Kampeervakantie 1990

Welkom op Tsjechie.net

Het Tsjechisch Forum, in een nieuw jasje!

Tabe

† In Memoriam
De eerste keer met de kinderen kamperen in Tsjechie (1990):

Toen in 1990 de grenzen in Tsjechie open gingen zijn wij, ons gezinnetje, 2 jongens toen 12 en 9 en een meid van 6 jaar op vakantie geweest in Tsjechie. Via de ANWB-gids was de keus gevallen op de Autokemp van Nepomuk. Niet te ver over de Duits/Tsjechische grens. Twee kleine tentjes mee boven op het dak van de auto en rijden maar.

Het was even zoeken maar de camping werd toch vrij snel gevonden. We kwamen er op vrijdagmiddag rond 5 uur aan. Een vrij ruime camping met een middenveld waar de tenten en een enkele caravan stonden, en aan de rand een aantal kleine houten huisjes. Aan het begin van de camping was een soort kantine met terras die er erg gezellig uitzag. De camping is gelegen aan een klein meertje met een steiger en een soort "slurf "van een aantal (15) meter in het water waar de kinderen met veel kunst en vliegwerk over heen konden lopen voordat ze in het water vielen. Verder twee waterfietsen die je kon huren Het zag er al met al best gezellig uit. Nadat wij voortreffelijk werden geholpen door de camping-administratie konden we zelf een plaatsje uitzoeken op het middenveld. We werden daarin begeleid door twee dames op leeftijd die de camping beheerden. Tentjes opgezet en klaar ! Het bleek dat er drie Nederlandse gezinnen op de camping stonden en allen , heel toevallig, uit Almere

Het was al laat in de middag en pa was na de lange reis hard aan een pilsje toe. De kinderen verkenden de camping. En na een lange dag vroeg in de slaapzakken. Het washok was al een heel avontuur voor de kinderen. Een soort trog met een aantal kranen met alleen koud water. Verder een ruimte van 3x3 waar een achttal douches waren. Privacy ? no way ! De wc-deuren konden niet worden afgesloten. Op sommige zat nog ziets als een klein haakje, primitief aangebracht. De kinderen hebben zich de eerste avond aan de "trog "gewassen; ze zouden de volgende ochtend wel douchen.

De volgende ochtend om 9 uur, uitgeslapen en wel, toog onze jeugd naar het gesamelijke douchehok. Ondanks dat er toch nog een paar mensen aan het douchen waren bleek er alleen maar koud water uit de douchekoppen te komen. Kennelijk voor de Tsjechische douchers geen probleem . maar voor onze kinderen ?....... Bleek dat al het warme water al opgesoupeerd was door de vroege vogels.

De kinderen hadden al vrij snel contact met de Tsjechische kinderen. Sprokkelhout zoeken voor 's avonds, het kampvuurtje. Omdat in het hele bos rond de camping al geen sprokkeltje hout meer was te vinden was bracht een Tsjechische vader met een Skoda 105 met een aanhangertje de kinderen iets verder in het bos . Vader
's avonds naar het terras, waar hij zich wild schrok van de prijs van een halve liter bier. Anderhalve kroon voor zo'n glazen pul met een handvat.Gezellig op het terras en gezellig bij de verschillende kampvuren. Mooi weer en dus lange zwoele avond.

Rond een uur of elf komt de oudste zoon van mij naar me toe op het terras. Pa, er zit een vreemde dikke Tsjech naast Gerben bij het kampvuur. Ik daar naar toe. Rond het vuur zaten een aantal kinderen en ook een paar volwassenen. En inderdaad, naast Gerben zit een behoorlijk stevige Tsjech van een jaar of dertig. Niet geheel nuchter en in zijn beste Duits in een diep gesprek met Gerben, die deed alsof hij alles verstond. Zowel Gerben als de Tsjechische man hadden een twijg in de hand met aan de punt een op een speciale manier ingesneden worstje. Deze werden boven het vuur geroosterd. Bleek gewoon en heel aardige man te zijn. Een beetje aangeschoten weliswaar maar goed aanspreekbaar. Toen de man merkte dat ik de vader van Gerben was maakte hij wat plaats zodat ik ook op de houten plank kon zitten. Ook zo'n spriet in de hand, ook een worstje er an en tevens een fles Gambrinus. Tot twee uur in de nacht hebben Mira en ik samen gezellig bij het vuur gezeten. Het ene pivootje na de andere. En Gerben lag allang in z'n slaapzakkie. Een "veelbelovend begin " ! :)

Later meer?
:confused:
 

Tabe

† In Memoriam
bij deze.
vakantie in Tsjechie 1990 vervolg

We hadden geluk dat toen we op de camping in Nepomuk stonden, we eigenlijk drie weken mooi, zelfs schitterend weer hadden. Altijd een temperatuurtje van zo'n graad of 25 / 30. Van de kinderen dus geen spatje last. Ze trokken, alle drie, op met de Tsjechische jeugd. Met handen en voeten werd er gebabbeld. Veel zwemmen in het meer, rennen over wie het langst over de "slurf" kon en waterfietsen, En uiteraard het bos in om , voor 's avonds, hout te sprokkelen. Ze kwamen soms terug met hele kerstbomen! Vader regelmatig te vinden op het terras, druk bezig een pivonist te worden. Meestal in gezelschap van Mira, een echte pivonist waar de pivonist van dit Forum maar een aspirant is.. (gevaarlijke uitspraak ..) Mira bleek een aardige kerel die wat bijverdiende door met zijn bandje lekkere Tsjechische hoempapa muziek te spelen in dorpskroegjes en op campings. Vanavond zou hij met zijn band ook acte de presence geven op het terras en uiteraard werden mijn vrouw en ik uitgenodigd daarbij te zijn.

Een ander spelletje van de jeugd was kikkers zoeken. Of padden, daar heb ik geen verstand van. Plastic emmer mee en vangen maar ! Ik was er zelf niet zo'n voorstander van, maar het bleek voor de Tsjechische jeugd normaal te zijn, dus toe maar. Maar wel weer vrijlaten, die beestjes , he. Ja pa, we laten ze echt wel vrij. Nu is Gerben een banjer van het zuiverste soort en zijn nieuwe tsjechische vriendjes waren niks beter !

We hadden inmiddels ontdekt dat je 's middags rond 5 uur warm water had in de doucheruimte. Altijd rond deze tijd toog een behoorlijk groep vrouwen naar het douchehok Ook mijn vrouw huppelde mee. Gezellig, met z'n achten in dat hok, keuvelen en kletsen. Opeens een hoop gegil in dit hok.De doucheruimte stroomde rap leeg ! Kikkers in het hok. Niet 1 maar wel 20 of meer !!! De dader (s) leek mij wel bekend. Dus Gerben en zijn vriendjes op hun falie gegeven. Excuus van Gerben ? Maar pa, ik moest ze toch weer vrijlaten, dat heb ik gedaan. Wat bleek; boven in de doucheruimte was een gat naar buiten voor de luchtafvoer. Onze jongetjes hadden daar , aan de buitenzijde, de emmer met kikkers geleegd. Veel lol natuurlijk, toen er aan de andere kant van de muur het nodige gegil en rumoer ontstond.

"s Avonds tot 11.00 uur een feestje gevierd op het terras met levende muziek. Veel harmonica, wat blikwerk en bv een soort wandelstok met deksels en belletjes voor het ritme. Mira kon overigens nog goed zingen ook. De wat oudere Tsjechische jeugd vermaakte zich ook prima. Met een aantal ben ik later in contact gekomen. Want ja, een westerling ...da's best interessant. Het viel me direct al op dat de jeugd redelijk Engels sprak. Bij de ouderen kon je beter met de Duitse taal overweg. De muziek stopte klokslag 11.00 uur waarna de oudere jeugd de vuurtjes op de camping van de kleintjes overnamen. Uiteraard met de nodige flesje Gambrinus en de kennelijk daarbij behorende worstjes. Geluidsoverlast ??? ik heb niemand horen klagen.
 

Tabe

† In Memoriam
Willem, leuk dat je het voor me opneemt maar ik kan er wel tegen. Heb inmiddels een Tsjechische plaat voor mijn kop, en ik denk dat ook Corrie het niet zo meent. Ze heeft wat andere (leuke) ideen dan ik.:)
 

Pelhřimov

Donateur
...Zowel Gerben als de Tsjechische man hadden een twijg in de hand met aan de punt een op een speciale manier ingesneden worstje. Deze werden boven het vuur geroosterd. Bleek gewoon en heel aardige man te zijn. Een beetje aangeschoten weliswaar maar goed aanspreekbaar. Toen de man merkte dat ik de vader van Gerben was maakte hij wat plaats zodat ik ook op de houten plank kon zitten. Ook zo'n spriet in de hand, ook een worstje er an en tevens een fles Gambrinus. Tot twee uur in de nacht hebben Mira en ik samen gezellig bij het vuur gezeten. Het ene pivootje na de andere. En Gerben lag allang in z'n slaapzakkie. Een "veelbelovend begin"...
Tabe, was dit het begin van de vriendschap tussen jou en Mira? :))
 

Tabe

† In Memoriam
Nee, vrouwe pelhrimov. Er zijn veeeele Mira's in Tsjechei. Hij is er een van en we hebben nog wel contact met hem, maar niet zo frequent als Mira de j...... en zijn zoon kleine Mira. (mali Mira, niet omdat hij zo klein is, maar omdat het een zoon van zijn vader is):)
 

Tabe

† In Memoriam
vervolg vakantie 1990

Ja mevrouw Pehlrimov. Het had zo kunnen zijn, maar de Mira die uiteindelijk mijn beste Tsjechische vriend werd heb ik wel via deze Mira,de muzikant ontmoet. Maar ja.... dat is weer een verhaal apart. :)

vervolg vakantie 1990.

Het leek bijna elke avond wel feest op de camping van Nepomuk. De dorpsjeugd uit de omgeving maakte ook gretig gebruik van het gezellige camping-restaurantje met terras. Uitzicht over het meertje en (indien nodig) zo nu en dan even in het water Op vrijdag- en zaterdagavond kwam Mira de muzikant met zijn bandje muziek maken op het terras. Soms met z'n vijven, soms met z'n zessen maar het klonk altijd goed, ondanks de nodige pivo's dat het gezelschap nuttigde. Rond deze groep van Mira, een gezette dertiger, hing altijd en aantal jongeren van tussen de 16 en 22 jaar, jongens en meisjes. Een jongen uit die groep probeerde in zijn beste Duits wat contact met ons te maken. Een heel verlegen jongen rond de 20 jaar oud. Hoewel verlegen vroeg hij alles van het Westerse leven en met name Amsterdam, koffieshops, bloembollen, waterwerken, Rotterdam noem maar op. Uiteindelijk kwam het hoge woord er uit. Hij wilde graag eens naar Nederland komen met een paar vrienden. Bij het kampvuurtje op de camping werd het even beklonken: Nou jongen, dan kom je toch naar Almere ?. De volgende middag kwam deze jongen, die toevallig ook Mira heet, bij de tent op de camping. Hij nodigde ons uit om deze avond thuis bij hem en zijn ouders te eten. Was in een dorpje dat Zbyslav heet, volgens Mira niet zo ver, een kilometer of 15 van de camping. Tja..... Enige aarzeling.... zouden we dat wel doen ?? Ach wat kan ons het ook schelen; gewoon doen. Afspraak gemaakt dat we rond vijven in Zbyslav zouden zijn.

Het was even zoeken geblazen, Planice, rechtsaf, richting Klatovy enz.. De familie stond ons al op de wachten. Na een aarzelende kennismaking werden we uitgenodigd binnen te komen. Vader MIRA (ja weer een Mira), moeder Jirina, zonen Mira, Jirka en Vladja en schoondochter Dana. Schoenen uit !! Dat waren onze kinderen niet gewend.
We kwamen terecht in een gezellige eetkeuken waar de geur van gebakken vlees en cake ons tegemoetkwam. Of we mochten roken ? Ja, dat was geen probleem. Vader Mira rookte Petra aan de lopende band. Dus mijn vrouw pakt haar pakje shag en rolt een sigaretje. Ze keken hun ogen uit. Was dat hash? Het eten was lekker, een stevige schnitzel met brambori en boter. Een klein glaasje met een voor mij toen onbestemde sterke drank, Een stamperleetje, En, niet te vergeten de halve liters Gambrinus. Na het eten kwamen er van die kleine platte stukje brood met ham, kaas ei etc. En daarna Tsjechische koffie met cake. Het was zeker even wennen met de koffie. Voordat ik het in de gaten had had ik een bende koffieprut in mijn mond. Moest het even laten staan dan kon de koffie zakken, legde Jirina uit. Dezelfde avond nodigde vader Mira mij uit om eens te gaan jagen op reeen. Deze avond is de vriendschap tussen mij en (vader) Mira beklonken. Inmiddels hebben we al veel feesten gezamenlijk achter de rug. Elke keer is er wel wat te vieren. De zomer daarop is vader Mira, met zijn vrouw en zijn zoon Mira in hun Skodaatje 120 naar Nederland gekomen. Toen ze 's avonds laat bij ons in Almere aankwamen had vader Mira "goulash in zijn hoofd " vanwege het verkeer op de autobahn. Het was ook de eerste keer dat ze in het buitenland waren. Ze zijn een dag of tien geweest en ze hebben op z'n Hollands gegeten, Boerenkool, zuurkool met worst, harinkjes bij de kar, kroketten en frikandellen en veel (zee) vis. Nederlands bier werd er nauwelijks gedronken , ze hadden zelf , uit voorzorg, voldoende Gambrinus meegenomen. Mira kwam met goulash en z'n hoofd maar ging ook weer weg met goulash in zijn hoofd vanwege de vele indrukken die hij had opgedaan in Nederland. Heerlijke mensen die Tsjechen !!
 
Hallo, Tabe wat een leuke ervaring. wij gaan dit jaar ook weer naar Tsjechie als alles goed gaat.
Ik heb nu wel in de in de gaten dat als je echt contact met de tsjechen wilt, dan ook beter naar een camping kan gaan waar ook de tsjechische bevolking komt. Onze ervaring is dat de mensen vriendelijk en hulpvaardig zijn.
 

Freddy2005

† In Memoriam
Tabe, wat een verhalen zeg! Ik weet zeker dat er nog een vervolg komt, want over "Was in een dorpje dat Zbyslav heet....", weet ik ondertussen reeds iets meer. Ik wacht op het vervolg van uw bestseller.
 
Ja Tabe, het is weer een heerlijk verhaal. :snik: (Ik kan het niet helpen, ik moet altijd huilen bij mooie verhalen).:snik:

Nog een klein vraagje, in welke taal communiceren jullie met Mira en Jirina, Engels of Duits.
 

Tabe

† In Memoriam
Corrie schreef:
Nog een klein vraagje, in welke taal communiceren jullie met Mira en Jirina, Engels of Duits.
Corry.
Aanvankelijk was de communicatie moeilijk. Kleine Mira sprak goed Duits en hij fungeerde aanvankelijk als tolk. Moeder Jirina werkte in Klatovy in een klein ijzer-/slotenwinkeltje waar geen kip kwam. Onder de toonbank had ze een boekje , zoiets van "hoe leer ik Duits". Zelf hadden we vrij vlot twee Tsjechische woorden boeken. Tsjechisch Nederlands en Nederland Tsjechisch. Met de boeken er bij ging het best. Soms was een half woord al voldoende. Het heeft ook wel eens tot misverstanden geleid. Maar dat is weer een ander verhaal. Taal is nu geen probleem meer. Zelfs vader Mira verstaat een beetje Duits. Een wij kunnen al aardig een Tsjechische menukaart lezen. Verder leren we steeds een paar Tsjechische woordjes bij. Voorlopig alleen woorden en nog geen zinnen. Tsjechische les zit in het verschiet. :)
 

Tabe

† In Memoriam
De "trottel" van camping Nepomuk.

Even voor de goede orde: als ik het over de camping Nepomuk heb, dan bedoel ik autocamp Novy Rybnik, ongeveer 6 kilometer van de stad Nepomuk.

campingnepomuk01.jpg

Het was in 1990 dat we op deze camping kennis maakten met Michael (Maikel), een rode banjer van 18 jaar uit Nepomuk, en zijn moeder Eva, een mooie blonde vrouw van nog geen 40. Eva runde de hostinec aan de rand van Nepomuk, een oud schoolgebouwtje dat omgebouwd was tot dorpskroeg. Klein houten barretje, een aantal tafels en drie lange houten bakstafels

Het moet op een vrijdag zijn geweest toen wij na in Nepomuk inkopen te hebben gedaan dit etablissement bezochten, Het was erg druk in de hostinec. De tafels en dus ook de bakstafels waren goed bezet met werklui in "ketelpakken" en andere werkkleding. De start van het weekend. Eva sleepte het bier in de grote glazen half-liter pullen aan terwijl de "rooie" achter de bar stond de glazen te vullen.

We schoven aan aan de kopse kant van de bakstafel. Daar werd wat plaatsgemaakt zodat we tussen de Tsjechische werklui in zaten. Aan de overkant van de tafel, eveneens aan de kopse kant, lag een man voorover met zijn gezicht op tafel, zijn armen languit op tafel en in de rechterhand hield de man een halflege bierpul vast. De man was volledig van de kaart. Het viel mij op dat door de overige tafelgenoten hier in het geheel geen aandacht aan werd geschonken. Ik bekeek dat tafereel. Ik ken die man !! Ja, ik ken die man van de camping ! Hij wordt daar door de Duitse kampeerders met een vaste staanplaats de "trottel "genoemd. Altijd dronken. Een man van nog geen 50, met een verweerd en altijd ongeschoren gezicht. Anderhalve tand nog in zijn mond, Kalend met wat sluik peper/zoutkleurig haar, erg onverzorgd.

Toen we na een uurtje wilden afrekenen kwam Eva naar ons toe met een verzoek. Of we die man, die al die tijd in dezelfde houding aan tafel sliep, even mee wilden nemen naar de camping. Ik stond niet te trappelen; misschien gekots in de auto? Daar hoefden we niet bang voor te zijn, zei Eva. Vooruit dan maar. De man werd voorzichtig door Eva wakker gemaakt en met hulp van Maikel werd de man naar buiten gebracht en voorin in onze auto gezet. Alles ging heel gewillig en zonder problemen. Ook de rit naar de camping verliep zonder problemen. Op de camping hebben we de man uitgeladen en naar het terras van de camping gebracht. Het eerste wat hij daar deed was het bestellen van een pivo. Een bedankje kon er niet af.

De volgende ochtend rond een uur of 10 zitten mijn vrouw en ik voor de tent een bak koffie te drinken. Komt daar tussen de tenten door, al zoekende, de Trottel aangelopen. Een plastic zak in zijn hand. Toen hij ons ontdekte grijnsde hij zijn anderhalve tand bloot en kwam naar ons toe. We konden niet anders dan de man een bak koffie aanbieden. Nee, koffie hoefde hij niet, maar als we een biertje voor hem hadden... Uit zijn plastic tas haalde de man een viertal boekwerkjes. Bleken van die plaatjes-sprookjesboeken te zijn, die als je ze openklapt een heel panorama tevoorschijn komt. Boekjes waren in het Duits en Engels. Hoewel dat de man moeilijk te verstaan was, begrepen we dat hij werkte op een boekbinderij/ sociale werkplaats die dergelijke boekwerkjes maakte. Hij was ook erg trots op zijn werk. De boekjes waren voor onze kinderen als dank voor het vervoer.

We kwamen de man regelmatig tegen op het terras van het restaurant van de camping. Vaak was hij in gezelschap van zijn zoon, Een knaap van begin 20, die als metselaar of stukadoor in Duitsland werkte. Steevast dronk ik een pilsje met de mannen mee. De jongen sprak wat Duits. Ook in de zomervakanties in 1991 en 1992 troffen we de man, soms met zijn zoon, aan op de camping. Een enkele keer bracht hier dan weer wat boekwerkjes mee voor de kinderen. Toen wij in 1993 weer op de camping kwamen was de man er niet. Ook de zoon was er niet. Toen we navraag deden bij de Duitse stamgasten bleek dat de man was overleden. De drank had zijn tol geëist. Maar ook de zoon was dood. Hij had zich, op de terugweg van Duitsland naar huis, bij Cham doodgereden, tezamen met een collega. Tegen een boom gekwakt en beiden op slag dood. Ook hier was drank de boosdoener. De boekwerkjes moet ik nog ergens op zolder hebben liggen.
 
Bovenaan