Eindelijk weer eens een verslagje van mij! De wandelingen stapelen zich op en de zomervakantie, met hopelijk nog meer leuke wandelingen, staat alweer voor de deur.
Deze keer geen verslag vanuit het Noorden maar reizen we vanuit het frisse Nederland via oa de binnenwegen van het prachtige Bayerischer Wald af naar Zuid-Bohemen en wel naar de toeristische trekpleister Český Krumlov. De reis gaat voorspoedig en al gauw passeren we de grens van Tsjechië. We laten onderweg nog even de hond uit nabij het Lipno-meer maar het prachtige natuurschoon van het Bayerische Wald zette het Lipnomeer even helemaal in de schaduw. Wel drinken we nog een drankje op een zonnig terras in Horní Planá om daarna snel weer verder te reizen naar het mooie Český Krumlov.
Voor mij is het de eerste keer dat ik dit stadje bezoek, Gorrit was hier eerder maar ook dat is alweer lange tijd geleden, dus we laten ons verrassen door al het moois wat deze stad te bieden heeft.
Ieder jaar, in het derde weekend van juni, is er hier een groot festival, het “Slavnosti Pětilisté Růže” oftewel het vijfbladige-roos-festival. Tijdens dit weekend heerst er een atmosfeer van een Middeleeuwse stad en dat trekt uiteraard altijd enorm veel bezoekers. Gezien het laatste besluiten we er vier dagen van te maken om de stad ook echt te zien zonder drommen toeristen die op dit soort festiviteiten afkomen. We komen aan bij het heerlijk rustig gelegen pension Antoni, met uitzicht op de Moldau (Vltava) en vanwaar we via een trap (Plešivecké schody) direct in het oude centrum staan. Grote, nette kamers, een super ontbijt en lieve, vriendelijke Tsjechen die ook nog eens uitstekend de Engelse taal beheersen, een goede keuze!
Voor wie slecht trappen kan lopen is dit pension geen goede keuze of zou moeten omlopen via de openbare weg. De voorspellingen zijn goed voor de komende dagen, wel kan er her en der een plensbui vallen. Als we aankomen is het weer geweldig, 25 graden en met enige witte wolkjes aan de lucht wordt het fotograferen een feest. Een blauwe lucht zonder wolken is over het algemeen saai en voegt niets toe aan een foto.
Onderaan de trap staan we direct voor de brug naar Vnitřní Město, waar we gaan voor een cappuccino op een terras aan het water. Dit viel, ook door de ligging, zo goed in de smaak dat we alle andere dagen hier ook onze cappuccinootjes maar gehaald hebben. Er lopen naar schatting vele honderden toeristen in het oude stadsdeel maar dat is nog erg rustig met datgene wat ons te wachten staat.
Wordt vervolgd..
Deze keer geen verslag vanuit het Noorden maar reizen we vanuit het frisse Nederland via oa de binnenwegen van het prachtige Bayerischer Wald af naar Zuid-Bohemen en wel naar de toeristische trekpleister Český Krumlov. De reis gaat voorspoedig en al gauw passeren we de grens van Tsjechië. We laten onderweg nog even de hond uit nabij het Lipno-meer maar het prachtige natuurschoon van het Bayerische Wald zette het Lipnomeer even helemaal in de schaduw. Wel drinken we nog een drankje op een zonnig terras in Horní Planá om daarna snel weer verder te reizen naar het mooie Český Krumlov.
Voor mij is het de eerste keer dat ik dit stadje bezoek, Gorrit was hier eerder maar ook dat is alweer lange tijd geleden, dus we laten ons verrassen door al het moois wat deze stad te bieden heeft.
Ieder jaar, in het derde weekend van juni, is er hier een groot festival, het “Slavnosti Pětilisté Růže” oftewel het vijfbladige-roos-festival. Tijdens dit weekend heerst er een atmosfeer van een Middeleeuwse stad en dat trekt uiteraard altijd enorm veel bezoekers. Gezien het laatste besluiten we er vier dagen van te maken om de stad ook echt te zien zonder drommen toeristen die op dit soort festiviteiten afkomen. We komen aan bij het heerlijk rustig gelegen pension Antoni, met uitzicht op de Moldau (Vltava) en vanwaar we via een trap (Plešivecké schody) direct in het oude centrum staan. Grote, nette kamers, een super ontbijt en lieve, vriendelijke Tsjechen die ook nog eens uitstekend de Engelse taal beheersen, een goede keuze!
Voor wie slecht trappen kan lopen is dit pension geen goede keuze of zou moeten omlopen via de openbare weg. De voorspellingen zijn goed voor de komende dagen, wel kan er her en der een plensbui vallen. Als we aankomen is het weer geweldig, 25 graden en met enige witte wolkjes aan de lucht wordt het fotograferen een feest. Een blauwe lucht zonder wolken is over het algemeen saai en voegt niets toe aan een foto.
Onderaan de trap staan we direct voor de brug naar Vnitřní Město, waar we gaan voor een cappuccino op een terras aan het water. Dit viel, ook door de ligging, zo goed in de smaak dat we alle andere dagen hier ook onze cappuccinootjes maar gehaald hebben. Er lopen naar schatting vele honderden toeristen in het oude stadsdeel maar dat is nog erg rustig met datgene wat ons te wachten staat.
Wordt vervolgd..
) En Kuurgast, je hebt gelijk, voor rolstoelgebruikers of slecht ter been zijnde mensen zijn die keitjes een drama.