz) in Sternberk, waar we de komende nachten zullen doorbrengen.
wordt vervolgd.
Zaterdag 11 mei (deel 2) Velehrad
Ik heb het denk ik al eerder beschreven over de zaterdagmiddag in Tsjechië. Plotseling wordt het rond twaalf uur muisstil op de pleinen, uitgestorven is het dan, zo was het ook in Uherské Hradiště. Steeds weer valt me dan op, dat het op toeristische plekken behoorlijk druk is en dat deze middag gebruikt wordt om dit soort bezoekjes af te leggen. Zo'n toeristische plek is Velehrad. Het ligt op 9 kilometer ten noordwesten van Uherské Hradiště. De omgeving is er door z'n heuvels prachtig.
Kaple "Cyrilka"
Het plaatsje Velehrad telt ongeveer 1350 inwoners. Bij binnenkomst vanaf Uherské Hradiště zien we rechts een non vanuit haar flat, op 4 hoog, de ramen lappen. Aan de linkerzijde ligt de kapel "Cyrilka" , dat in de 13e eeuw gebouwd is als kloosterpoort. Feitelijk is de kapel, het eerste van wat we te zien krijgen van dit kloostercomplex. Na de auto geparkeerd te hebben, komen we aan op de terreinen van het complex en zien we dat er grote renovaties gaande zijn. Ook zien we nieuwbouw, zoals een arcade met een beeldengroep.
De nieuwe beeldengalerij
Velehrad staat bekend, als bedevaartsoord. Het is vooral ook een toeristisch oord, omdat het complex gewijd is aan Cyrillus en Methodius. Zij waren twee christelijke monniken, broers uit Thessaloniki, die in 863 naar Moravië werden gestuurd om het christelijk geloof te prediken. Wie daar in hun dagen christen wilde worden, moest de Latijnse taal beheersen en de Latijnse cultuur op de koop toenemen. Dat betekende in de praktijk dat het christelijk geloof voor de gewone mens in het oosten ontoegankelijk bleef.
Het pauselijk kruis ter herinnering aan het bezoek van Johannes Paulus II in 1990
Het waren deze twee monniken, die als eersten de Slavische taal gebruikten in hun prediking. Bovendien maakten ze een vertaling van de Bijbelteksten. Zij wisten gedaan te krijgen bij de Paus, dat het Latijn geheel vervangen werd door de Slavische taal. Feitelijk is het Russisch schrift uitgevonden door Cyrillus, die overleed tijdens een bezoek aan Rome en er begraven ligt in de kerk van San-Clemente. Methodius werd later de eerste bisschop van het Groot Moravische Rijk en is hier in 885 gestorven en in Velehrad begraven.
Het Pelgrimsplein met rondom de gebouwen van het voormalig klooster
Het klooster is het eerste cisterciënzerklooster dat gesticht werd in Moravië. De geschiedenis begint in de 13e eeuw. Het was de Moravische markgraaf Vladislav Jindrich, die samen met zijn broer de Tsjechische koning Premysl Otakar 1 dit complex liet bouwen. Door de eeuwen heen heeft het klooster een belangrijke rol gespeeld in de verspreiding van het Evangelie, waarbij Cyrill en Methodeus als voorbeeld dienden.
Maria Hemelvaart Basiliek in de steigers
Op 5 juli, een nationale en religieuze feestdag, komen heel veel bedevaartgangers rond de Basiliek bijeen. In 1985 waren het er meer dan 150.000. Zij herdachten de 1100e sterfdag van één van de apostelen van de slaven, Methodius. Ook mochten al deze bezoekers luisteren naar de Aartsbisschop van Praag, Francis Tomasek, die een apostolische brief voorlas van Paus Johannes Paulus II. In deze brief beschrijft de paus de waarde van Cyrillus en Methodius voor de kerk en Europa en bekroont hij de basiliek met de Gouden Roos Award, die is terug te vinden op het altaar in de kerk.
Rijk bewerkte koorbanken in de basiliek
Met de verering van de Gouden Roos toont de Heilige Stoel haar buitengewone spirituele betekenis aan slechts zeven bedevaartsoorden in de wereld. Vijf jaar na de uitreiking kwamen er een half miljoen mensen samen toen de paus Velehrad aandeed en er een mis leidde. Tenslotte mag niet onvermeld blijven dat onder de kerk een lapidarium is, waar oude resten uit de Romeinse tijd te vinden zijn. In april 2008 werd het gehele complex uitgeroepen tot nationaal monument.
Het altaar waar de gouden roos moet liggen
In het klooster zijn nu ondergebracht een gymnasium en een instituut voor verstandelijk gehandicapten. Gedurende ons verblijf rondom en in de basiliek was een koor bezig zijn instrumenten klaar te zetten voor een repetitie. Net voor ons vertrek konden we toen nog even genieten van enkele nummers die het jongerenkoor liet horen. Door de akoestiek klonk het magistraal om te beluisteren. Op deze vakantie was het even zo'n moment van ogen dicht en bezinning. Prachtig was het !!!
Het jongerenkoor met links op de voorgrond een beeld van Cyrillus en Methodius
Richting Sternberk is het regenen overgegaan in hoosbuien. Ach, we hadden ze nog niet gehad en op deze wegen blijft het een belevenis. We doen nog even de Tesco aan voor wat boodschappen. Om 16.30 uur bereiken we Penzion U Zlatého Muflona ( www.zlatymuflon.cz) in Sternberk, waar we de komende nachten zullen doorbrengen.
wordt vervolgd.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Zondag 12 mei (deel 1.) Prostějov
Bij het opstaan regent het weer dat het een lieve lust is, of anders gezegd: het regent continue heel erg hard. Na alle dagelijkse plichtplegingen staat ons gelukkig een voortreffelijk ontbijt te wachten, dat buitengewoon goed smaakt. Met een goedgevulde maag kunnen we ons reisprogramma weer oppakken. Voor vandaag staat Prostějov en omgeving op het programma en ik heb nog geen idee wat ons zoal te wachten staat. Wij kunnen bij de stadsmuur de auto parkeren en zijn dan redelijk in de buurt van het centrum. Aan de muur zien we een bastion, dat tot 1905 gebruikt is als gevangenis. Tegenwoordig is er een galerie in dit bastion. Het is het enig overgebleven bastion. De bouw van de stadsmuren met wallen en bastions aan de poorten waren in 1495 begonnen.
Stadsmuur met bastion
Op weg naar het centrum komen we langs het oude raadhuis met daarachter de Kerk van het Heilige Kruis. Het oude raadhuis is gebouwd in de jaren tussen 1521 en 1530 en werd tot aan het einde van de 19e eeuw als zodanig gebruikt. Nu is er het museum in permanente exposities over de stad en haar omgeving. De stad Prostějov is te vinden in de regio Olomouc en heeft bijna 47.000 inwoners. Tegenwoordig staat de stad bekend als centrum van de Tsjechische mode-industrie en er zijn speciale militaire eenheden gelegerd.
Het oude Raadhuis
We komen uit op het Námesti T.G.Masaryka, dat in het midden bestaat uit fraai aangelegde terrassen met fonteinen en veel groen. Het wordt omgeven door mooie historische panden, die allen een naam dragen en een kenmerkend beeld in een nis hebben of een geschilderd huiskenmerk aan de gevel. De huizen hebben allemaal namen, zoals: het huis aan de mond, apotheek de zwarte adelaar, het huis aan de post en het huis van de Heilige Margarethe waarin zich de VVV bevindt. Tussen al het groen ontdek ik nog net een pestzuil met een beeld van de Heilige maagd Maria uit de 18e eeuw.
De Mariazuil op Námesti Masaryka
Zeer dominant is er het nieuwe Raadhuis op het plein aanwezig. Als wij er zijn wordt het bewaakt door twee agenten en ik heb niet kunnen achterhalen wat hiervoor een reden zou kunnen zijn op een zondagmorgen. Het raadhuis is gebouwd tussen alle herenhuizen in en bezit een toren die 66 meter hoog is. Het is gebouwd tussen 1911 en 1914 naar een ontwerp van de architect Karl Hugo Klepka. In de toren zien we een astronomisch uurwerk met de actuele stand van zon en maan, alsmede de datum. Jammer is het dat we er niet in kunnen, want van binnen moet het erg mooi zijn, zoals bijvoorbeeld het trappenhuis en de verschillende zalen.
Het nieuwe Raadhuis
We verlaten Námesti Masaryka via het Námesti Pernštynské en komen bij het Zámek Prostějov. Het betreft een vierhoekig renaissance slot, dat rijk voorzien is van een Sgrafitti versiering van de kunstenaar Jano Kőhler. Van de oorspronkelijke versiering is het mooie Renaissance portaal bewaard gebleven uit het einde van de 16e eeuw.
Zámek Prostějov
Het belangrijkste culturele en sociale centrum van Prostějov is Národní Dům met een theater, gemeenschapshuis, restaurants en grote zaal. Het gebouw geldt als juweel van de Tsjechische moderne architectuur en de Jugendstil periode rond de jaren 1905 tot 1907. Het gebouw is ontworpen door de architect Jan Kotěra (1871 - 1923), die we kennen van diverse bouwwerken in Praag, villa Bata in Zlin en het Oost-Boheems museum in Hradec Králové.
Národní Dům
Van belang voor zijn werk zijn de grote gebruiksmogelijkheden van het gebouw en de voortzetting van versiering aan de binnenzijde van het gebouw. Aan de versiering hebben de bekendste representanten van de Tsjechische moderne kunst deelgenomen. Zo zijn binnen motieven te zien, die sterk doen denken aan de Tsjechische schilder Alfons Mucha. Ook zijn binnen folkloristische motieven te zien, die we terugzien aan de kolommen van de theateringang.
De ingang van het theater
Voor meer informatie over Prostějov: www.mestopv.cz en www.prostejov.eu
wordt vervolgd deel 2.
Zondag 12 mei (deel 1.) Prostějov
Bij het opstaan regent het weer dat het een lieve lust is, of anders gezegd: het regent continue heel erg hard. Na alle dagelijkse plichtplegingen staat ons gelukkig een voortreffelijk ontbijt te wachten, dat buitengewoon goed smaakt. Met een goedgevulde maag kunnen we ons reisprogramma weer oppakken. Voor vandaag staat Prostějov en omgeving op het programma en ik heb nog geen idee wat ons zoal te wachten staat. Wij kunnen bij de stadsmuur de auto parkeren en zijn dan redelijk in de buurt van het centrum. Aan de muur zien we een bastion, dat tot 1905 gebruikt is als gevangenis. Tegenwoordig is er een galerie in dit bastion. Het is het enig overgebleven bastion. De bouw van de stadsmuren met wallen en bastions aan de poorten waren in 1495 begonnen.
Stadsmuur met bastion
Op weg naar het centrum komen we langs het oude raadhuis met daarachter de Kerk van het Heilige Kruis. Het oude raadhuis is gebouwd in de jaren tussen 1521 en 1530 en werd tot aan het einde van de 19e eeuw als zodanig gebruikt. Nu is er het museum in permanente exposities over de stad en haar omgeving. De stad Prostějov is te vinden in de regio Olomouc en heeft bijna 47.000 inwoners. Tegenwoordig staat de stad bekend als centrum van de Tsjechische mode-industrie en er zijn speciale militaire eenheden gelegerd.
Het oude Raadhuis
We komen uit op het Námesti T.G.Masaryka, dat in het midden bestaat uit fraai aangelegde terrassen met fonteinen en veel groen. Het wordt omgeven door mooie historische panden, die allen een naam dragen en een kenmerkend beeld in een nis hebben of een geschilderd huiskenmerk aan de gevel. De huizen hebben allemaal namen, zoals: het huis aan de mond, apotheek de zwarte adelaar, het huis aan de post en het huis van de Heilige Margarethe waarin zich de VVV bevindt. Tussen al het groen ontdek ik nog net een pestzuil met een beeld van de Heilige maagd Maria uit de 18e eeuw.
De Mariazuil op Námesti Masaryka
Zeer dominant is er het nieuwe Raadhuis op het plein aanwezig. Als wij er zijn wordt het bewaakt door twee agenten en ik heb niet kunnen achterhalen wat hiervoor een reden zou kunnen zijn op een zondagmorgen. Het raadhuis is gebouwd tussen alle herenhuizen in en bezit een toren die 66 meter hoog is. Het is gebouwd tussen 1911 en 1914 naar een ontwerp van de architect Karl Hugo Klepka. In de toren zien we een astronomisch uurwerk met de actuele stand van zon en maan, alsmede de datum. Jammer is het dat we er niet in kunnen, want van binnen moet het erg mooi zijn, zoals bijvoorbeeld het trappenhuis en de verschillende zalen.
Het nieuwe Raadhuis
We verlaten Námesti Masaryka via het Námesti Pernštynské en komen bij het Zámek Prostějov. Het betreft een vierhoekig renaissance slot, dat rijk voorzien is van een Sgrafitti versiering van de kunstenaar Jano Kőhler. Van de oorspronkelijke versiering is het mooie Renaissance portaal bewaard gebleven uit het einde van de 16e eeuw.
Zámek Prostějov
Het belangrijkste culturele en sociale centrum van Prostějov is Národní Dům met een theater, gemeenschapshuis, restaurants en grote zaal. Het gebouw geldt als juweel van de Tsjechische moderne architectuur en de Jugendstil periode rond de jaren 1905 tot 1907. Het gebouw is ontworpen door de architect Jan Kotěra (1871 - 1923), die we kennen van diverse bouwwerken in Praag, villa Bata in Zlin en het Oost-Boheems museum in Hradec Králové.
Národní Dům
Van belang voor zijn werk zijn de grote gebruiksmogelijkheden van het gebouw en de voortzetting van versiering aan de binnenzijde van het gebouw. Aan de versiering hebben de bekendste representanten van de Tsjechische moderne kunst deelgenomen. Zo zijn binnen motieven te zien, die sterk doen denken aan de Tsjechische schilder Alfons Mucha. Ook zijn binnen folkloristische motieven te zien, die we terugzien aan de kolommen van de theateringang.
De ingang van het theater
Voor meer informatie over Prostějov: www.mestopv.cz en www.prostejov.eu
wordt vervolgd deel 2.
Wat leer ik weer veel!
Fantastisch.
Dank!!!!
Fantastisch.
Dank!!!!
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Zondag 12 mei (deel 2.) Javoříčko, Bouzov en Úsov
Vooraf had ik al ingepland dat we van Prostejov de binnenwegen richting Bousov zouden nemen. Deze keuze komt voort uit het feit dat ik autosnelwegen in de vakantie bij voorkeur links laat liggen. Zo reden we deze keer over een heel mooi heuvelachtig landschap door het dorpje Luka nad Jihlavou met zo'n 2700 inwoners. Hier is een klooster waar men plannen heeft om er een Duits-Tsjechisch verzoeningscentrum op te zetten.
Uitzicht op Luka nad Jihlavou
Inmiddels bereiken we het plaatsje Javoříčko. Met slechts zo'n 70 inwoners is het nauwelijks de moeite waard om te benoemen. Het heeft echter een bewogen geschiedenis en het staat bekend om de aanwezigheid van de grootste druipsteengrotten van Tsjechië, de Javoříčské Jeskyně. Het was eigenlijk puur toeval, dat we in dit plaatsje terecht kwamen. Het bleek dat dit plaatsje hetzelfde lot beschoren was als Lidice. We reden er letterlijk tegen een Tsjechisch nationaal cultureel monument aan.
Javoříčko Memorial
In de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog, op 5 mei 1945, werd het gehele dorp platgebrand. Slechts de kapel en de school bleven bewaard. De laatst aanwezige SS-soldaten vermoordden ook alle 38 mannelijke inwoners van het dorp. De achtergrond van deze slachting heeft men nooit volledig opgehelderd. Het was één van de laatste oorlogsmisdaden van de Tweede Wereldoorlog. Deze geschiedenis verklaart waarom men juist in Luka denkt aan oprichting van een verzoeningscentrum, omdat Javoříčko ertoe behoort.
Het massagraf op de plaats van het voormalig dorp
Na deze onverwachte en indrukwekkende ontmoeting rijden we naar kasteel Bouzov, dat wel in mijn programma van bezienswaardigheden was opgenomen. Het ligt op zeer korte afstand van de plek die ik zojuist beschreef en sterker, het was de verblijfplaats van de SS-soldaten. In 1938 was het kasteel in bezit gekomen van Hitler, die het schonk aan Heinrich Himmler. Deze kwam er nauwelijks, maar het ontstaan van een huisvesting voor een SS-divisie van de nazi's ligt voor de hand.
Zicht op kasteel Bouzov
Het vroeg 14e-eeuwse kasteel is op hoogte gebouwd, waardoor het slechts aan één zijde benaderbaar was. Juist aan deze zijde bevinden zich meerdere poorten in de opgetrokken muren en zijn grachten aangelegd.
De entree tot het kasteelcomplex
Het kasteel is waarschijnlijk ook de plek waar de latere koning van Bohemen, George van Poděbrady, geboren is op 23 april 1420. Aan het einde van de negentiende eeuw vond een verbouwing in neogotische stijl plaats, waarbij als voorwaarde werd gesteld dat het moest voldoen aan een romantische architectuur.
De burchttoren geeft toegang tot het oorspronkelijke complex
Inmiddels is Bouzov een zeer goed onderhouden kasteel. Het bezit veel grote en kleine torens, oranjerode daken en in het midden staat een grote ronde toren. Het behoort tot de meest geliefde historische bezienswaardigheden van Tsjechië en wordt druk bezocht. Omringt door dichte bossen is het een schitterend statig en vooral romantisch kasteel dat vaak wordt gebruikt bij het filmen van sprookjes.
Het "romantisch" kasteel Bouzov
Op de weg richting ons pension in Sternberk komen we langs het plaatsje Úsov met één van de oudst overgebleven bezittingen van de Moravische adel, het jachtslot Úsov. Het is gebouwd in de stijl van een Frans kasteel en tijdens de Dertigjarige oorlog zwaar beschadigd. Aan het einde van de 17e eeuw liet Jan Adam van Liechtenstein het verbouwen. Hij liet een slot van drie etages met een monumentale trap bouwen naar een ontwerp van de Italische architect Domenico Martinelli.
Het jachtslot Úsov
Al in het jaar 1898 werd het slot als bosbouw- en jachtmuseum ingericht . Aan de kinderen, die het slot bezoeken, is gedacht door plaatsing van een interactieve expositie van vragen en opdrachten. Een spookhuis maakt het slot voor kinderen tot een waar paradijs.
De binnenplaats van Úsov
Nadat we zijn teruggekomen in ons pension moeten we vaststellen dat het een mooie dag geweest is, waarbij we weer veel nieuwe plekken hebben ontdekt. Veel als je bedenkt dat het gedurende de gehele dag behoorlijk regende. Het kon ons er niet van weerhouden ook van deze dag te genieten.
wordt vervolgd
Zondag 12 mei (deel 2.) Javoříčko, Bouzov en Úsov
Vooraf had ik al ingepland dat we van Prostejov de binnenwegen richting Bousov zouden nemen. Deze keuze komt voort uit het feit dat ik autosnelwegen in de vakantie bij voorkeur links laat liggen. Zo reden we deze keer over een heel mooi heuvelachtig landschap door het dorpje Luka nad Jihlavou met zo'n 2700 inwoners. Hier is een klooster waar men plannen heeft om er een Duits-Tsjechisch verzoeningscentrum op te zetten.
Uitzicht op Luka nad Jihlavou
Inmiddels bereiken we het plaatsje Javoříčko. Met slechts zo'n 70 inwoners is het nauwelijks de moeite waard om te benoemen. Het heeft echter een bewogen geschiedenis en het staat bekend om de aanwezigheid van de grootste druipsteengrotten van Tsjechië, de Javoříčské Jeskyně. Het was eigenlijk puur toeval, dat we in dit plaatsje terecht kwamen. Het bleek dat dit plaatsje hetzelfde lot beschoren was als Lidice. We reden er letterlijk tegen een Tsjechisch nationaal cultureel monument aan.
Javoříčko Memorial
In de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog, op 5 mei 1945, werd het gehele dorp platgebrand. Slechts de kapel en de school bleven bewaard. De laatst aanwezige SS-soldaten vermoordden ook alle 38 mannelijke inwoners van het dorp. De achtergrond van deze slachting heeft men nooit volledig opgehelderd. Het was één van de laatste oorlogsmisdaden van de Tweede Wereldoorlog. Deze geschiedenis verklaart waarom men juist in Luka denkt aan oprichting van een verzoeningscentrum, omdat Javoříčko ertoe behoort.
Het massagraf op de plaats van het voormalig dorp
Na deze onverwachte en indrukwekkende ontmoeting rijden we naar kasteel Bouzov, dat wel in mijn programma van bezienswaardigheden was opgenomen. Het ligt op zeer korte afstand van de plek die ik zojuist beschreef en sterker, het was de verblijfplaats van de SS-soldaten. In 1938 was het kasteel in bezit gekomen van Hitler, die het schonk aan Heinrich Himmler. Deze kwam er nauwelijks, maar het ontstaan van een huisvesting voor een SS-divisie van de nazi's ligt voor de hand.
Zicht op kasteel Bouzov
Het vroeg 14e-eeuwse kasteel is op hoogte gebouwd, waardoor het slechts aan één zijde benaderbaar was. Juist aan deze zijde bevinden zich meerdere poorten in de opgetrokken muren en zijn grachten aangelegd.
De entree tot het kasteelcomplex
Het kasteel is waarschijnlijk ook de plek waar de latere koning van Bohemen, George van Poděbrady, geboren is op 23 april 1420. Aan het einde van de negentiende eeuw vond een verbouwing in neogotische stijl plaats, waarbij als voorwaarde werd gesteld dat het moest voldoen aan een romantische architectuur.
De burchttoren geeft toegang tot het oorspronkelijke complex
Inmiddels is Bouzov een zeer goed onderhouden kasteel. Het bezit veel grote en kleine torens, oranjerode daken en in het midden staat een grote ronde toren. Het behoort tot de meest geliefde historische bezienswaardigheden van Tsjechië en wordt druk bezocht. Omringt door dichte bossen is het een schitterend statig en vooral romantisch kasteel dat vaak wordt gebruikt bij het filmen van sprookjes.
Het "romantisch" kasteel Bouzov
Op de weg richting ons pension in Sternberk komen we langs het plaatsje Úsov met één van de oudst overgebleven bezittingen van de Moravische adel, het jachtslot Úsov. Het is gebouwd in de stijl van een Frans kasteel en tijdens de Dertigjarige oorlog zwaar beschadigd. Aan het einde van de 17e eeuw liet Jan Adam van Liechtenstein het verbouwen. Hij liet een slot van drie etages met een monumentale trap bouwen naar een ontwerp van de Italische architect Domenico Martinelli.
Het jachtslot Úsov
Al in het jaar 1898 werd het slot als bosbouw- en jachtmuseum ingericht . Aan de kinderen, die het slot bezoeken, is gedacht door plaatsing van een interactieve expositie van vragen en opdrachten. Een spookhuis maakt het slot voor kinderen tot een waar paradijs.
De binnenplaats van Úsov
Nadat we zijn teruggekomen in ons pension moeten we vaststellen dat het een mooie dag geweest is, waarbij we weer veel nieuwe plekken hebben ontdekt. Veel als je bedenkt dat het gedurende de gehele dag behoorlijk regende. Het kon ons er niet van weerhouden ook van deze dag te genieten.
wordt vervolgd
kuurgast
Donateur
Ad dank voor je mooie reisverhaal met zoveel nieuw/onbekend informatie materiaal.
Het verhaal van Javoříčko 1945 kan je vinden op valka.cz en met meer foto's op javoricko.wz.cz/piet.
Het verhaal van Javoříčko 1945 kan je vinden op valka.cz en met meer foto's op javoricko.wz.cz/piet.
Ad Verschoor
Donateur
Reis door Tsjechië 2013
Maandag 13 mei (deel 1.) Hranice
Het is maandagmorgen en mijn laptop weigert nog steeds iedere dienst, na het slurpen van koffie enige dagen hiervoor. In Nederland zijn de meeste winkels op deze ochtend gesloten. Ik wil toch wel even kijken in Sternberk of er een computershop is en of deze open is. Vóór 10.00 uur bezoeken we al de plaatselijke VVV. Zij laten ons, uiterst vriendelijk, weten dat zo'n shop hier niet te vinden is en sturen ons door naar Olomouc. Nu sta ik in mijn omgeving bekend als eigenwijs en dat doet me besluiten om toch te gaan zoeken in Sternberk. Op een pleintje kom ik langs een winkel. Ze verkopen er biologische cosmetica, thee en kruidenproducten, kaarsen en specerijen. In de etalage liggen ook draadloze muizen en wel de muizen die nodig zijn om een laptop in beweging te zetten. Anders gezegd, er worden ook computeronderdelen verkocht en er vinden reparaties plaats. Helaas, de reparatie van de laptop duurt te lang, want als hij klaar is hebben wij Tsjechië alweer verlaten. De meneer stelt dat we het ook zouden kunnen proberen met een los toetsenbord en dat aan te sluiten op de USB ingang. Ik schrik bij de gedachte wat een toetsenbord moet gaan kosten. Hij noemt de prijs en de mond valt open van verbazing. Het is slechts 145 kronen, of ongeveer 6 euro voor een compleet toetsenbord. 's Avonds blijkt dat het nog werkt ook. Heel vrolijk, eigenwijs die ik ben, gaan we naar Hranice. Tra,la,la,la,la !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het oude Raadhuis
Hranice telt ongeveer 20.000 inwoners. Het ligt aan de autoweg E 462 tussen Olomouc en Ostrava. Op het Masarykovo Námesti zien we, op nummer 71, het voormalig gemeentehuis. Men is met de bouw in de 16e eeuw begonnen. De prismavormige toren, woonvertrekken van de torenwachters en een wachtgalerij, zijn waarschijnlijk in 1571 bijgebouwd. De huidige uitstraling kreeg het gebouw in 1869. Sinds 2001 is de stadsbibliotheek, een museum met kunstgalerij en het stadsinformatiecentrum er in ondergebracht. Even verderop zien we een synagoge uit het jaar 1863, waarin nu een kunsthal in gevestigd is.
De Synagoge
Midden op het plein staat de parochiekerk van de onthoofde Heilige Johannes de Doper. Deze is gebouwd tussen de jaren 1754 en 1763 door Jakub Antonin Slováček naar een ontwerp van de Brno'se architect František Antonin Grimm. De meest in het oog springende gedeelten van het indrukwekkende gebouw zijn de voorgevel en de toren.
Kostel Stětí sv. Jana Křtitele
Veel informatie over Hranice mocht ik krijgen van de informatrice in het stadsinformatiecentrum. Zij vertelde een week eerder Friesland bezocht te hebben en was onder de indruk van dit landschap met haar vele meren en historierijke plaatsen. Verschillende folders die ik van deze informatrice kreeg, zijn geschreven in de Nederlandse taal. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit nog nergens anders ben tegengekomen. Zij wijst ons erop om zeker het kasteel nog even te bezoeken.
Het oude, bewaard gebleven, hoofdportaal
In 1398 wordt er voor het eerst melding gemaakt van een fort in het noordelijk deel van de stad. Als de heer van Cimburk (1431-1475) eigenaar is, wordt het fort verbouwd tot een stenen burcht. In de beginjaren van de 16e eeuw wordt de hoofdtoren gebouwd met een hoogte van 64,7 meter. Begin 1600 krijgt het zijn huidige vorm en komen er arcades in het binnenhof.
Het binnenhof met arcades en dak
De gemeente Hranice startte in 1996 met de renovatie. Na eerdere verwaarlozing werden alle arcades en de resterende gebouwen in hun oude glorie hersteld. Het binnenhof kreeg bovendien een glazen dak. In 1998 was het werk voltooid. Momenteel heeft het gebouw de functie van Gemeentehuis en in het binnenhof vinden geregeld culturele evenementen plaats.
Fort Hranice, als Gemeentehuis
Voor meer informatie: www.mesto-hranice.cz, www.mic.hranet.cz en www.hranicko.eu
wordt vervolgd (deel 2.)
Maandag 13 mei (deel 1.) Hranice
Het is maandagmorgen en mijn laptop weigert nog steeds iedere dienst, na het slurpen van koffie enige dagen hiervoor. In Nederland zijn de meeste winkels op deze ochtend gesloten. Ik wil toch wel even kijken in Sternberk of er een computershop is en of deze open is. Vóór 10.00 uur bezoeken we al de plaatselijke VVV. Zij laten ons, uiterst vriendelijk, weten dat zo'n shop hier niet te vinden is en sturen ons door naar Olomouc. Nu sta ik in mijn omgeving bekend als eigenwijs en dat doet me besluiten om toch te gaan zoeken in Sternberk. Op een pleintje kom ik langs een winkel. Ze verkopen er biologische cosmetica, thee en kruidenproducten, kaarsen en specerijen. In de etalage liggen ook draadloze muizen en wel de muizen die nodig zijn om een laptop in beweging te zetten. Anders gezegd, er worden ook computeronderdelen verkocht en er vinden reparaties plaats. Helaas, de reparatie van de laptop duurt te lang, want als hij klaar is hebben wij Tsjechië alweer verlaten. De meneer stelt dat we het ook zouden kunnen proberen met een los toetsenbord en dat aan te sluiten op de USB ingang. Ik schrik bij de gedachte wat een toetsenbord moet gaan kosten. Hij noemt de prijs en de mond valt open van verbazing. Het is slechts 145 kronen, of ongeveer 6 euro voor een compleet toetsenbord. 's Avonds blijkt dat het nog werkt ook. Heel vrolijk, eigenwijs die ik ben, gaan we naar Hranice. Tra,la,la,la,la !!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het oude Raadhuis
Hranice telt ongeveer 20.000 inwoners. Het ligt aan de autoweg E 462 tussen Olomouc en Ostrava. Op het Masarykovo Námesti zien we, op nummer 71, het voormalig gemeentehuis. Men is met de bouw in de 16e eeuw begonnen. De prismavormige toren, woonvertrekken van de torenwachters en een wachtgalerij, zijn waarschijnlijk in 1571 bijgebouwd. De huidige uitstraling kreeg het gebouw in 1869. Sinds 2001 is de stadsbibliotheek, een museum met kunstgalerij en het stadsinformatiecentrum er in ondergebracht. Even verderop zien we een synagoge uit het jaar 1863, waarin nu een kunsthal in gevestigd is.
De Synagoge
Midden op het plein staat de parochiekerk van de onthoofde Heilige Johannes de Doper. Deze is gebouwd tussen de jaren 1754 en 1763 door Jakub Antonin Slováček naar een ontwerp van de Brno'se architect František Antonin Grimm. De meest in het oog springende gedeelten van het indrukwekkende gebouw zijn de voorgevel en de toren.
Kostel Stětí sv. Jana Křtitele
Veel informatie over Hranice mocht ik krijgen van de informatrice in het stadsinformatiecentrum. Zij vertelde een week eerder Friesland bezocht te hebben en was onder de indruk van dit landschap met haar vele meren en historierijke plaatsen. Verschillende folders die ik van deze informatrice kreeg, zijn geschreven in de Nederlandse taal. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit nog nergens anders ben tegengekomen. Zij wijst ons erop om zeker het kasteel nog even te bezoeken.
Het oude, bewaard gebleven, hoofdportaal
In 1398 wordt er voor het eerst melding gemaakt van een fort in het noordelijk deel van de stad. Als de heer van Cimburk (1431-1475) eigenaar is, wordt het fort verbouwd tot een stenen burcht. In de beginjaren van de 16e eeuw wordt de hoofdtoren gebouwd met een hoogte van 64,7 meter. Begin 1600 krijgt het zijn huidige vorm en komen er arcades in het binnenhof.
Het binnenhof met arcades en dak
De gemeente Hranice startte in 1996 met de renovatie. Na eerdere verwaarlozing werden alle arcades en de resterende gebouwen in hun oude glorie hersteld. Het binnenhof kreeg bovendien een glazen dak. In 1998 was het werk voltooid. Momenteel heeft het gebouw de functie van Gemeentehuis en in het binnenhof vinden geregeld culturele evenementen plaats.
Fort Hranice, als Gemeentehuis
Voor meer informatie: www.mesto-hranice.cz, www.mic.hranet.cz en www.hranicko.eu
wordt vervolgd (deel 2.)
Hranice had een stedenband met Leidschendam Voorburg, vandaar de Nederlandse omschrijving?
Mooie foto's en interessante verhalen.
Mooie foto's en interessante verhalen.
kuurgast
Donateur
Je kan de folders online vinden op mic.hranet.cz/cs/mesto-hranice/nl.
Niet "had" maar nog steeds bestaat er een levendige stedenband zie hranice.nl.