echt dat is een fantastische hond!!!!!!
Hierbij sluit ik bij Gorrit aanPrachthond!!
Goed gedaan Arie:top:
Af en toe fok ik een nestje.De TW is een zeer temperamentvolle en actieve hond. Het oriëntatievermogen en de verdedigingsdrang zijn zeer hoog ontwikkeld. Het is een zeer levendige en zelfstandige hond die grote indruk maakt door zijn waardigheid. Zijn verhouding tot zijn baas is meer van gelijke hoogte dan onderdanigheid.
Het is verstandig de puppy's vanaf de 8e week individueel te behandelen. Het biedt de nieuwe bezitter de mogelijkheid het karakter en de totale ontwikkeling te beïnvloeden. Zijn psychische rijpheid bereikt de TW op een leeftijd tussen 2 en 3 jaar. Zijn ongenegenheid, zich ondergeschikt te maken (niet voor het werk) vraagt in het begin zeer veel geduld, die zich, al is het later, in buitengewone goede betrekking tot zijn baasje en met zeer goede arbeidsresultaten uitbetaalt.
De ervaring met TW bevestigt de harmonie van de eigenschappen, die door de wolf en de hond vererfd worden. De gehoorzaamheid, geconcentreerde opmerkzaamheid en waakzaamheid; deze eigenschappen tekenen de TW en maken hem tot een zeer geschikte beschermer van baas en territorium. Zijn uithoudingsvermogen is bewonderenswaardig en overtreft die van het grootste deel van andere rassen met de volle 100%. Langs de fiets loopt de TW gemakkelijk 100 km waarbij hij na deze prestatie 50% sneller herstelt dan bijv. de Duitse Herder na slechts zo'n halve prestatie.
Zeer goed toonde de TW zich ook in het speurwerk, wat ze niet alleen als verdedigingshond, maar ook als reddingshond geschikt maakt. Hij is uitgesproken bestand tegen verschillende weersinvloeden, uithoudingsvermogend, krachtig en bezit een zeer goed oriëntatievermogen. Hij is leergierig en reageert snel. Zijn aangeboren voorliefde, welke zich bij iedere inzet als werkhond aanwezig is, laat zich ook sportief benutten, zodat de TW in een span bij sledehondrennen net zo goed ingezet kan worden als bij Agility. Omdat deze sporten bij fokkers van TW's steeds meer aanhangers vinden, wordt er steeds vaker gebruik gemaakt van deze mogelijkheden.
De meeste honden van dit ras blaffen niet, maar uiten zich in het wolfstypische huilen. Wanneer men een africhtingsprogramma wil volgen, kan dat een probleem geven, omdat men met veel geduld en gevoel, het commando "Luid" aanleren moet.
Uiterlijke verschijning
De wolfhond is een grote werkhond, snel, lichtvoetig, vrij en elegant in beweging. Zijn karakteristieke gang is vloeiend en blijkbaar moeiteloos. De proporties en de vorm van het lichaam spiegelen de juiste verhoudingen af van kracht, snelheid en uithoudingsvermogen.
Karakter en natuurlijke aard
Absolute gehoorzaamheid moet men van een wolfhond niet verwachten omdat bij hem, zoals bij veel hondenrassen wel het geval is, de bereidheid om te onderwerpen ontbreekt. Binnen de familie zoekt hij zijn eigen "baasje" zelf uit. Hij ziet zijn familie als zijn roedel en welke plaats hij daarin inneemt, bestempelen uiteraard "zijn" mensen.
Belangrijk: TW heeft gezelschap en beweging nodig! Als u aan zijn behoefte voldoet en hem lichamelijk en geestelijk uitdaagt, dan is hij een hond die zich zeer goed aanpast. Steeds is hij nieuwsgierig en ondernemend en houdt hij ervan, u op uw wandelingen in de vrije natuur, fiets- of ski-touren te begeleiden in het daarvoor geschikte gebied. Krijgt hij echter niet genoeg aandacht of uitloop, dan is hij snel verveeld en kan hij op domme gedachten komen.
Dan kan het gebeuren dat hij de woning op zijn kop zet.
Iedereen die besloten heeft zo'n hond in de familie op te nemen, moet zich erop instellen dat er in de toekomst een paar uur gezamenlijk met de hond in weer en wind gewandeld moet worden. Als uiterst zelfstandige hond heeft hij echter een consequente opvoeding nodig.
Hoi Borat, ik ben het met je "artikel" de Tsjech helemaal eens. Ik heb als puber een TW gekregen van mijn vriendje, omdat ik hem oh zo mooi vond. Wat een foute boel. De TW's hebben inderdaad de juiste baas nodig. Door gebrek aan ervaring en conscequentie heb ik mijn hond hopeloos verpest. Pas nadat hij m'n broertje, moeder en mezelf heeft aangevallen (wat ik totaal als m'n eigen fout beschouw!!!!!! voor de zeurpieten...), heb ik actie ondernomen. Ik heb de hond weggegeven aan een ervaren baas. Mijn hart brak, maar het was het beste wat ik voor het beest (en mijn familie) heb kunnen doen.
DUS, er bestaan er geen slechte dieren, alleen slechte bazen!!!
Overigens heb ik nu een hele lieve Duitser (oke, ik geef het toe, het is een verwend kreng), maar ben nog steeds gek op TW's.