Freddy2005
† In Memoriam
Donderdag 20 aug.
Na mijn zoveelste rustige ontbijt, iets wat thuis bijna nooit zo traag gebeurd, vertrok ik voor mijn uitstap van vandaag. Het ontbijt was trouwens voortreffelijk en de koffie was heerlijk. Met de tip van Paul in het achterhoofd ging het terug richting Pisek en Hrad Zvíkov. Het bezoek aan dit mooie kasteel, op de plaats waar de Otava zijn loop beeindigt en in de Vltava stroomt, was echt een aanrader. Het kasteel bevindt zich op een schiereiland zodat het rondom door het water is omringd. Hier vertrekken en komen ook meerdere plezierboten aan. De diverse kamers die met vele muurschilderingen (foto 1) versierd waren, de kapel, de terrassen en de kelders samen met de binnenplaats doen je soms dromen van ridders en dames in prachtige kledij. Van bovenuit op de verschansing heb je dan ook nog vele mooie uitzichten op de omgeving en de voorbijvarende plezierboten.
Via één van de metershoge viaducten over de Otava ging het hierna richting Klatovy. Onderweg kreeg ik één van die kleine bruine toeristische aanwijzingsbordjes in het oog naar Újezdec u Blatné naar het Kostel sv Voršily Újezdec. Opnieuw bracht de mio mij over vele kleine wegen naar dit onooglijk kleine dorpje waar een Romaans-gotische kerkje, gebouwd in het midden van de 13e eeuw, de trots van de omgeving moet zijn (foto 2). Het stond er op het zakdoekkleine kerkhof te blinken in de zomerzon en errond lag het dorp weg te dromen.
Van hier verder via Nepomuk naar Klatovy dus. Onderweg kreeg ik plots een bekend gevoel bij het naderen van een grote visvijver. Ik was in Žinkovy aanbeland wat mij op de rem deed trappen. Ik was reeds de toegangsweg naar het kasteel voorbij zodat ik rechtsomkeer moest maken. Ik wilde wel eens zien hoever de verbouwingen en renovatie er vandaag bij stonden. Dus op naar het kasteel om er vast te stellen, alhoewel het langzaam gaat, dat er reeds heel wat werk is geleverd (foto 3). Het wordt binnen enkele jaren een echt pareltje en aan de affiches te merken worden er ook reeds binnen in het kasteel de nodige activiteiten georganiseerd. Het bruggetje over de visvijvers is wel in heel slechte staat en mag voor mij wel voorrang krijgen bij een volgende renovatiestap.
Dan nu uiteindelijk naar Klatovy voor de volgende stop. De mooie gevels, de toren, het uurwerk, de diverse straatjes en het warme zomerweer maken het steeds weer tot een aangenaam slenteren in dit provinciestadje. Na weer eens enkele straten te hebben afgedweild heb ik mij op een terras op het plein gezet en er een verfrissing gedronken. Het publiek wat spotten en ook enkele Nederlanders die er zaten "afgeluisterd" die met "Chinese" handelaars en de politie een akkefietje hadden. Leuk om ongemerkt hun gesprekken en opmerkingen te volgen.
Het einde van de middag kwam in zicht en ik moest verder om de afspraak voor het avondmaal na te komen. Onderweg was er toch nog een halte in Jindřichovice bij mary&jozef. Ook hier bracht mijn voorkennis mij zonder problemen op het juiste adres. Spijtig was er niet meer tijd voor een lange babbel maar de belofte om een volgende maal wat meer tijd te voorzien blijft. Dan maar vlug naar Bilenice waar er een koele pivo als apperitief van af kon. Een lekker avondmaal volgde en wat napraten over de dagelijkse belevenissen was het laatste voor vandaag.
Na mijn zoveelste rustige ontbijt, iets wat thuis bijna nooit zo traag gebeurd, vertrok ik voor mijn uitstap van vandaag. Het ontbijt was trouwens voortreffelijk en de koffie was heerlijk. Met de tip van Paul in het achterhoofd ging het terug richting Pisek en Hrad Zvíkov. Het bezoek aan dit mooie kasteel, op de plaats waar de Otava zijn loop beeindigt en in de Vltava stroomt, was echt een aanrader. Het kasteel bevindt zich op een schiereiland zodat het rondom door het water is omringd. Hier vertrekken en komen ook meerdere plezierboten aan. De diverse kamers die met vele muurschilderingen (foto 1) versierd waren, de kapel, de terrassen en de kelders samen met de binnenplaats doen je soms dromen van ridders en dames in prachtige kledij. Van bovenuit op de verschansing heb je dan ook nog vele mooie uitzichten op de omgeving en de voorbijvarende plezierboten.
Via één van de metershoge viaducten over de Otava ging het hierna richting Klatovy. Onderweg kreeg ik één van die kleine bruine toeristische aanwijzingsbordjes in het oog naar Újezdec u Blatné naar het Kostel sv Voršily Újezdec. Opnieuw bracht de mio mij over vele kleine wegen naar dit onooglijk kleine dorpje waar een Romaans-gotische kerkje, gebouwd in het midden van de 13e eeuw, de trots van de omgeving moet zijn (foto 2). Het stond er op het zakdoekkleine kerkhof te blinken in de zomerzon en errond lag het dorp weg te dromen.
Van hier verder via Nepomuk naar Klatovy dus. Onderweg kreeg ik plots een bekend gevoel bij het naderen van een grote visvijver. Ik was in Žinkovy aanbeland wat mij op de rem deed trappen. Ik was reeds de toegangsweg naar het kasteel voorbij zodat ik rechtsomkeer moest maken. Ik wilde wel eens zien hoever de verbouwingen en renovatie er vandaag bij stonden. Dus op naar het kasteel om er vast te stellen, alhoewel het langzaam gaat, dat er reeds heel wat werk is geleverd (foto 3). Het wordt binnen enkele jaren een echt pareltje en aan de affiches te merken worden er ook reeds binnen in het kasteel de nodige activiteiten georganiseerd. Het bruggetje over de visvijvers is wel in heel slechte staat en mag voor mij wel voorrang krijgen bij een volgende renovatiestap.
Dan nu uiteindelijk naar Klatovy voor de volgende stop. De mooie gevels, de toren, het uurwerk, de diverse straatjes en het warme zomerweer maken het steeds weer tot een aangenaam slenteren in dit provinciestadje. Na weer eens enkele straten te hebben afgedweild heb ik mij op een terras op het plein gezet en er een verfrissing gedronken. Het publiek wat spotten en ook enkele Nederlanders die er zaten "afgeluisterd" die met "Chinese" handelaars en de politie een akkefietje hadden. Leuk om ongemerkt hun gesprekken en opmerkingen te volgen.
Het einde van de middag kwam in zicht en ik moest verder om de afspraak voor het avondmaal na te komen. Onderweg was er toch nog een halte in Jindřichovice bij mary&jozef. Ook hier bracht mijn voorkennis mij zonder problemen op het juiste adres. Spijtig was er niet meer tijd voor een lange babbel maar de belofte om een volgende maal wat meer tijd te voorzien blijft. Dan maar vlug naar Bilenice waar er een koele pivo als apperitief van af kon. Een lekker avondmaal volgde en wat napraten over de dagelijkse belevenissen was het laatste voor vandaag.
